Echte spaanse paella gegeten in El Paelledor, hoewel echte spanjaarden enkel op de middag paella verbruiken en nooit 's avonds. Het was duidelijk echt want het smaakt helemaal anders dan de paella-in-zakskes in Belgie Wel een heel grappig moment in het restaurant: wij zaten met vier belgen aan 1 deel van de tafel, en naast ons zaten 3 amerikanen. Bij de belgen: allemaal netjes met de polsen op tafel rustend of in de lucht, bij de amerikanen: vork in het ene hand en het andere hand onder tafel, of met de elleboog op tafel, of ... Etiquette yeeha!
Yammer genoeg was de salsabar toch gesloten, maar we hebben dan maar extra feest gevierd in de Badulake
Feesten is een serieuze zaak als erasmusstudent! Gisteren een house party, vanavond sangria en salsa, vrijdag weer... Een geluk dat ik eindelijk sleutels heb voor mijn kot, en het dus niet meer nodig is om mijn kotgenoten telkens te bellen als ik aan de deur sta! Dat herhaalde feesten met dezelfde groep is wel erg handig, omdat we steeds meer mensen (beter) leren kennen; eens het schooljaar begint zal het veel moeilijker zijn om af te spreken.
Gisteren na de les zijn Kathleen, Kellian en ik op Kellians kot koekjes gaan bakken om mee te nemen naar het feestje. Uiteindelijk hebben we urenlang gebabbeld en gedaan (wel voornamelijk in het engels, foeifoei ik weet het) en was er net genoeg tijd om langs mijn kot te passeren voor de flamencoles. Alle amerikanen zitten trouwens samen op kot, wat gewoon belachelijk is want ze spreken onderling engels. Bovendien wordt er op het kot van Kellian geruzied dat het niet normaal is. Ik ben zeer blij met mijn rustige kotgenootjes!
De flamencoles was een beetje een flamencoflop: we waren te laat (konden het niet vinden) en met teveel (10) om gewoon in de zaal te kunnen, dus hebben we maar een aparte introles voor ons eigen geregeld - ideaal. Voor we afzakte naar de house party van de polen zijn Kellian en ik nog een klein hapje gaan eten in een cafeteria, waar we uiteindelijk chupitos* on the house gekregen hebben van de vriendelijke barman En zo kwam het dat mijn Spaans zo vlotte op het feestje gisterenavond!
Normaal gezien ging ik vandaag na de les (waar we de koekjes die we gisteren vergeten waren hebben uitgedeeld) shoppen, maar dat laat ik voor een andere dag. Nu: rust, rust, en nog eens rust, want vanavond hebben we afgesproken om paella te gaan eten, daarna is er gratis sangria in de erasmusbar en vanaf middernacht gratis salsales ergens anders. Aaight!
Huiswerk! De lerares Spaans heeft ons verdorie huiswerk meegegeven! We moeten een fiche maken van een typisch recept van bij ons. Tijd om de imperativo nog eens op te zoeken, en de vertaling van alle kruiden nodig voor paling in 't groen...
Ik ben een snotterende snotteraar met keelpijn Bijna de helft van mijn erasmusklas is ziek(jes). Volgens de lerares is het een oude volkswijsheid dat heel Murcia rond deze tijd ziek wordt, omdat de temperaturen zo sterk schommelen: overdag tegen de 20 graden, 's nachts rond de 5. Dat heel Murcia ziek is vind ik niet zo'n troost, want snotterende snotteraars zijn nu niet direct de meest aantrekkelijke personen!
Desalniettemin leer ik alsmaar meer mensen kennen. Jessica heeft deze namiddag een picnic in het park georganiseerd met een hoop erasmussers, leuk! En morgenavond gaan we ergens een les flamenco volgen, dan uitgaan in de (toegegeven, niet erg hippe) erasmusbar (maar het bier is er quasigratis op dinsdagavond).
De meerderheid van de studenten hier is a) vrouw en b) amerikaan. Dat eerste is maar een klein probleem ;-), dat tweede maakt het erg lastig om alsmaar Spaans te spreken. Ik volhard zo goed als ik kan, maar het is altijd zo verleidelijk om iets in 2 woorden in't Engels uit te leggen, in plaats van een uitleg van 2 minuten in hakkelig Spaans. Met Jessica en Philippe (alletwee Walen die goed Nederlands spreken) is het helemaal te gek: daarnet was ik tegen hen bezig in't Spaans (min of meer), Philippe tegen Jessica in't Nederlands en tegen mij in't Spaans, en Jessica tegens ons allebei in't Frans. Huh???
Bijkomende moeilijkheid: los murcianos zijn de West Vlamingen van Spanje: ze articuleren niet, maken hun woorden niet af, en houden alle klanken lekker dof en overstaanbaar. Ongetwijfeld speciaal om ons te pesten.