deze namiddag ga ik "opletten" bij mijn kleine kapoen: Thomas. Alle ingrediënten voor dit bezoek liggen al klaar want dit kind heeft een vreselijk nauwkeurig geheugen: het grote sprookjesboek, een miniem koekje als beloning en dan het viooltje! Zo moet ik achteraf, wanneer ik in de file sta aan te schuiven, ook geen spijt krijgen van dit of dat weggelaten voornemen. Bij zulke bewuste kinderen moet men met veel pedagogisch gevoel te werk gaan om een zeker klein doel te bereiken. De middelen wettigen hier niet het doel want het is in feite een kleine verschalken al spelende en ...dan maar voort, stap bij stap.. Zo beklimt men een trap. Indien er dan later nog tot een andere studie beslist wordt dan is het geleerde toch een blijvende waarde voor het verdere leven. Maar men mag een kind nooit dwingen wel een dagelijkse discipline bijbrengen, die orde schept en besef. Natuurlijk is het eerst die boog vastnemen en leren recht strijken met polsbuiging. Dit is het vervelende deel maar wel zeer voornaam. want: "Le violon, c'est l'archet". Daarna mag hij de grote jan uithangen en wat capriolen uitvoeren. Allez- en!
Lis Batiashvili ___________ Dit was een overheerlijk concert en ik ben me helemaal niet bewust geweest van die voorbijvliegende tijd. Wat een goddelijke verschijning en wat een diepgaande klank! Deze prachtige, jonge vrouw doet u vragen stellen en dat vooral in deze oppervlakkige tijd: is dit soort MENS werkelijk het hoogste in de schepping of zijn er nog hogere regionen, waar wij niet bijkunnen? In ieder geval was dit concertgebeuren een link naar het ONEINDIGE met al zijn Schoonheid, die maar enigszins mogelijk is. Het gaf me een groot waardegevoel.
Lisa Batiashvili (born Elisabeth Batiashvili, in 1979) is a Georgianviolinist, the daughter of a violinist father and a pianist mother. Her father was her first teacher from age 4. She later studied at the Hamburg Musikhochschüle.[1] In 1995, she was a prize winner in the Sibelius Competition, and also the youngest competitor in the history of the competition, at age 16.[2]
She was one of the first of the BBC "New Generation Artists", from 1999-2001. She has collaborated in chamber music and concerto performances with cellist Alban Gerhardt and pianist Steven Osborne, both BBC New Generation Artists exactly contemporary with Batiashvili.[3][4][5][6][7] She has also worked with a later BBC New Generation Artist, Ashley Wass, in recital.[8] She has also been a soloist at the BBC Proms in 2000[9] and 2002[10][11].
In 2006, she was the soloist in the first performances in the United States (August, world premiere) and in Sweden (October, European premiere) of the violin concerto of Magnus Lindberg, which Lindberg wrote for Batiashvili.[12][13] She has recorded the Lindberg concert as part of her recording contract with Sony Classical, which she signed in 2007.[14]
Batiashvili lives in Munich with her husband, François Leleux, and their daughter.
Dimanche 18 novembre 2007 à 19h00 Jean Sibelius : Concerto pour violon À loccasion du cinquantenaire de la disparition de Jean Sibelius, le plus célèbre des compositeurs finlandais, ARTE diffuse les extraits dun concert enregistré en mai 2007 à Helsinki avec la violoniste géorgienne : Lisa Batiashvili
Toen ik nog een zeer jong meisje was en regelmatig voor de toenmalige radio zat te luisteren naar muziek, kreeg ik het in m'n hoofd om me dit lied zelf aan te leren, met geschreven begeleiding. Is zingen niet de basis voor veel aan te leren muzikaliteit? Ik deed dit zonder ooit maar één leske gekregen te hebben maar ik wist de "do"staan op de piano en vond alles, vooral die fantastische harmonie. Bij de traditionele, gehouden familiefeesten moest "ons elske" dan dat lied zingen voor alle tantes en nonkels en ze deed dit met veel gevoel voor dit prachtige lied. Kortom: het werd mijn lijflied. Het blijft me ontroeren met zijn roep naar de eeuwige gletsjers en fjorden van het noorden en..de romantiek van een grote liefde. Grieg was dan ook een grote romantieker. We zullen morgen deze hele suite kunnen beluisteren, zoals aangekondigd.
In opdracht van de Noorse regering had Ibsen een rondreis gemaakt door de Ronde Bergen om daar verhalen van het volk op te tekenen. In het dorp Vinstra schreef Ibsen de avonturen van de historische Peer Gynt uit de mond van de bergbewoners. Daar is ook het graf van Peer Gynt.
Later schreef Ibsen, aan de hand van zijn aantekeningen het toneelstuk, toen hij in Rome was. Het notitieboekje waarin de aantekeningen staan is te bezichtigen in een museum in Noorwegen Edward Grieg
Eerbetoon aan deze componisten ___________________________
MAESTRO présente cette semaine un hommage à Sibelius et Grieg Un hommage au grand compositeur finlandais Jean Sibelius, disparu il y a cinquante ans. Au programme de ce concert : la Suite Karelia de Jean Sibelius et les Suites Peer Gynt de Grieg. Christoph Poppen (photo) dirge lOrchestre symphonique de Sarrebruck.
Daarnet had ik het groot geluk deze machtige violist te kunnen beluisteren op weg met de auto Hij speelde de ²de sonate van Eugène Ysaye. Ten eerste wat een diepgaande muziek en ten tweede: wat een vertolking! Voor zoiets zet ik me op zij van de weg met het geluid van de motor af en verzink in pure aanbidding. Ik ken deze sonate reeds heel lang maar nu heb ik echt mijn hoofd gebogen en iets zeer ontroerends gehoord. Het is de muziek van het afsterven in de herfst en moet zo'n ongelooflijke violist nu ook ooit verdwijnen? Wat is het antwoord op deze eeuwige vraag: waarom? Natuurlijk leeft hij in de geschiedenis voort door zijn opnamen en zijn vele activiteiten en dit zijn prachtige geschenken voor de komende generaties in het voortdurende rollen van de tijd.
Ein Schwerpunkt seiner Arbeit ist, neben der Pflege des klassisch-romantischen Repertoires, die Interpretation der Neuen Musik. So spielte er die Uraufführungen der Violinkonzerte von James Dillon und Hans-Jürgen von Bose und das ihm gewidmete Violinkonzert von Heinz Holliger. Große Anerkennung fanden auch seine Interpretation von Werken der klassischen Moderne, so z.B. von Alban Bergs Violinkonzert oder dem "Concerto funebre" von Karl Amadeus Hartmann. Für die Einspielung der Violinkonzerte von Karol Szymanowski mit dem City of Birmingham Symphony Orchestra erhielt er den Gramophone Award. Ein spektakulärer früher Höhepunkt seiner Schallplattenkarriere ist die Aufnahme der Kreutzer-Sonate von Ludwig van Beethoven mit Malcolm Frager.
"De morgenstond heeft goud in de mond." Dit is waar want die is vol van een gezegende stilte, die men in deze tijd van hebzuchtige gejaagdheid, zo zelden vindt. Maar bij mij is die heerlijke stilte gevuld met muziek: de taal van mijn leven. Intussen zie ik mijn vingers over de toets van mijn viool glijden en zoeken naar de meest gewenste plaats. Wie of wat zou ik zijn zonder deze gezegende taal: Schubert schreef daarover een prachtig lied: "An die Musik".
Als men een muziekstuk, al of niet moeilijk, wil instuderen, moet men eerst de tekst, vingerzetting, boogstreken en wisse- lingen, rhytme enz. trachten te memoriseren. Men luistert dan best, met een geoefend oor naar enkele"groten" en tracht dat na te doen of zelfs enigszins te veranderen want iedere violist heeft zijn eigen hand en eigen houding. Men bepaalt verder het soort vibrato dat bij elke phrase best past want weer heeft iedere muzikant zijn eigen gevoel en inzichten. Dit kan lang, zeer lang duren en betekent een hele studie want men kan niet snel tevreden zijn. Soms schiet men te kort wat betreft techniek en aanvoelen want iedere persoonlijkheid is niet even rijk en rijp. Na een tijd regelmatig geoefend te hebben en dit geldt voor de meesten, kan men spreken van: memoriseren. Nadien kan men vertolken zonder belemmeringen en zijn innerlijke veruitwendigen. Velen spelen met de ogen geloken..niets kan hen storen. Deze concentratie moet totaal zijn. Guidon Kremer
Zaterdag 20 januari 2007
Violiste Hilary Hahn: een portret
Hilary Hahn werd bekend als wonderkind uit Amerika. 27 is ze nu, maar ze staat al meer dan 10 jaar op de planken met de grootste orkesten en won zelfs al een Grammy Award.
Veel grote violisten en pianisten begonnen met hun instrument voor hun vijfde levensjaar, gaven publieke concerten voor ze tien waren, en waren internationaal doorgebroken voor hun twintigste.
Meestal zit er ook nog een strenge vader of moeder achter het wonderkind, dat een hels oefenschema opgelegd krijgt. Maar dat lijkt niet nodig te zijn geweest in het geval van Hilary Hahn.
Het portret dat Benedict Mirow maakte van de toen 25-jarige violiste, geeft de indruk dat Hilary Hahn geen dressuur nodig had. Blijkbaar was ze zeer ernstig op jeugdige leeftijd. Ze bereikte al gauw een hoge maturiteit en perfectiegraad. Maar ze is daarbij spontaan, speels en bijzonder innemend gebleven.
Aan het Curtis instituut van Philadelphia kreeg ze les van Jascha Brodsky, de laatste overlevende leerling van de Belgische vioolvirtuoos Eugène Ysaye. In die zin behoort ook Hilary Hahn een beetje tot de 'Belgische vioolschool', die in de 19e en in het begin van de 20e eeuw wereldberoemd was.
We volgen de ongecompliceerde en jeugdige muzikante. Van Philadelphia naar de Berlijnse Philharmonie, waar ze Korngold speelt met Kent Nagano.
Van de Londense Abbey Road Studios, waar ze Elgar opneemt met Colin Davis, naar het gele salon in Dresden. En we eindigen in Hong Kong, waar ze Paganini's eerste vioolconcert speelt en droomt van een optreden in Vietnam.
Over vertolking gesproken...daarnet hoor ik een machtig schone vertolking van het vioolconcerto van JSibelius door . deze violiste. Zij was begeleid door het Finse Nat.Philharmonisch orkest. Als het over hun eigen componist gaat dan zijn de Finnen op hun best! Deze jonge violiste was laureaat van de Kon.Elisabethwedstrijd:2005 en we hebben ze later nog gehoord ter gelegenheid van de Nationale feestdag.
Competition is past. The winner of the 9. International Jean Sibelius Competition is Alina Pogostkin.
Morgenwijsheid ---------------- Deze gedachte schoot me te binnen een kind, tijdens zijn zeer prille jeugd, de liefde voor de muziek meegeven, is een geschenk voor het leven. Deze aanvoeling is een troost "pour les heures grises de la vie". Die liefde heeft men nodig zellfs als men mag genieten van een heerlijke menselijke affectie. Maar hoe zeldzaam is deze en hoe blijvend? Uiteindelijk staat men er gans alleen voor, zoals men trouwens geboren wordt en zoals men sterft.. Is dit een herfstgedachte en is dit een begin van "die Winterreise"? Ach Schubert! Een ander citaat schoot me te binnen: "Là où il y aSongs Articles la beauté, on troucve la mort." Baudelaire. Recordings Links
Winterreise
Ich werde euch einen Zyklus schauerlicher Lieder vorsingen. Ich bin begierig zu sehen, was ihr dazu sagt. Sie haben mich mehr angegriffen, als dies bei anderen der Fall war. Mir gefallen diese Lieder mehr als alle, und sie werden euch auch noch gefallen.
Dimanche 21 octobre 2007 à 19h00 La petite musique de Marie-Antoinette Au théâtre de la Reine tout juste rénové, Les Agrémens interprètent deux des compositeurs préférés de Marie-Antoinette, Gossec et Grétry.
En 2006, ce festival sintéressait aux musiques dEurope centrale et orientale. De Varsovie à Milan en passant par Salzbourg, cette seconde partie met à lhonneur les compositeurs Carl Philipp Emmanuel Bach et Johann Ernst Eberlin, lItalien Alessandro Orologio, le Flamand Philippe de Monte et le Polonais Stanislaw Szarzinski. Leurs oeuvres sont interprétées par les ensembles Musica Florea et William Byrd, et la pianiste Aline Zylberajch.
--------------------------------------------------- Festival dAmbronay, ballade en Bohème (2/2) Réalisation : Olivier Simonnet Coproduction : ARTE France, Camera Lucida Productions, Centre Culturel de Rencontre dAmbronay ARTE France, France, 2007, 43mn Multidiffusion le 19, 25 et 31 octobre à 8h00
1° vioolsonate van J.Brahms ______________________ De laatste dagen herhaal ik veel en tracht natuurlijk mijn klank in deze sonate te verbeteren maar ik heb ze al zo vaak beluisterd in verscheidene uitvoeringen, met uiteraard verschillende violisten, dat ik me wel een persoonlijk oordeel durf vellen over de ver- tolkingen. Buiten een onberispelijke techniek komt natuurlijk de rijke persoonlijkheid van een violist hier tot uiting. Men mag dat niet te snel verlangen van jonge mensen. Die beheersen tegenwoordig wel de techniek maar het leven heeft hen nog niet genoeg geboetseerd om deze prachtige, warmbloedige" herfstmuziek" ten volle over te brengen. Natuurlijk hebben zeer begaafde jonge mensen wel de maturiteit om "muziek" aan te voelen..
Bedenkingen __________ Hetgeen deze jonge pianiste zegt in haar interview is zeker juist;"Il faut être seul pour développer son art." Een vertolker moet met heel wat factoren rekening houden en eerst de immer steile wand van de techniek verder ontwikkelen. Zijn persooblijkheid en verworven cultuur doet daarna de rest en .... alles verandert voortdurernd want "leven is veranderen". Luisteren dus naar anderen en vooral NEDERIGHEID!Paganini Carl Flesch
Dimanche 7 octobre 2007 à 19h00 Festival d'Ambronay, ballade en Bohème (1/2) Chaque année à lautomne, les meilleurs artistes baroques de toute lEurope ont rendez-vous à Ambronay, magnifique ensemble abbatial du pays de Bresse. Deuxième partie : 14 octobre 2007
Jehudi Menuhin was een viool-virtuoos, een kunstenaar en een werldburger van groot formaat, die alle aandacht ten volle geniet. Hij begon, als zoveel anderen zijn carrière als wonderkind. Maar hij groeide uit tot een universeel bewoner van deze aarde. Hij stichtte zijn school in 1959 te Londen, tot het systematisch ontwikkelen van het allerbeste viooltalent, dat de wereld kon opleveren. Een gewoon mens werpt een schaduw maar een geniaal mens werpt licht om zich heen. Muziek is ons aangeboren maar hoeveel brengen deze aangeboren gave tot ontplooiing? De Y.Menuhin School in Stoke d'Aberdon, in Surrey.
THE SCHOOL
President: Mstislav Rostropovitch Hon KBE
Yehudi Menuhin founded his famous school in England to provide the environment and tuition for musically gifted children from all over the world to pursue their love of music, develop their musical potential, and achieve standards of performance on stringed instruments and piano at the highest level.
Lord Menuhin had seen, during thirty years of travelling the world, the difficulties which children often face when studying music and having to attend normal schooling. He recognised the need to provide musically gifted children with excellent instrumental teachers, adequate time for practice, frequent opportunities for performance, ensemble work with other gifted children, a broad range of other music study and activity, together with a stimulating and creative academic programme. All this was to be undertaken within a family community in which every individual could fully develop musical, intellectual, artistic and social skills.
Since 1963 the School has expanded and now educates more than sixty musically gifted boys and girls between 8 and 18.
In 1973 the School was accorded special status as a Centre of Excellence for the Performing Arts, and since then has been supported by the Department for Education and Skills. All UK pupils are supported by the Music and Dance Scheme and parents pay a contribution to the cost of their childs education according to their ability to pay.
Following Yehudi Menuhins death in March 1999, Mstislav Rostropovitch was asked to become the new President of the School, a role which he accepted with enthusiasm.
Tibor Varga, één der besten van onze tijd, heb ik persoonlijk gekend en gevolgd in zijn festival, zijn internationale vioolwedstrijd, zijn opnamen enz. in de stad Sion CH. Dit werd "la Capitale du violon" genoemd. Moest ik dan nog aarzelen om daar in de omgeving te verblijven en me bijzonder goed te voelen. Het was dus niet alleen de magie van het schitterende berglandschap maar ook de roep van mijn snaarinstrument die me daar hielden, gedurende maar liefst 18 j. Het is vervlogen maar dierbare tijd. Mijn herinneringen aan zijn masterklassen, waar hij kandidaten uit alle landen meevormde, staan gegrift in mijn geheugen...was het gisteren? Zijn zoon, Gilbert, dirigeert o.a. regelmatig tijdens de K.E.-wedstrijd te brussel.
Tibor Varga als dirigent Tibor Tibor Varga died at his home in Grimisuat in Switzerland on September 4, 2003. He and his wife Judith, who predeceased him, had two children. Gilbert Varga, his son, is a noted conductor, and his daughter Susan Rybicki-Varga is a cellist and teacher. en Gilbert Varga
Krijg zojuist, langs deze ultra snelle weg, een uitnodiging tot het bijwonen van een concert, ten huize van:LIEVE PAS. Haar echtgenoot: BART TRUYENS is eveneens pianist en de drie kinderen beoefenen elk een instrument. Ik voel me bij hen op m'n plaats en deze uitnodiging brengt me zowaar een glimlach op het gelaat. Een prachtige familie!
De haan in ons achterbos staat de nieuwe morgen in te kraaien. Zeer fraai is dat bij het herfst-morgenrood maar akelig vroeg om de nieuwe dag in te luiden..We zouden hem eerder wat anders behandelen dan met zijn eigen onmuzikaal geluid te verwelkomen. Is dit dan ook de muziek van de omgeving en het tijdsgebeuren? Dus dankbaar zijn en 'opgaan' in de natuur! Dan maar stilaan naar de vioolkamer gaan-het heilige der heiligen- en studeren wat ik me zelf opgelegd heb: Brahms : adagio.
Eugène Drucker is een zeer goede violist, laureaat Kon.Elisabeth en stichter van het "Emerson string quartet" Wij hadden de eer hem 5 keer te mogen uitnodigen een concert te geven in onze zeer grote living, met Louis Pas als pianobegeleider. Dat was telkens een groot succes voor een enthousiast melomaan publiek. Ook de lokale pers was telkens aanwezig en men schreef er met veel lof over. Voor mijn kinderen was dit muzikaal gebeuren iedere keer een belevenis en hun persoonlijke albums staan er vol van. Onlangs kwam ik hem toevallig weer op het spoor te Badenweiler, waar zijn quartet Beethoven speelde met veel luister. Het Duitse volk is, begrijpelijker wijze, een muzikaal volk en men moest vechten voor een plaatske in de concertzaal van het Kurhaus. Hopelijk zie en hoor ik hem weer tij dens de volgende concertreis doorheen Europa.