Ik ben Els
Ik ben een vrouw en woon in brecht (belgie) en mijn beroep is arbeidster.
Ik ben geboren op 01/05/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kaarten maken, scrappen, mijn katten, lezen en films kijken.
Na een week bij mijn nieuwe baasjes vind ik het er nog steeds heel leuk.
Gisteren ben ik wel wat stout geweest, heb enkele keren in huis geplast en ook kaka gedaan. 's Morgens toen baasje beneden kwam was ik zo blij, maar had in mijn bench kaka gedaan, zodat bazinnetje mijn deken en speeltjes moest uitwassen.
Ze waren niet kwaad op me omdat ik er niks aan kan doen als ze zaterdag en zondag willen uitslapen hé?
Vandaag ben ik een braaf meisje geweest, heb veel gespeeld met bazinnetje in de tuin, wel tussen de regenbuien door dan...was heel leuk...
Maar daarnet heb ik weer stout geweest en op de mat geplast, bazinnetje was weer niet blij en van schrik kroop ik onder de zetel...
Nu lig ik weer onschuldig op de zetel te slapen naast Nicky, die grote zwarte langharige kater die in het begin schrik had van mij...we zijn nu vriendjes geworden...
Dit is mijn 3de dag bij mijn nieuwe baasjes en ik vind het hier zeer leuk, ben al vriendjes geworden met een van de katten, Tijger, die gaat niet meer van me lopen en blaast ook niet naar me, maar spelen vind hij nog wat eng, ben nog beetje onstuimig hé... Maar ik voel me hier goed, wordt dagelijks verwend met lekker vlees. Mijn eerste nacht was niet zo leuk, moest van bazinnetje in een bench, ze had er een deken ingelegd en wat beentjes en speeltjes, maar toen het licht uitging en ik hier helemaal alleen zat, ging ik beetje zielig janken...bazinnetje is dan terug naar beneden gekomen en is op de sofa gaan liggen, waar ik dicht tegen haar aan ging liggen, maar telkens zij bewoog werd ik weer wakker, dan heeft ze mij terug in de bench gedaan en is boven gaan slapen, dus ik weer zielig beginnen janken... toen kwam baasje naar beneden, die heeft me dan weer uit de bench gepakt en bij hem gelegd, daar hebben we dan samen de hele nacht gelegen, maar was ongedurig zei baasje, dan weer op de sofa , dan weer op de grond onder de salontafel...ja een vreemde omgeving hé... Gisteravond werd ik weer in die bench gezet, weer probeerde ik die zielig janken truk, maar bazinnetje had er geen zin in en werd beetje boos, ze nam een krant en zei op boze toon "nu moet je als een braaf meisje gaan slapen en klopte zachtjes met de krant tegen de bench, ik schrok en heb me toen maar braafjes op de pluche eend gelegd en heb de hele nacht braaf geslapen. Toen bazinnetje deze morgen me dan uit de bench nam was ze zo blij en ik fier natuurlijk, ben daarna direct in de tuin een plasje gaan doen en daarna kreeg ik lekker eten, dan moest ik weer in de tuin en heb kaka gedaan en weer zei bazinnetje dat ik heel flink was.... Mocht ook weer mee met de auto, boodschappen gaan doen, moest wel blijven zitten, maar dat heb ik ook heel goed gedaan... Ik zal straks proberen om weer flink te gaan slapen...
Ik ben Elisabeth, 3 en een halve maand jong, geboren in Spanje op 20 juli 2008. Daar ben ik bij Barbara terecht gekomen en zij heeft me verzorgd zodat ik groot en sterk kan worden, ben na een tijdje bij een pleeggezin terecht gekomen in Lier, daar had ik een leuk bazinnetje Karin en veel speelkameraadjes. Maar daar kon ik niet blijven en hebben ze mij op internet gezet op www.pets.be En toen mijn nieuwe baasje aan het surfen was op het net (wat dat ook mag betekenen )...lol ze zagen mijn leuk snoetje en ze waren gelijk verliefd, ze hebben toen direct contact opgenomen met Carin van ACE en ze mochte komen kijken in Lier, toen ze mij dan in het echt hadden gezien wisten ze zeker dat ze mij wilden adopteren. Vandaag zijn ze me komen ophalen en blij dat ik was, ook wel beetje verdrietig omdat ik mijn speelkameraadjes moest achterlaten, maar de rit met de auto was leuk, zoveel dingen om te zien, heb dan ook een knabbeltje gekregen voor onderweg en toen zijn ze met me naar een dierenzaak geweest waar ik een spiksplinternieuw gareeltje en leiband heb gekregen, want die mijn nieuwe baasje bijhad was wat groot voor mij en ook nogal flashy (maar dat kan je toch niet zeggen hé... )...lol Toen we thuis aankwamen zag ik daar allemaal grote poezen rondlopen, ze waren allemaal beetje bang van mij, misschien omdat ik begone te grommen, ja ik ben wel klein, maar heel dapper hoor... Mijn nieuwe bazinnetje is ook met mij gaan wandelen, wat ik ook heel leuk vond, al die bladeren en nootjes die op de grond liggen, leuk om in te spelen, daarna heb ik op de sofa bij baasje wat geslapen. Toen ze gingen eten heb ik biefstuk mogen proeven, mmmm lekker!!! en nu lig ik weer te slapen, wat een hondenleven hé??? Tot volgende keer
Niemand die het weten kan, hoeveel ik van je hou... Niemand die mij troosten kan, in mijn verdriet voor jou... Niemand die begrijpen kan, hoe vreselijk ik je mis... Niemand die beseffen kan, hoe erg de pijn wel is.
Dit gedichtje is geschreven door Dirk voor zijn overleden kat, maar ik mocht het gebruiken om het gemis van mijn Misty een beetje te verzachten, Dus bedankt Dirk, het zijn mooie woorden, recht uit het hart...
Elisabeth is een hondje dat uit Spanje komt A.C.E. is de afkorting van een organisatie die honden in Spanje redden van een gewisse dood en foltering. Het staat voor Animal Care España. www.ace-charity.org Fabienne is de oprichtser van deze organisatie. Wij hebben Elisabeth geadopteerd om haar een goede thuis te geven. Hopelijk zijn er nog heel veel mensen die een hond of poes willen opvangen, want deze dieren zijn door een hel gegaan en dat letterlijk voor sommigen.
Gisteravond hebben we jammer genoeg afscheid moeten nemen van onze trouwe vriend Charlie. 's morgens had hij gal overgegeven en dat was geen goed teken, in het begin van augustus begon Charlie te sukkelen met hartproblemen, hij kreeg daar medicijnen voor , maar de dierenarts gaf hem nog 6 maanden. Jammer genoeg heeft hij deze niet gehaald, want gisteren werden we rond 21u gebeld door de vriend van mijn dochter dat Charlie onrustig was en begon te janken en door zijn poten is gezakt, we zijn zo snel mogelijk naar huis gekomen en toen lag hij nog steeds op de grond, zonder fut, maar toch wou hij mij uitbundig begroeten zoals hij steeds deed, ik heb hem vast genomen en gezegd dat het goed was als hij ging slapen, dat hij mocht loslaten als hij dat wou. Mijn man en dochter en haar vriend zijn nog naar de dierenkliniek met hem gereden, maar onderweg begon hij opnieuw te janken en wou hij onder de bank kruipen en even later was hij er niet meer. Hij reed graag mee met de auto en dit was zijn laatste rit. Hij is ouder geworden dan we oorspronkelijk dachten, hij is meer dan 13 jaar geworden en dat is een mooie leeftijd voor een cocker spaniel. Drie weken geleden heb ik een van mijn katten ook verloren (zie blog Misty) en dat waren beste maatjes, Charlie dacht dat hij de papa was van mijn katten, hij was echt een unieke hond. We hebben op het moment veel verdriet en er is weer een nieuwe leegte in ons huis. Hopelijk komt hij vlug weer thuis, al is het in een urne, maar dan is hij toch weer een beetje bij ons, net als Misty. Misschien zijn ze nu samen in poezen/hondenhemel aan het spelen en kijken ze op ons neer. Vaarwel lieve schat, we zullen je nooit vergeten!
kusjes baasjes Luc en Els en vriendjes Evy en Glenn pootjes van de poezen Pruts, Misha, Turbo, Tijger,Speedy,Smoky, Nicky en Maya
Ik ben Maya, de ondeugendste van de bende... Ik ben geadopteerd door mijn baasje toen ik nog een kitten was, mijn mama noemde Isa en had 3 kleintjes gekregen, ik was de uitverkorene, ik woonde met mijn poezenfamilie bij een nederlandse familie. Mijn beste vriendin is de dochter van mijn baasje ,Evy, zij is gek op mij en ik op haar...mag altijd op haar kamer slapen en soms mag ik de hele nacht blijven en als ik genoeg geslapen heb doe ik zelf de deur open, dan spring ik naar de klink tot ze de deur opendoet, ook als ik naar binnen wil doe ik dit, mijn baasjes vinden dit grappig omdat het soms moeilijk gaat en dan hang ik met beide pootjes aan de deur... Ik vang ook graag muizen en af en toe een vogel, deze week heb ik 2 duiven mee naar huis gebracht, blijkbaar vinden mijn baasjes dat niet zo leuk, want als ze kunnen pakken ze het van me af... Hoop dat ik nog lang kattekwaad mag uithalen...
Mijn naam is Pruts, ben samen met Misha de oudjes van de familie... Ik ben een vondeling, op een mooie augustus avond zat mijn baasje op het terras met haar gezin en kwam ik uit de bosjes gewandeld met mijn kleintje, we waren op zoek naar eten en toen kregen we gelijk wat melk van de ober van het café. Mijn baasje is de dag daarna met nog andere mensen mij komen zoeken en ze hadden een doos klaargezet met eten en drinken, daarna hebben ze een kooi gezet omdat ze me wilden vangen, waarom wist ik toen niet, toen ik na een dag of 2 van twijfelen toch in de kooi ben terecht gekomen, zijn de mensen me komen ophalen en werd ik naar een plaats gebracht waar het zo vreemd rook, later bleek het een dierenarts te zijn die me geholpen heeft zodat ik geen kittens meer kon krijgen, wat er met mijn kleintje is gebeurd weet ik niet, want de mensen zijn nog blijven zoeken, maar niks gevonden, mijn baasje denkt dat ze door de ober van het café is meegenomen omdat hij een klein poesje wel leuk vond. Ik heb toen bij mijn baasje gelogeerd en het was de bedoeling dat ik later terug gezet zou worden, maar uiteindelijk vond mijn baasje me zo lief dat ik er na meer dan 10 jaar nog steeds ben. Ik kreeg er ook meteen een zusje bij, Misha en een grote broer Witje... In het begin moest ik binnen blijven omdat ze dachten dat ik zou weglopen om mijn kleintje te gaan zoeken, want toen er eens een programma op tv was waar je kittens hoorde miauwen keek ik plots op en ben gaan zoeken waar de kittens waren, maar na een tijdje was ik het gewend bij mijn baasje en ben ik blij dat ze in huis hebben genomen. Dus dankjewel baasje...
likjes Pruts
ps: hoe ik aan die naam kom? denk dat het te maken heeft dat ik zo klein ben...LOL
Ik ben Speedy, een zwart/witte kater. Mijn baasje heeft me geadopteerd uit het asiel in Schoten. Toen ze kwamen kijken of er een poes van hen was binnegebracht, die was al enkele dagen vermist, kwamen ze langs de kooien gewandeld en daar zat ik als klein eenzaam kitten zielig te wezen Telkens baasje langsliep begon ik mijn zieligste snoetje op te zetten en te miauwen, toen is ze ander baasje er gaan bijhalen en die was ook meteen verkocht, ze namen me mee naar huis, daar waren nog veel andere poezen, ik heb direct eentje uitgekozen die mijn mama kon vervangen, het was wel een kater, maar hij liet me gewoon mijn ding doen... Tijger was dus mama en papa tegelijk... Ik ben nu ondertussen 9 jaar bij hen en hoop dat ik nog heel lang mag blijven. Tot een volgende keer...
Ik ben Misha en de oudste van ons gezin, mijn bazinnetje heeft mij 12 jaar geleden via een advertentie op een kattenshow komen halen en sindsdien ben ik lid van dit leuke gezin. Toen ik bij hen kwam was ik heel bang, ik stopte me weg onder de zetel of achter het gordijn, maakte me zo klein mogelijk, maar op een dag was bazinnetje alleen thuis en ben ik dapper uit mijn schuilplaats gekomen en ben op haar schoot gaan zitten, wat ik na 12 jaar nog heel graag doe trouwens Er was toen ook nog een grote dikke witte kater in huis, hij noemde Witje, typisch hé... We zijn vriendjes geworden, maar hij was wel een beetje een eenzaat... We woonden op een flat, dus echt jagen heb ik nooit gedaan. Een keer zat ik op het terras en er was daar zo een of ander vliegend ding dat me behoorlijk irriteerde en ik heb er een paar keer naar geklopt met mijn poot, dat ding werd boos en heeft me in mijn klein neusje gestoken, ik ben toen naar binnen gerend, naar boven naar de badkamer en ben daar in een hoekje zielig gaan doen, gelukkig had bazinnetje me in de gaten en kwam ze me ter hulp, ze heeft iets uit mijn neusje getrokken waardoor de pijn wat minder werd. Nu ik wat ouder word slaap ik veel, als het mooi weer is lig ik graag in de tuin, want waar we nu wonen kan ik wel naar buiten.
Deze keer heb ik niet zo een goed nieuws te melden. Gisteren ben ik met mijn baasje naar de dierenarts geweest want voel me de laatste tijd niet lekker , blijkbaar is het niet ok met mijn tikkertje, de dierenarts heeft ook wat bloed afgenomen, dat heb ik trouwens heel braaf laten doen, die muilkorf had echt niet gehoeven , maar vroeger durfde ik al eens grommen, daarom moest ik hem weer om... Heb de laatse dagen wat gal overgeven en mijn eetlust is ook niet meer wat het geweest is, daarom ben ik ook afgevallen, de dierenarts is beetje ongerust over mijn toestand. Baasje weet niet dat ik het gehoord heb, maar de dr geeft me nog 6 maand, alhoewel ik dit zelf betwijfel... Ik wil mijn baasje geen verdriet aan doen, maar kan er jammer genoeg niks aan veranderen, we worden allemaal ouder hé? Ik mag nu telkens mee met de auto rijden als ze boodschappen gaan doen, dan zit ik braaf in de koffer e als ze terug uit de winkel komen zit ik mooi op de achterbank, ondeugend niet? ...maar ze zeggen er niks van, dus zal het wel ok zijn...
Hoi , mijn naam is Nicky Ik ben een zestal jaar geleden bij dit gezin terecht gekomen, ik was een klein zwart bolletje wol en Evy heeft mij Nicky genoemd naar haar toen lid van haar favoriete band Westlife. Ik ben blij dat ik deel uit mag maken van deze familie, want als zij me niet hadden gewild dan was ik nu waarschijnlijk in de poezenhemel. Ik kan heel lief zijn, meestal als ik eten nodig heb ...soms doe ik raar zegt mijn baasje, bv als ik naar buiten wil en er is veel wind, dan kruip ik in elkaar en schuif heen en weer, moet mijn baasje steeds mee lachen, zal wel een gek gezicht zijn vrees ik Mijn speelkameraadje is Maya, zij is mijn stiefzusje en de jongste van de bende. Het oudje van de familie , Misha, wel die plaag ik graag...stout van me hé? Ik lig graag in de tuin als het goed weer is, maar als het echt warm is wil ik 's nachts niet binnenkomen en dan is baasje ongerust...maar dat hoeft ze niet te zijn want kom steeds terug hoor. Vang af en toe wel eens een muis of vogel, wat baasje niet graag heeft, maar ja het is ons instinct hé, baasje zou liever hebben dat we spinnen vangen, maar daar speel ik liever mee, ze kriebelen nogal als je ze in je bek houd...
hoi Ik ben Charlie, de cocker van dit gezin. Mijn baas heeft mij 11 jaar geleden uit een dierenwinkel komen halen, waar ik in een kleine kooi zat, ik was toen 6 maanden en vorige baasjes hadden me al 2 keer terug gebracht, waarom weet ik niet, mss was ik niet schattig genoeg. Het leuke aan dit verhaal is dat mijn baasje en zijn dochter Evy naar de winkel kwamen voor een goudvis... wel ik heb wel bijna de zelfde kleur als zo een visje, maar zwemmen kan ik niet, ja ik weet het...schandalig!!! een hond die niet zwemmen kan... Maar alle gekheid op een stokje, ik heb toch een goeie thuis gevonden. Ik heb ook veel kattenvriendjes, sommigen beschouw ik zelfs als mijn eigen kinderen. Toen Turbo werd geboren lag ik samen met zijn mama Queeny in de mand, baasje dacht eerst dat ik iets had misdaan aan de poes, maar zodra ze het kleine kitten in haar hand hield (zij dacht dat het een pootje was...ja duh!!!) zag ze dat ik geholpen heb met de geboorte en trots dat ze was op mij... Ik ga ook graag wandelen in het bos en rijd graag mee in de auto. De laatste tijd gaat het niet zo best met mij, ik word al wat ouder en mijn tikker doet een beetje raar, moet dan pilletjes nemen, maar koppig als ik ben, soms neem ik ze niet goed in en dan wordt baasje boos, terecht natuurlijk, want baasje wil enkel het beste voor me, maar ik ben jammer genoeg niet van de slimste Ik zal proberen mijn pilletjes goed te nemen zodat ik nog lang bij baasje en het gezin kan blijven...
Hallo, ik ben Turbo, de langharige kat van Els, zij is mijn baasje en ook mijn maatje... Ik werd geboren op 20 juni 1997, 4 dagen voor het dochtertje Evy haar verjaardag, ze kreeg nog nooit zo een leuk verjaardagscado...lol...hoe kan het ook anders hé, zo'n knap kereltje als ik... jaja ik weet het "eigen lof stinkt"...maar de waarheid mag gezegd worden hé zeg... Ik zit met mijn 11 jaar nog vol kattekwaad. Momenteel ben ik beetje verdrietig , want mijn broertje Misty is vorige zondag 31 aug tragisch aan zijn eind gekomen. Bij de buren hielden ze een hond bij en die houd helemaal niet van poezen, maar mijn broertje was zo een lieverd en zag nergens kwaad in, het is hem jammer genoeg fataal geworden, dus de moraal van dit verhaal, vertrouw niemand!!! Mijn baasje is ook zeer verdrietig en heeft steeds bang dat ik of een van mijn andere broers of zussen ook naar die tuin gaan, wat heel dom zou zijn, maar begrijp haar volkomen, dus om haar alle leed te sparen blijf ik liever in onze eigen veilige tuin of lekker binnen. Gelukkig heeft Evy nog een mooie foto van mij gemaakt samen met mijn broer Misty op een bank in de tuin.
Zondag 31 augustus 2008, wat een mooie zonnige dag had moeten worden werd een van de zwartste dagen. Zoals altijd liet ik mijn katten buiten, om na een nacht in een donkere garage doorgebracht te hebben, hen te kunnen laten genieten van een mooie nazomerse dag, de laaste dag van de vakantie. Mijn Misty ging zoals altijd een wandelingetje maken en ipv daarna naar onze tuin te komen besloot hij de tuin van de buren te verkennen, hij wist niet dat er gevaar op de loer lag, hij is tenslotte een hond gewend. Maar alles moet zo in een mum van tijd zijn gebeurd, want toen Luc en ik terug kwamen van de bakker, kwam de buurvrouw ons het slechte nieuws meedelen. De hond (stafford/pittbull) van haar dochter die op logement was bij haar had mijn kat aangevallen en er was niks meer aan te doen, voor mijn lieveling was het te laat. Ik heb hierdoor heel veel verdriet, ook omdat ik mijn kat nooit meer zal kunnen vasthouden en knuffelen, maar ook omdat ik tegen de hond niks kan doen omdat het in hun tuin gebeurd is. Ik heb mijn mooie kater Misty laten cremeren en hij staat nu in de kast, het laatste wat ik voor hem kon doen. Rust zacht lieve Misty...baasje zal je missen...
On sunday aug 31 2008 my darling cat Misty was after going for a walk, attacked by the dog next door and killed, everything happened so fast, we couldn't help him. I'm very sad about this, but also because we can't do anything about this viscious dog. I can't cuddle my Misty anymore and I will miss him forever.I had him cremated and he's now back home again, this was the last thing I could do for him.May he rest in peace now, Misty you will be missed!
Mijn naam is Els, ben 51, gehuwd met Luc en heb een dochter Evy/ My name is Els, 51 years old,married with Luc and have a daughter Evy. Samen met Evy's vriend Glenn en onze hond Charlie en onze 8 poezen wonen wij in Brecht With Evy's friend Glenn, our dog Charlie and our 8 cats we live in Brecht/Belgium Met deze blog wil ik mijn hobbies delen, zoals kaarten maken en scrappen, ook wil ik foto's laten zien van mijn 8 schatten van katten. With this blog I wanna share my hobbies, I like making cards and love scrapbooking, I also wanna share pictures of my cats and dog.
)...lol
)...lol
, want mijn broertje Misty is vorige zondag 31 aug tragisch aan zijn eind gekomen. Bij de buren hielden ze een hond bij en die houd helemaal niet van poezen, maar mijn broertje was zo een lieverd en zag nergens kwaad in, het is hem jammer genoeg fataal geworden, dus de moraal van dit verhaal, vertrouw niemand!!!
