Nog nooit van Skype horen spreken ? Ik kende wel Skippy de kangoeroe. Ook het werkwoord "to skip" en een skipper was me bekend maar Skype ?!? totaal onbekend tot aan deze les. Nu weet ik er alles over (dat zou toch moeten) want Dirk, onze teacher, heeft haarfijn alles uitgelegd zowel theoretisch als praktisch. En als ik zeg "alles" en "haarfijn" dan weten we wat dat betekent. We zijn zelfs zover gegaan dat de hele klas, uitgerust met koptelefoon en micro, met mekaar kon bellen. En dat, bijna gratis - het is te mooi om waar te zijn maar het is waar. Ik heb het thuis nu ook en het gaat uitstekend en als extra bonus gaat mijn stem nog door een echokamer - en ook dat is gratis. Allemaal goed en wel, dacht ik, maar hoe geraak ik ooit nog wijs uit al die namen en geheime codes ? Ik zag door het bos de bomen niet meer. Dus, heb ik maar één voor één alles overlopen en een lijst gemaakt. Dat heeft me heel wat zoekwerk en kopzorgen bezorgd want stilaan verwarde ik het ene met het andere. Van sommige, en dat was erger, wist ik het zelfs niet meer.Van krokusvakantie gesproken ... zoiets noemt men dan een werkvakantie of zachter gezegd een actieve vakantie. Is dat geen contradictio in terminis?
Het zal niet eenvoudig zijn deze week mijn blog bij te werken. Bij thuiskomst van de les overviel mij het bericht dat mijn schoonvader overleden is. Het was toch wel, alhoewel het min of meer te verwachten was, een hele schok. Ik moet nu voor drie dagen naar Blaricum (Nederland) voor de uitvaart. Dat vraagt wel wat voorbereiding en mijn gedachten zijn er niet zo goed bij. Ik zal mijn best doen er toch nog wat van te maken als die emotionele toestand wat achter de rug is.
Na dit droevige oponthoud kan ik nu verder gaan met de lessen. We leerden Google earth gebruiken. Thuis heb ik mijn huis opgezocht en dit viel heus niet mee. Ik had nog nooit Merksem (waar ik woon) vanuit de lucht gezien en ik was dus wel gedesoriënteerd (soms is dat gevaarlijk- je weet wel- maar het was maar tijdelijk !). Uiteindelijk is het gelukt en het was beangstigend nauwkeurig. Heuse spionage. Ik voelde me OO7 in het klein. Stel je voor, het is een stralende zomerse dag en je wil de computerproblemen eens vergeten. Wat doe je dan ? Er even tussenuit om wat te zonnen en uit te blazen in de tuin, en dan word je, zonder dat je het weet, vanuit de lucht bespioneerd. Dat is dan moderne technologie ... Tot volgende keer. Ik moet even van de schrik bekomen.
Het aanmaken van mijn blog ging al niet vanzelf alhoewel Dirk weer eens zegde dat het allemaal erg eenvoudig was. Als hij dat zegt ... pas dan op. Stilaan beginnen we dan te weten dat het soms met de nodige stress gepaard gaat. Maar eindelijk is het zover. Ik kan mijn logboek (of zou het een Poësie zijn ?) beginnen aanmaken.Dat is een flinke stap in de goede richting. Vanaf nu ga ik iedere week mijn bevindingen weergeven zodat iedereen die zich daarvoor interesseert, ze kan raadplegen. Het wordt beslist een best-seller. Eerst nog dit: ik ben Erna De Saedelaere en ik woon in Merksem aan de du Chastellei. Ik ben gehuwd met Lemans Otto-Berthus (we zeggen Bert). Mijn echtgenoot is hollander (kan het nog erger ?) en hij is geboren in Indonesië - het vroegere Nederlands-Indië. (Voor Bert zie afbeelding rechts bovenaan).Wij hebben geen kinderen en daarom hebben wij altijd hondjes. Die nemen bij ons een belangrijke plaats in. Na o.a. enkele Maltesertjes heb ik nu een grijs dwergpoedeltje. Die is zeer levendig en zorgt altijd voor de nodige sensatie in huis door allerlei grappen en grollen zoals in zetels en kussens gaan liggen, op meubelen klimmen, stelen en nog allerlei hondse stoutigheidjes. Hij heet Pitou en is mooi maar meedogenloos... Hij is natuurlijk heel verwend maar dat mag. Daar hebben we hem voor. Zoals te zien op de foto links bovenaan ben ik klein begonnen en dat is eigenlijk nog zo want ik ben slechts 1,55 m. groot geworden.Die foto is inmiddels wat geleden. Via enkele tussenstappen (zie afbeelding links) ben ik nu, volgens mijn echtgenoot, die grafisch ontwerper is, zoals op de afbeelding rechts onder.
