Hier gaan we dan... in de voetsporen van onze lieve tante, de super ervaren blogster, of is het toch blogger, ook voor dames? Maakt niet uit in feite. De bloggende tante deelt al jaren lief en leed via haar blogs. Nu is tante erg ziek. Vandaag is bijna de hele familie op bezoek geweest. Een fijn samenzijn dat jammer genoeg niet vaak gebeurt. Maar goed, het is ook een heel grote familie - ieder met zijn eigen gezin en zijn eigen zorgen en bezigheden. Niet evident dus om ze allemaal te laten verzamelen. Kleine neefjes van weleer steken nu met kop en schouder boven mij uit. En kleine nichtjes van weleer lopen met hun jongste telg op de arm... Ik heb tante een dikke knuffel kunnen geven. Dat deed zeker deugd.

Nu kan ik het maar niet loslaten... Die lieve, bloggende tante. Ik dacht: ik moet ook een blog starten. Naar haar grote voorbeeld. Een reis van duizend mijl begint met een eerste stap. Ik heb het al een paar keer geprobeerd, maar heb telkens de handdoek in de ring gegooid. Deze keer ga ik proberen door te zetten. Een eigenste blog met mijn eigenste mijmeringen...

Ik trek m'n goede stapschoenen aan, voor een lange reis...