Week 10 tot 21 : Ohakune episode (snow is in the air,.... . ) (and on the mountain,... . )
Yelloooooo there,
winter, winter, winter ; it's coming --- zou er me helemaal in storten! Een job gevonden in the Powderhorn, tis te zeggen vr me is het the Powderkeg, in Ohakune een echt apres ski dorp aan de voet van Turoa skifield. The Powderhorn is het totale complex, het bevat een bar (om alle misverstanden uit de weg te gaan, dit is het gebruikelijk woord voor cafe hier in NZ) genaamd the Powderkeg ; een restaurant the Matterhorn ; het hotel Chateaux Powderhorn en een Snow en Ski Center Shop. Werken hier gaf me allerlei voordelen zoals 20% reductie op alles te consumeren in the Keg (Ned. vertaling is bierton), alle artikelen in the Snow en Ski Center Shop(20%) en een seizoens skipas vr het skiterrein op mt. Ruapehu voor de helft van de prijs.
-26/5/08- tot -3/6/08-
De manager van dit complex, Rachel Gotlieb, bood me accommodatie aan in een van de staff houses daar ik er nog geen had. Tot de tijd ik zelf iets gevonden zou hebben leek me dit ideaal, zou me zelfs niets kosten!Paar weken logie gratis. Dit was een van de twee staff houses, huizen speciaal vr het personeel in de winter, op de heuvel op een 5tal min. wandelafstand van the Powderhorn. Ikzelf zou er een kleine kamer krijgen, genoemd the closet, nu kan je indenken hoe klein het geweest moet zijn. Och ja goed vr een tijdje. Me er toch al dadelijk werk van gemaakt om iets anders te zoeken en me er in visitor center eens gaan bevragen of er nergens geen kamers meer vrij waren, plan was om hier in Ohakune te overwinteren. De receptioniste me enkele nummers gegeven van lokale personen die me hier verder in zouden kunnen helpen. Via via bij een Peter Parkinson terecht gekomen die enkele huizen in ohakune had, grappige link aan de kerels' naam was dat hij een dokter is/was. Uiteindelijk dan via hem een kamer kunnen bemachtigen te delen voor een prijs van 117.50$, nt slecht.
Het werk zelf zou een hele uitdaging worden, vele nieuwe termen aan te leren in Engels vr me qua eten en werk instrumenten,... . Manier van werken zou ook verschillen als in mn vorige horeca belevenis (Croon) ,computersysteem was allesbehalve simpel. Geruststellend voor me was het interieur, alles was vervaardigd uit hout in een Zwitserse stijl, een gezellig open haard voor de toog, straalde dezelfde gezelligheid uit als in Croon voor me. Hetzelfde concept kon ik hier ook terug vinden; eetzaak die gedurende de weekends favoriete dans/feesttent wordt. Wat me hier ook enorm is opgevallen, het elektronisch betalen een 70% van alle betalingen in beslag neemt, tijdverlies, amai. Voor een biertje komen ze hier al met kaart betalen. Als ze met kaart betalen is het ook gebruikelijk dat ze cash out vragen, d.w.z. cash geld van hun rek. halen zodoende ze volgende betalingen met cash zouden kunnen doen. Het openen van een rekening in de zaak hadden ze ook'"waterdicht" gemaakt; bij alle opende rekeningen werden de kredietkaarten gevraagd, kopieerden deze via speciaal apparaat incl. handtekening en moesten ze nu wegrennen zonder te betalen zouden we al hun gegevens ter beschikking hebben. Een nieuw gegeven voor me, de lokale bevolking krijgt 20% reductie op alle diensten/goederen. Voor Nieuw Zeelanders is het drinken van koffie en zeker het maken ervan een fervente bezigheid waar men veel tijd aan besteed. Men kan hier het maken van koffies als kunst beschouwen, men heeft ze hier dan ook in alle vormen en kleuren. Enkele namen; long black, short black, flat white, latte, cappuccino, mocachino,... . Heb hier een halve dag training in gehad en ben ervan overtuigd het me nt lukt om een perfecte klaar te stomen, na de training ook nt meer de kans gehad om het te proberen.
-4/6/08- tot -25/6/08-
Op 4/6 zou ik dan verhuizen nr voorlopige plek vooraleer in te trekken in het geplande huis, was nl nog in verbouwing. Het huis waar ik nu verblijf zou familie optrek zijn van Peter Parkinson, echt de beste pek waar ik tot nu toe verbleven zou hebben in NZ! Zouden er verblijven met negen; twee meiden van Ozzy(Australie), eentje van de USA, een NZ koppel, een kerel van Canada en twee kerels van England (Yorkshire, North-England). Allemaal sympathieke personen waar ik het goed mee kon vinden, ze zouden allen buiten NZ koppel en Catie (Ozzy) ,up the mt werken in Turoa ski field. Enkele waren lift attendants, eentje was snowmaker en eentje werkte in de shop. Allen hier voor het hele seizoen dat zou duren tot november, was de einge rondreiziger hier en plan was tot september te blijven.
Op 7/6 (zaterdag) speelden the All Blacks vs. Ireland, NZ land van de rugby!!! Hoe iedereen hier in de rugby opleeft, nooit gezien! Was op dat moment aant werk in the Keg en roommates waren afgekomen, heb hen kunnen vergezellen vanaf 22u- leuke tijd om mekaar beter te leren kennen.
9/6 me nog es naar Taupo begeven, op een anderhalf uur rijden noord vanuit Ohakune. Had hier afgesproken met kati, uli en tai (had hen leren kennen in pukenui, mandarijnen pluk). Samen naar bar geweest en enkele biertjes gesmuld+ verhalen uitgewisseld. Den tai had een sky dive gedaan, had hier enkele foto's van, grappig te zien hoe een asiaat nog kleinere ogen krijgt tijdens het vallen door wind! 's Avonds geparkeerd aan lake Taupo en hier geslapen, kille nacht-temperatuur daalde min vriespunt! Me in mn kleren in slaapzak gerold met extra deken zo heb ik het kunnen overleven. Dag erna samen met tai een hike gedaan om me op te warmen, zou te gekke tocht worden. (Tuahara hills). Tijd in Ohakune bestond uit wat werken, relaxen, af en toe es een hike op de beatiful mt. Ruapehu en babbelen voeren met roommates.
-26/6/08- tot -8/7/08-
De 26e was het dan zover, de verbouwingen van het huis zouden, zo goed als, afgelopen zijn. Verhuis kon beginnen, easy voor mij daar vele spullen in mn van zouden zitten. Heb enkele medebewoners kunnen helpen met verhuis hiermee. Iedereen was excited vr het nieuwe huis, zou veel ruimer en een pooltafel hebben,internet, sky t.v. (betaalzender om meer kanalen te kunnen ontvangen) en iedereen zn kamer zou groot zijn met nieuwe douche, klein keukentje apart vr iedere kamer. 15 Lee street, Ohakune zou the place 2 be zijn! Zou me hier op korte tijd "thuis'' voelen. We werden ook echt een team, gingen samen uit,... . Te melden is the snow, yep it's real het kan sneeuwen in de maand juli op kleine hoogte. Op 28/6 was hier mardi gras, mega party hier -gezellige drukke boel!!! Bracht enkele duizenden feestvierders tot Ohakune, hotel was volgeboekt een maand van tevoren! NZ-ers weten te feesten, sommigen gaan echt hard!
-8/7/08- tot -25/7/08-
Vanaf 7/7 begon hier voor de schoolgaande jeugd een twee weken lang durende vakantie wat resulteerde in een regelrechte stormloop vr de sneeuw! Was twee weken lang een heksenketel hier, iedereen vanaf 16u kwam van het skifield en moest passeren via de weg langs the Powderhorn dus velen zagen hier de kans om enkele biertjes en hapjes of ware maaltijden te benuttigen. Het bestellen van een hapje (frieten, pizza, kumara frieten=zoete NZse gefritureerde aardappelen,... .) gebeurde als volgd: men ging a/d bar bestellen ,betaalde cash en kreeg op een staander een letter, het was onze taak om deze letter bij de keukenbestelling te voegen dan konden we bij het wegbrengen van de bestelling de hele zaak rond cruisen om die letter te zoeken. Ambetante zaak soms als er mensen rugby zijn a/h volgen of wanneer mensen boven zitten(lounge area). Maar goed acheraf gezien was het allemaal leuk om te ervaren!
12/7!!! HET NIEUWS!- Mijn lieftallig vriendinneke zou afkomen naar NZ de 1e oktober tot 28 november- kijk ernaar uit!
Ben ook es uiteindelijk op een snowboard gaan staan en van een heuvel proberen af te glijden. Het staan viel goed mee, het glijden gebeurde met inter'vallen' .Was super weer ben dus goed verbrand in mn gezicht op afdruk zonnnebril na. Had een snowboard met bindings kunnen lenen van de zoon v/d eigenaar van de the Powderhorn vr het hele seizoen. Had me een ski-jas en -broek in de ski en snow center shop met reductie aangeschaft, best een koopje gedaan! De boots had ik me gehuurd. Was leuke ervaring, jammer dat het bij deze ene keer is gebleven maar kostte me te veel, de liftpas, de benzine, huur boots,... .
Met het nieuws dat Jolanda gaat komen, besloten om meer geld te gaan maken en ferry geboekt nr Zuidereiland waar er vele vacatures zouden zijn. Zou hier meer kunnen sparen daar ik hier in feest omgeving leef en te veel uitgeef, het feit dat ik horeca beu ben maakt het gemakkellijker verder te gaan. Zou 6 weekjes geld maken en dan 5 maanden echt vakantie hebben!!!
21/7+22/7 ; New Plymouth. Even ontsnapt uit Ohakune om de westkant van het Noordereiland te verkennen. Via scenic drive richting Wanganui gereden, een dorpje genaamd Jerusalem gevonden. Verder leuke omgeving, heuvelachtig, dun bevolkt. Vanuit Wanganui the surf highway genomen tot New Plymouth, opvallend waren de uitgestrekte vlaktes hier en enkele typische surfdorpjes waar je backpackers kon vinden waar je surfmateriaal kon huren en enkele surf shops kon vinden. In de verte kon je mt. Taranaki bespeuren. Jammer dat het de 2 dagen bewolkt was, belemmerde me het totaalbeeld van deze berg. The city N.P. was best knap, mooie kustlijn, goed georganiseerd, structureel, paar knappe gebouwen. De terugweg was het beste van de hele trip had nl een andere route genomen, the forgotten state highway tot Ohakune. Was een beauty, het landschap hier was oogstrelend, hobbit land.
-26/7/08- tot -12/8/08- BONFIRE (bye Ohakune)
Deze periode was vr me de afscheidsperiode, het regelen vr mn vertrek (13/08/08), de goodbye party,... . Men vertrek ook gemeld in the Powderhorn, waren er nt tevreden mee maar begrepen mn situatie. De opzeg van mn accomodatie verliep vlotjes, ze vroegen me alleen mn best te doen om een verplaatser te vinden vr mn vertrek. Had dus dan ook notices opgehangen in de supermarkt, new world, en in de plaats waar ik werk. De verbouwingen van het huis waar ik verblijf lieten immens grote hoop houtafval achter dat mn gedropt had in de weide achter het huis. De baron, degene die alles regeld in het huis zeg maar, Ben Lawrence had een idee om dit hout in brand te steken en mensen erbij uit te nodigen om een echt goodby party te houden vr Andrew, de Canadees,(hij zou eind augustus vertrekken) en vr mij! Voor deze goodbye party gehouden was was er in the Turoa lodge, de bar waar iedere dinsdag staff nights vr het personeel van het skiterrrein zijn, een beach party gehouden- iedereen verkleed- funny situations!! Ben had zich met rode verf ingesmeerd zodat ie verbrand leek, paar dagen later zag je nog de rode schijn!
THE BONFIRE, was een echt geslaagd party-lots of people-lots of boose!!! Met het vuur erbij, gezellig!Het aansteken van het vuur duurde ons wel een tijdje, het had geregend ervoor en hout was dus nog nat. Eerst met vuurwerk geprobeerd, tevergeefs, erna extra bezine opgegooid en yep- start of a beautiful night! Mel een NZse meid, de vriendin van Con Maori guy, had 2 ballen gemakt met touwen eraan gedrenkt in benzine. Van zodra het vuur aangestoken was stak ze deze in brand en begon er op een acrobatische manier mee te zwieren, spannend om te zien-knap! Aan het einde van de avond kwamen de 2 managers van the Powderhorn af en enkele collega's, vond het te gek. Voor het laatste uur vooraleer het vuur zou doven gezellig er rond gezeten en Keg avonturen gedeeld.
De 13e was het dan zover, mn vertrek, iedereen een dikke knuffel gegeven and back on the road I was !!! Next adventure--- Wellington voor enkele dagen en erna Zuidereiland>
Till next sharing moment Cheersss, Stallious (mn bijnaam van in the Keg)
