Lekker ziek op de zetel... De ideale moment om hier wat gif te komen spuiten.
Werken... Het leven van een leerkracht... Net zoals in elke job ervaren wij negatieve kantjes aan het beroep waar je mee moet leren leven of het is tijd om een andere job te zoeken. Het is nu net dat laatste wat in dit beroep zo moeilijk is.
Vanaf de moment dat je voldoende jaren in het onderwijs staat, kan je vastbenoemd worden. Wanneer je vastbenoemd bent, kan je een heleboel voordelen hebben die je in een anderde job niet hebt. Het is erg moeilijk om vastbenoemde mensen te ontslaan. Vaak kunnen deze mensen het echt uithangen. Dit wil zeggen, ze kunnen soms gewoon doen wat ze willen (of net niet doen wat ze niet willen) zonder hiervoor in de problemen te komen. Sommige leerkrachten weigeren om bepaalde delen van de job te doen (wachten, studiehouden, rapporten schrijven) en komen hier gewoon mee weg. Heel frustrerend als je dan bij de jongere generatie behoort die er het beste van probeert te maken en braaf alles doet zoals het hoort.
Nu, dit vind ik nog niet echt het probleem. Ieder doet zijn job en ik vind het niet heel erg om af en toe dingen te doen die niet mijn taak zijn aangezien andere mensen rateren. Ik probeer altijd het belang van de leerling voorop te plaatsen en dat betekent soms dat ik dan geen andere keuze heb. Wat vervelender is, is het negativisme waarmee die oudere generatie kampt. Alles is slecht: de leerlingen zijn stout, het secretariaat werkt niet hard genoeg, de leerplannen zijn niet duidelijk en/of onvoldoende, de directie probeert hen te pesten,... Ik vind het erg moeilijk om me daar als jonge leerkracht tegen te wapenen. Steeds positief blijven en je niet ergeren, is een moeilijke opdracht.
Uiteraard maakt wat je van de leerlingen terugkrijgt, veel goed!!!
