Gisteren was er op één een reportage in Koppen XL over kinderen die moorden. Ik was er eigenlijk per toeval op uitgekomen tijdens het zappen. De aankomende zomermaanden hebben nooit veel in petto en mijn favoriete programma's zoals Castle, The mentalist, Forever, Elementary, Endeavour,etc... zijn reeds lang gestopt.
Anyway, Koppen XL dus.... Ik heb met verbazing naar deze reportage zitten kijken en bij sommige beelden kreeg ik zelfs de knoop in mijn maag. Tenslotte spreken we hier over kinderen die in staat zijn om , jawel, te moorden. De vraag die hier gesteld moet worden is: kunnen kinderen met deze daden geboren worden? Of wordt het hen aangeleerd, dan spreek ik over kopieergedrag. Op de eerste vraag is mijn antwoord neen. In principe wordt je niet geweldadig geboren, tenzij er iets goeds mis is met je hersenen (bv. een tumor die een bepaald afwijkend gedrag vertoont). Dan doe je bepaalde acties onbewust. Dat is mijn mening. Maar als we gaan kijken naar de achtergrond van de kleine misdadigers, kan er al heel wat anders aan het licht komen. Slechte opvoeding, waarbij ouders het normaal vinden, dat er dagelijks ruzie is of in het slechtste geval, gewoon op elkaar geklopt wordt of het dagelijkse kost is. Deze kinderen gaan dit op de duur abnormaal vinden en als ze in een situatie terecht komen, waarin ze deze macht kunnen misbruiken, loopt het vaak slecht af.
Is dit een reden om kinderen niet op de wereld te zetten? Neen, totaal niet, anders zou de voortplanting vandaag de dag heel miniem zijn. Je kan je kinderen niet van alles weg houden. Je mag ze thuis nog zo'n goede opvoeding geven, ze komen buiten de vertrouwde gezinszone ook met anderen in contact: op school, op straat, sportclub,.... Kinderen halen vaak kattekwaad uit, maar moorden, dat gaat een stap te ver.
Het stukje in de reportage waar twee tienerjongens , van amper tien jaar oud, een tweejarig jongetje als het ware meelokken, ontvoeren, heeft me echt aangegrepen. Een eerste vraag is: waar zaten de ouders op dat moment? Een kind van twee jaar hou je goed bij je , aaan je hand,verlies je, als het kan, niet uit het oog. Je hoeft het niet vast te binden aan een touw of zo, maar hou het goed in de gaten, vooral in winkelcentra waar het zeer druk kan zijn. Tweede vraag: is het niemand opgevallen waarom twee kleine gastjes en een nog jonger kind daar alleen rond liepen? Heeft niemand zich ooit de vraag gesteld: wat doen deze snotneuzen hier helemaal alleen, op zo'n drukke plaats?
Ik kan er niet bij dat dit zomaar is kunnen gebeuren. Uit verveling een klein kind, als zelf kind zijnde , gaan ontvoeren, om daarna te gaan martelen, op een ietswat uit het oog zijnde plaats,w aar ze hem ,alweer uit verveling waarschijnlijk, gaan bekogelen met stenen,die vervolgens op het hoofd van de jongen terecht komen, en waarna één van de oudere jongens gewoon een stalen staaf naar het jongste kind gooit, om uiteindelijk, voor dood achter te laten op de spoorweg.
Verschrikkelijk en angstaanjagend! Dit wens je geen enkele ouder toe. Zowel niet de ouders van het ontvoerde kind, als de ouders van de Duivelse martelaars. Het is triestig te moeten constateren dat er wel degelijk zoiets bestaat. Het is niet een alleenstaand geval, jammer genoeg.
Ik hoop dat er ook kinderen zijn, ongeacht welke leeftijd, die deze reportage hebben gezien en ik hoop uit het diepste van mijn hart, dat ze hier lessen uit zullen trekken. Plagen ja, moorden neen.
Als ik om me heen kijk, zie ik mensen van verschillende rassen en standen. Ieder heeft zijn eigen cultuur en doet wat hij denkt dat voor hem het beste is.Ik hou ervan mensen te observeren. Dit kan zijn als passagier tijdens het auto rijden, zittend van op een terrasje, vanuit mijn luie zetel kijkend naar de persoon of personen op tv,...
Sommigen onder hen krijgen mijn respect, anderen zou ik , als ik kon en mocht, een schop onder hun kont geven door hoe ze zich gedragen. Wat mij de laatste jaren fel is opgevallen is hoe mensen veranderd zijn. Ze zijn minder sociaal geworden, hebben geen tijd meer een praatje te slaan met een wildvreemde, laat staan met een bekende, zijn norser geworden en vlug gepikeerd.... De maatschappij vergt veel van ons als mens. Tijd om te ontspannen doe je wel in je kist ,bij wijze van spreken. Time is money! Alles wordt duurder, moet sneller gaan en ook wij als mens moeten aan deze "hype" meedoen. Walgelijk vind ik het!
Ik hou van werken, ik ben er niet vies van en ik ben zeker niet lui, maar ik ga er niet mee akkoord zoals ze ons verplichten te leven: in een toestand van constante opgejaagdheid. Geen wonder dat steeds meer mensen een burn-out hebben of in een depressie verzeild geraken. We zijn onszelf, de mensheid aan het kapot maken, als we op dit tempo verder blijven doen. Wat met onze kinderen en kleinkinderen? Gaan ze deze straks als robots laten fungeren. Geen gevoelsmensen meer, want gevoel houdt tegen en verdient niet!
Ik heb altijd gezegd, diegene die ooit het geld heeft uitgevonden, is de grootste dommerik! En ik blijf hierbij. Want je mag nog zoveel geld verdienen als je wilt, het zal nooit genoeg zijn. Geld maakt van ons uitgehongerde wolven, steeds op jacht naar meer, beter,sneller... Onze voorouders waren veel sterker, gezonder, waren vindingrijker en, volgens mij, veel gelukkiger, ondanks het feit dat ze geen geld hadden.
Ik ben al blij met mijn stapel boeken, het gefluit van enkele vogels in een bosrijke omgeving, het gekwispel van de staart van mijn hond en een mens die eens vriendelijk goeiedag knikt en als het even kan een lekker potje thee of koffie.
Het is waar wat er gezegd wordt: het geluk zit in kleine dingen. Alleen, denk ik, dat we het vergeten zijn en lopen we ons zelf vaker voorbij dan we denken. Tot de bom ontploft. En dat is de wake-up call. Wordt wakker en leer om te genieten! Het leven is al zo snel voorbij.
Dit wens je geen enkele ouder toe. Zowel niet de ouders van het ontvoerde kind, als de ouders van de Duivelse martelaars. Het is triestig te moeten constateren dat er wel degelijk zoiets bestaat. Het is niet een alleenstaand geval, jammer genoeg. 
