Wat een goddelijk feest en wat een enthousiasme! Het kwintet : die Forelle van Fr.Schubert werd op een ongeëvenaarde manier vertolkt door vijf musici van de bovenste.......Alleen het ondergaan van de meeslepende uitdrukkingen op het gelaat van Lang Lang, de pianist, bracht de luisteraar in verrukking. Ik heb het nog meege- maakt bij sommige vertolkers. Men vergeet gewoon dat dit stervelingen zijn zoals wij allemaal maar ze trekken u naar de 'essentie' van de muziek, hetgeen uit het diepste van de componist te te voorschijn kwam en bij Schubert duiken we ook altijd even in het menselijk heimwee maar dit fenomeen: de Chinese Lang Lang trekt u onvoorwaar- delijk terug naar de haast onbegrensde en meeste verfijnde blijdschap die deze heerlijke muziek kan bieden.
Het maestro-programma van deze zondag is het volgende:Dimanche 26 août 2007 à 19h00 La truite de Schubert avec Lang Lang Le 15 juillet dernier, le pianiste chinois Lang Lang et les solistes de lOrchestre symphonique du Bayerischer Rundfunk donnaient un concert de musique de chambre à la Résidence de Munich. :
Dit doet ze zeer, zeer goed en ze heeft zichzelf de volgende nummers van haar eerste "folk Dean", naar analogie van de vorige lessen, geleerd. En zo fier ze nu is! Wat zou ik graag met dit kind voortdoen..maar ze woont daarvoor te ver en het onderricht zal 'zo nu en dan' gebeuren. Wat jammer. Maar bravo, Sophia. Uw moeder heeft hetzelfde gedaan en nog zo jong. Dus, ik hoop en veronderstel dat ze ooit eens terug wat tijd maakt. Het leven ijlt zo snel vooruit en ik realiseer me dat dit de volgende generatie is..
Deze morgen geeft ze meer aandacht omdat ze goed geslapen heeft en er een beloning in het vooruitzicht is. Zo werkt dat Ze speelde al tweemaal haar opgelegde pianoles , nam de juiste houding aan voor haar vioolstrijkstok en komt tot de bevinding dat dit zeer moeilijk is. Zo moeten kinderen leren dat zonder moeite en volharding niets bereikt kan worden.Stap bij stap. Dag viool voor mijzelf. Kleinkinderen gaan voor.
Vandaag, zondag, ga ik het hebben over mijn oudste kleinkind: SOPHIA. Het is een bijzonder begaafd kind en het moet" eruit "gehaald worden door de "juiste pedagogen". Dit is niet aan iedereen gegeven en vraagt een grote ervaring en zelfwegcijfering. Iemand iets meegeven voor het leven is in feite"voortleven" en dit is ook op zichzelf een bijzondere gave.Met kinderen werken en vooral met begaafde kleinen is een gunst. De ervaring van de ouder- dom geeft u een vaste hand, die rijkelijk met beloningen werkt en nooit met bestraffing. Het zijn kleine mensen! Met heel veel toewijding sta ik klaar om haar de initiatie van piano en viool bij te brengen. Het kiezen en de beslissing is voor later. Het zijn ook maar enkele dagen maar genoeg om een basis bij te brengen. Allez-en!
Deze zondag beleven we het rechtstreekse concert van de 3° symphnie van Gustav Mahler vanuit Lucerne CH. onder de leing van Claudio Abbado Italiaans dirigent. . Gustav Mahler 1860-1911, Oostenrijks componist en dirigent van joodse afkomst.
G.Fh.Telemann schreef een interessant vioolconcerto in sol majeur, waarvan ik het 1° en 2° deel zal spelen bij het doopsel van Elisabeth. Verder speel ik nog het adagio en het larghetto uit de 4°sonate in re gr. van G.F.Händel. Hopelijk is er in dat mooie kerkje een klein orgel of tenminste een harmonium want anders gaat"het feest" niet door. Bach solo's zijn goddelijk, indien goed gespeeld maar andere muziekstukken worden beter begeleid en beter te genieten voor het publiek.
Vandaag gaan we Brahms aanpakken, concerto in D op 77 2° deel, het betoverend adagio. Er is zoveel nog verder in te studeren maar iets nieuws is zo begeesterend en geeft u nieuwe impulsen of kracht om de steile wand te beklimmen van de viooltechniek. Dit is mijn lievelingsconcerto. want vooral in het tweede gedeelte doet hij u zoeken in de onpeilbare cosmos. Bestaat er een Algehele Schoonheid een Absoluut onbereikbaarheid? Brahms componeerde dit grandioois vioolconcerto voor Joseph Joachim en deze voerde het als eerste uit in 1879 te Leipzig Brahms J.Joachim was en bleef een vriend voor het leven, alsook Robert.en Clara Schumann
Zonet heeft zich een jonge pianiste aangekondigd per e-mail. Zij begeleidt fantastisch en met het nodige geduld en inspring. Haar drie jonge kinderen worden ook muzikaal opgeleid door vader(pianist) en moeder(pianiste) en Sophietje speelt viool. Prachtig! De oudste jongen speelt cello en de tweede piano. Hoe kan het anders dan me zielsverwant voelen in dit veel belovende gezin. Af en toe spelen we samen maar dan moet ik wel goed tellen...
Gisteren kwamen de fel gegeerde tickets toe uit Schwerin(Vor-Pommeren) voor het aangekondigde concert. Met veel blijdschap en verwachting ga ik er naartoe, alhoewel er maar schamele plaatskens overschoten. .maar ja, "wie het kleine niet begeert.."
Onnodig van te schrijven hoezer ik genoten beb van dit machtig schone concert en dat ongelooflijk beleefd pianospel. Wat een vrouw! Het speelde zich af in het Gewandshaus te Leipzig onder leding van Ricardo Chailly. Deze Martha Argerich is overal gekend als een dominerende pianiste, die een heel orkest mee dwingt, alle gevoelslagen bovenhaalt en de luisteraar in vervoering brengt. Dit is werkelijk groots. Maar dit derde concert in la mineur van Schumann is dan ook zo boordevol met luidschrijend heimwee met zulke onvervulbare hunkering vanuit het diepste van het "menszijn" dat het luisteren verstrijkt zonder besef van tijd. Eeuwige muziek zou ik zeggen. . Ricardo Chailly Gewandhausorchest Leipzig
dit hotel zal het worden: het ziet er goed uit en vandaar gaan we naar het concert te Redefin, in de ruiterzaal van het Schloss. De Duitse violiste: Julia Fischer speelt er het vioolconcert van Elgar c .
Vandaag kreeg ik een bijzondere les van A.Delcourte. Het betrof kleine détails maar die het vioolspel enorm kunnen verbeteren als ge de moed hebt om het één en het ander te wijzigen..daarna speelden we samen het 2°deel uit het concerto voor 2 violen van J.S.Bach. Dit is één van mijn lijfstukken en als het wat lukt voel ik me zeer blij en terug vol moed.
Op 31 augustus e.k. vertrekken we naar Vor-Pommeren, Redefin,voor een prestigieus concert door de Academie of St Marten in the fields, onder de leiding van Marriner en met medewerking van de jonge virtuose: Julia Fischer. Zij speelt het vioolconcerto van Elgar. Dit belooft iets uitzonderlijks, waarop de muziekwereld fier mag zijn in deze tijd van waardenverlies. De plaatsen zijn dan ook al uitverkocht en we hopen nog die twee "goedkope" plaatskens te hebben, gisteren besteld langs internet. Het concert heeft plaats in de 'ruiterzaal van het Schloss Redefin. Naderhand is er ook heel wat prachtigs te zien in de omtrek. Voor de andere concerten van de Festspielen was het helaas te laat en dit maanden op voorhand. sir NMarriner wapenschild van "het Schloss Redefin" de Engelse componist Elgar
vandaag horen we in Maestro de Hongaarse virtuoos,: Joseph Lendvay, zie beeld hij speelde het vioolconcerto van Max Bruch. Wat een virtuositeit en wat een machtige klank! Nadien was het natuurlijk "la Tzigane" van Maurice Ravel en dan werkelijk op een krachtige en zeer gevoelige tziganerwijze.
Vandaag heb ik, tesamen met A.Delcourte, het tweede deel van het vioolconcert voor 2 violen gespeeld van Bach, nl:.het largo, ma non tropo. Dit is machtig schoon en als we daarbij nog een orgel kunnen laten horen, dan mag dit wel klinken voor het plechtige doopsel van ELISABETH, 22 september e.k. Dit zou een droomwens zijn van me, zodat mijn kleinkinderen later nog een aandenken hebben want er zal wel gefilmd worden.
Het gebruik van de vierde vinger vraagt wel een herziening van de handstand. Och, er is zoveel bij te leren en te veranderen: al die minieme correcties, zowel wat de boog betreft als de vingers, veranderen gans de klank. Ik wens mezelf heel veel moed en doorzetting en vooral:discipline toe om eerst en vooral die vervelende dingen in te studeren want daar kan je niet voorbij. Zoniet blijf je in de fouten en bijgeluiden hangen.
Mijn fameuze kleinzoon, Thomas, heeft aan zijn ouders verklaard dat hij viool wilt leren en les wilt krijgen van "de professor". Blijkbaar doet dat viooltje, boven op de piano, zijn werk..wie weet? Suzukimethode
Vandaag, maandag heb ik extra lang geoefend en ook wat gespeeld want zonder ambitie blijft ge zoiets niet volhouden. Tant pis voor de stijlfouten en tal van anderen, die ik dan laat gebeuren. Het doet me deugd en geeft me een zeker vertrouwen als ik de eerste delen van het vioolconcert van Mendelssohn speel. Zelf als ik geregeld moet hernemen om van alles te verbeteren. Ik zou meer moeten durven en meer lef vertonen. Dat is ook een zeker gebrek. Het tegengestelde van pretentie. Maar ja...