Geschreven op 5-december-08

Fluisterende stemmen
Het geluid van mijn gedachten
lijkt harder te klinken dan normaal
de beelden sneller
als de beelden op tv
maar dan onduidelijk

Mijn pen op het papier
besluit wat zinnen weg te krassen
opgelucht... maar zinloos tegelijk
Het is al geschreven
Het is er nog steeds
Ik kan het horen...

harder dan normaal
het geluid van een herrinnering
geweest, zoals zo veel
verlaat ons...
nog voor we er grip op hebben
voordat we het begrijpen

Ondanks mijn gedachten
me helpt het te begrijpen
door het te herhalen
als een verhaal verteld
steeds opnieuw
omdat het mooi was, of het sprak je aan
maar dan opeens te vaak gehoord...

Hou op met mij vertellen,
wat ik al weet maar niet begrijp
verlaat mij...
voor dat ik er grip op heb
en maak van jou stem
een herrinnering...