Zoals op mijn blog te lezen is ben ik al eens eerder naar een concert van de koninklijke Sint-Martinusfanfare van Halle gegaan. Nu op was er weer een concert van hen en ik was er bij. Het concert stond ditmaal in teken van Frank Sinatra. De fanfare speelde verschillende liedjes van hem waaronder New yok.
Het concert stond onder leiding van Jan Loris
De muzikanten speelden hun stuk heel goed. Er waren heel goede solo's bij. er waren zo goed als geen valse noten.
Nu had ik trouwens een betere plaats dan de vorige keer waardoor ik een beter overzicht had van de muzikanten.
Udo was de special gast. Het was de eerste keer dat ik hem live hoorde optreden en ik moet zeggen dat ik niet had gedacht dat hij zo goed was. (niet dat ik dacht dat hij slecht was) Hij zorgde mee voor ambiance in d zaal. Hij zong niet allen de nummers van Frank Sinatra maar hij zong ook eigen nummers.
We hadden op donderdag een museumdag met school. Ik koos ervoor om naar het stripmuseum te gaan. Ik was er al eerder geweest maar kon me er niet veel meer van herinneren.
In het stripmuseum ben ik veel interessant weetjes te weten gekomen. Zo weet ik nu dat veel striptekenaars blind worden of dat hun gezichtsvermogen verminderd. Ik weet nu ook dat de meeste strips eerst alleen in weekbladen werden uitgegeven. Ik ben ook te weten gekomen dat Sidonia en Lambik uit Suske en wikse niet mogen trouwen; ...
De reeksen Kuifje, Robedoes en Suske en Wiske werden uitvoerig besproken. Andere reeksen werden kort toegelicht.
Samen met school ging ik voor 5 dagen naar Londen. Op de voorlaatste dag gingen we kijken naar de musical les miserables. Daarvoor hadden we al bij de les Frans het verhaal bestudeerd. Dat verhaal was, zoals de titel ook doet vermoeden nogal triest.
Vorig jaar had ik voor het eerst een musical (Daens) gezien en dat was me goed bevallen. Vooral de techniche snufjes van het podium vond ik leuk. Nu was het alleen maar een rondraaiend podium. Wat niet wilt zeggen dat het decor maar saai was integendeel. In het begin stonden er misschien alleen maar stoelen en een tafel op het podium maar daarna kwamen steeds meer grotere decors aanzetten zoals het interieur van een café en de muren van een echte stad.
De muziek was goed. Ik denk dat er een live orkest was maar dat was niet zichtbaar vanaf de plaats waar ik zat. De acteurs waren echt wel heel goede zangers. De toonhoogtes die hun stemmen konden aannemen. Wat ik leuk vond was dat het liedje 'i dreamed a dream' in de musical voorkwam. Ik had geen idee dat 'susans Boiles liedje' afkomstig was uit een musical.
Mijn favoriete passage is die waarin colette wordt weggehaald bij de famile bij wie ze voordien verbleef.
Riverdance is een theatershow waarin onder meer traditionele Ierse tapdans wordt opgevoerd. Ierse tapdans wordt gekenmerkt door snelle bewegingen van de benen waarbij lijf en armen onbeweeglijk blijven. Riverdance werd tijdens de pauze van het eurovisiesongfestival van 1994 voor het eest opgevoerd. De reacties waren zo positief dat er van deze opvoering een complete avondshow gemaakt werd. Zo werden in 1994 in Dublin de eerste kaartjes verkocht. De belangrijkste dansers waren Michael Flatlmey en Jean Buttler. De show liep vijf weken en was helemaal uitverkocht
Het was de laatste keer dat de show in België zou opgevoerd worden en ik was erbij. Op ging ik naar vorst nationaal om de show Riverdance te kijken. Daarvoor had ik de show alleen op video gezien. Maar nu was het dus live en in 3D. Ik vond het geweldig. Ik heb er echt van genoten. Het is spectaculair om alle dansers op het zelfde ritme te zien dansen. Elke beweging gebeurde tegelijkertijd. Enkel jammer dat ik het voetwerk moeilijk kon zien vanwaar ik zat. De zangers zongen heel goed. het live orkest bevatte vier leden die heel goed hun muziekinstrument konden bespelen. Ik had echt een fijne avond