Feesten is een serieuze zaak als erasmusstudent! Gisteren een house party, vanavond sangria en salsa, vrijdag weer... Een geluk dat ik eindelijk sleutels heb voor mijn kot, en het dus niet meer nodig is om mijn kotgenoten telkens te bellen als ik aan de deur sta! Dat herhaalde feesten met dezelfde groep is wel erg handig, omdat we steeds meer mensen (beter) leren kennen; eens het schooljaar begint zal het veel moeilijker zijn om af te spreken.
Gisteren na de les zijn Kathleen, Kellian en ik op Kellians kot koekjes gaan bakken om mee te nemen naar het feestje. Uiteindelijk hebben we urenlang gebabbeld en gedaan (wel voornamelijk in het engels, foeifoei ik weet het) en was er net genoeg tijd om langs mijn kot te passeren voor de flamencoles. Alle amerikanen zitten trouwens samen op kot, wat gewoon belachelijk is want ze spreken onderling engels. Bovendien wordt er op het kot van Kellian geruzied dat het niet normaal is. Ik ben zeer blij met mijn rustige kotgenootjes!
De flamencoles was een beetje een flamencoflop: we waren te laat (konden het niet vinden) en met teveel (10) om gewoon in de zaal te kunnen, dus hebben we maar een aparte introles voor ons eigen geregeld - ideaal. Voor we afzakte naar de house party van de polen zijn Kellian en ik nog een klein hapje gaan eten in een cafeteria, waar we uiteindelijk chupitos* on the house gekregen hebben van de vriendelijke barman En zo kwam het dat mijn Spaans zo vlotte op het feestje gisterenavond!
Normaal gezien ging ik vandaag na de les (waar we de koekjes die we gisteren vergeten waren hebben uitgedeeld) shoppen, maar dat laat ik voor een andere dag. Nu: rust, rust, en nog eens rust, want vanavond hebben we afgesproken om paella te gaan eten, daarna is er gratis sangria in de erasmusbar en vanaf middernacht gratis salsales ergens anders. Aaight!
Huiswerk! De lerares Spaans heeft ons verdorie huiswerk meegegeven! We moeten een fiche maken van een typisch recept van bij ons. Tijd om de imperativo nog eens op te zoeken, en de vertaling van alle kruiden nodig voor paling in 't groen...
Ik ben een snotterende snotteraar met keelpijn Bijna de helft van mijn erasmusklas is ziek(jes). Volgens de lerares is het een oude volkswijsheid dat heel Murcia rond deze tijd ziek wordt, omdat de temperaturen zo sterk schommelen: overdag tegen de 20 graden, 's nachts rond de 5. Dat heel Murcia ziek is vind ik niet zo'n troost, want snotterende snotteraars zijn nu niet direct de meest aantrekkelijke personen!
Desalniettemin leer ik alsmaar meer mensen kennen. Jessica heeft deze namiddag een picnic in het park georganiseerd met een hoop erasmussers, leuk! En morgenavond gaan we ergens een les flamenco volgen, dan uitgaan in de (toegegeven, niet erg hippe) erasmusbar (maar het bier is er quasigratis op dinsdagavond).
De meerderheid van de studenten hier is a) vrouw en b) amerikaan. Dat eerste is maar een klein probleem ;-), dat tweede maakt het erg lastig om alsmaar Spaans te spreken. Ik volhard zo goed als ik kan, maar het is altijd zo verleidelijk om iets in 2 woorden in't Engels uit te leggen, in plaats van een uitleg van 2 minuten in hakkelig Spaans. Met Jessica en Philippe (alletwee Walen die goed Nederlands spreken) is het helemaal te gek: daarnet was ik tegen hen bezig in't Spaans (min of meer), Philippe tegen Jessica in't Nederlands en tegen mij in't Spaans, en Jessica tegens ons allebei in't Frans. Huh???
Bijkomende moeilijkheid: los murcianos zijn de West Vlamingen van Spanje: ze articuleren niet, maken hun woorden niet af, en houden alle klanken lekker dof en overstaanbaar. Ongetwijfeld speciaal om ons te pesten.
De Spaanse Cola light smaakt anders. Dit zou wel eens een groot probleem kunnen worden.
In ander nieuws: gisteren met Kathleen naar de Ikea geweest achter wat prullen en een spiegel. En nu zou ik mijn vervoegingen moeten blokken, maar zo vlak na de echte blok is dat nu bijzonder moeilijk!
Ik zit in nivel intermedio! Oef want echt goed herhaald had ik niet gedaan en ik heb de indruk dat de meeste medestudenten al veeeeel meer Spaans spreken dan ik. Maar ze zijn hier ook al langer, en ik merk nu al dat ik (iets) vlotter babbel. In de les vanochtend zaten een klein tiental amerikanen, een finse, een litouwse, een engelse, een zweedse, een duitser en ik (precies een mop). Ik heb alvast vrienden gemaakt, ben heel blij .
Ik had afgesproken met Sonia om lakens ed te gaan kopen voor mijn kamer, tegen 17u hebben we dat dan gedaan (pas dan want ik had eerst 3 uren na de les rondgewandeld met de engelse Kathleen, en dan een uur verloren gelopen op weg naar huis). Nu is mijn kot uitgedekt in warme kleuren, ik ben heel tevreden .
Wist je dat: Spaanse kussens zijn smal en lang, ik vind dat veel aangenamer!
Wist je dat 2: Dit is al de 2e keer dat ik dit bericht typ, dankzij een stomme klikfout daarnet.
Vandaag is het vree mooi weer (jawel papa, de laatste dagen heeft het geregend; chance dat ik mijn paraplu toch nog gevonden heb!): zon, warm, een lekker briesje. Mijn woonwijk is in dit weer erg charmant, bovendien is het net markt en heb ik gisterenavond al een aantal mensen leren kennen. So far so good. De verhuis is zwaar - zeulen door de stad bis - maar het lukt. Ik doe hem in twee keer: eerst slepen met de sleepzak (duurt ongeveer een halfuur, waarna mijn handen helemaal opgezwollen zijn) waarna ik moe genoeg ben om de bussen uit te zoeken voor de draagzak. Het busnetwerk hier in Murcia is zeer goed uitgewerkt, wat direct al een oplossing lijkt te bieden voor het afstandsprobleem. Daarna kan ik met Maria en Sonia mee naar de winkel om mijn allereerste inkopen te doen. Blijkt dat er op enkele 100 meter van ons kot een groot shopping center is. Ook allemaal in orde. Mijn conversatie-spaans is gebrekkig at best, maar dat wisten we al. Mijn kotgenotes ergeren zich er ook niet aan en lijken heel sympathiek.
Eens terug op kot begint het een beetje teleurstellend te worden. In dit kamertje kan er niemand logeren tenzij die zich in een rechte hoek legt, de badkamer is klein en verouderd, de keuken idem. Er hangt een vreemde pin voor het internet, nu ben ik een plaatselijk netwerk aan't 'lenen'. De muur is weinig permeabel voor punaises. Domme dingen maar ik ben toch even ontzet.
Daarnaast denk ik dat het wel wennen zal zijn om van een kot met lavabo enzo naar echt een gedeeld appartement te gaan. Het is al weer even geleden dat ik rekening moest houden met andere mensen ;-)
Op mijn tiental contacten waren er uiteindelijk 3 reacties van nog vrije koten:
Kotbezoek 1 was naar een zeer mooi, groot, goed verzorgd kot op een goeie locatie, en ook nog goedkoop (135 in de maand). Maar de meisjes die er wonen zijn 27 en 29, de ene werkt en de andere is een serieuze student. Alletwee zeer sympathiek maar al echte madammen. Ik had het gevoel dat mijn meer feestende gewoontes hier niet al te goed zouden overkomen... Ik kon er in februari in.
Op kot nummer 2 zat de sfeer er wel duidelijk in, maar het was nogal ver en 1 van de meisjes rookt in huis -> grote domper. Het was ook nog een pak duurder, 150 + kosten + internet zelf te regelen. Ook hier kon ik vanaf februari binnen.
Kot 3 tenslotte is dan weer vrij ver in de andere richting, maar sympathieke huisbaas en de meisjes die daar wonen zijn precies rustige studenten van mijn leeftijd: 2 chinezen (Helena en Sonia) en 1 spaanse (Maria). Kamertje vrij klein, maar schattig met hout afgewerkt en met airco; 130 euro in de maand + kosten, internet al aanwezig. Ik heb toegehapt, morgenvroeg verhuis ik
Enigste nadeel is dus de afstand: het ligt op ongeveer een kwartier stappen van het (studenten)centrum en een kleine 500 meter van de bushalte naar de campus Espinardo (die ligt buiten de stad), maarja. Misschien schaf ik mij wel een fiets aan, hoewel hier niemand met de velo rijdt. Nieuw adres is dus: Calle de Ramon Gallud 14 3D.
En nu heb ik dorst! Off to the Erasmus Party @ Badulakebar!
Positief #1: De lessen Spaans zijn in orde! Ik heb al teveel dagen gemist om een diploma te halen, maar vanaf vrijdag mag ik meevolgen (morgen is het een vakantiedag blijkbaar).
Positief #2: Bij het buitenkomen van't taalcentrum een uitnodiging gescharreld voor de Erasmusavond in de plaatselijke Porter House vanavond. Spannend!
Nu: Spaans herhalen, koten contacteren.
Edit: Positief #3: Al een aantal kotbezoeken gepland!
De Spanjaarden komen nog maar net op straat en de kindjes zijn juist vrij van school, maar ik lig hier al kapot in de hotelkamer. Die is wat aan de dure kant maar met gratis internet! En zeer goed gelegen, namelijk in het deel van Murcia dat schoon is. En net op de nu-val-ik-dood-afstand van iemand die 2 zakken van 15 kilo + een rugzak moet zeulen van het busstation.
Ja, ge hoort het: Murcia binnenstad is de moeite, maar de rest van de stad krijgt ongeveer een 4. Of een 3. Gelukkig ziet alles er nog wel vrolijk uit en relatief verzorgd. Ook een geluk is dat het hier niet al te groot is, want de gebouwen van de unief liggen in alle uithoeken van de stad verspreid. En ik heb ze al bijna allemaal bezocht! Eerst naar het taalcentrum (het is wel nog niet in orde met de cursus...), dan met omweg naar Campus Merced (bibliotheek, rechten en letteren) - waar ik alvast mogelijke koten gesprokkeld heb - en dan nog volop rondgedwaald in de binnenstad.
Pijnlijk moment in de Yoigo-winkel (voor een gsm-kaart): madam-de-gsm-verkoopster en ik verstonden elkaar langs geen kanten. Aai, dat belooft!
2 dagen te gaan! En mijn to-do lijst is nauwelijks korter dan enkele maanden geleden *zucht*. Na mijn laatste examen maandag wachten mij: kot opruimen, grote kotkuis, thuis alles terug weg steken, inpakken, gsm-abonnement in orde brengen, en nog een hele reeks kleine ambetantigheden. Joepie!
En zo kwam het dat mijn Spaans zo vlotte op het feestje gisterenavond!
Bijna de helft van mijn erasmusklas is ziek(jes). Volgens de lerares is het een oude volkswijsheid dat heel Murcia rond deze tijd ziek wordt, omdat de temperaturen zo sterk schommelen: overdag tegen de 20 graden, 's nachts rond de 5. Dat heel Murcia ziek is vind ik niet zo'n troost, want snotterende snotteraars zijn nu niet direct de meest aantrekkelijke personen!
.
