Dat de Roeselaarse burgerking dezer dagen ontmoedigd, ja depressief door de straten ronddweilt, is voor menig kenner van de vis geen nieuws. Sinds voor de ogen van televisiekijkend Vlaanderen werd onthuld dat zijn stad geen aanspraak mag maken op vijf sterren en dus eerder thuishoort bij obscure gehuchten als Reet en Aarschot, loopt hij in zak en asse. Uiteraard onbewust van het feit dat Roeselare Modestad hiermee voor eeuwig en een dag onbereikbaar wordt.
Nu had de Roeselaarse burgerking al langer de bui zien hangen. Het zal niemand ontgaan zijn dat de zo hoog geprezen ambitie om Vlaanderens wielerstad bij uitstek te worden, al langer gekelderd is. Het grootste wielercircus ter wereld verkoos immer Waregem-of-all-places als etappestad. En de uitvoering van het Roeselaarse fietsbeleidsplan is geschrapt. Wat had Roeselare dan te winnen als vijfsterren-fietsstad. Niets dus.
Bovendien hadden de televisiemakers één van de cruciale opdrachten toevertrouwd aan iemand van het Hof. Terwijl God en klein Pierke al langer weten dat je desnoods een stelletje Bevers kunt inschakelen, maar toch niet aan een hoveling. Geen kat die er dus van opkeek dat de Arc strandde. Geen triomfantelijke intocht dus voor de Roeselaarse burgerking. Maar in zak en as en depressief struien door de fietsonvriendelijke straten. Beseffend dat zijn triomfboog nu wel uiterst ver weg is.
Ik ben Elisabeth Pieters, maar zeg maar Els
Ik ben een vrouw en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is secretaresse bij een poepsjiek advocatenkantoor.
Ik ben geboren op 01/04/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles wat ondeugend en frivool is.
elke gelijkenis met bestaande personen en/of gebeurtenissen is niet toevallig. Toeval bestaat immers niet. En wie snel o
