7u: men wekker gaat af want ik weet niet om wat uur ik juist op school moet zijn. Dus snel onder de douche, men gerief nemen, iets eten en weg ben ik. Halverwege de trap besef ik dat het regent, dus terug naar mijn kamer om een jas te halen. Als ik beneden aankom, zie ik dat men fiets op de grond ligt, even paniek, maar al snel blijft het gewoon door de wind te komen.
7.50u: Gelukkif moet ik niet ver fietsen, toch is men brok helemaal nat als ik op het IUT aankom. Eerst langs het secretariaat, en dan na een half uur wachten is Mvr. Garcia eindelijk aanwezig. Een aantal papieren invullen, een foto trekken, een studentenkaart aanmaken en cava ik kan vertrekken naar het volgende secretariaat. Hier weten ze eerst van niets, maar al snel komt hier ook de juiste dame opdagen. Even men lessenrooster bekijken en dan wijst ze me het juiste klaslokaal. Ik weet waar ik moet zijn, maar mag de les pas binnen gaan tijdens de pauze (denken dat ik daarvoor om 7u uit men bed ben gekomen ).
Er is hier niet echt een cafetaria, wel een snoepkas, een machien voor koffie of thee en een man aan een tafeltje met koffiekoeken. Buiten blijft het maar regenen en ik vloek nu al omdat ik weet dat ik hier straks ook moet doorfietsen.
Op dit moment ben ik vooral benieuwd naar men klasgenoten en de manier van lesgeven. Voor ik dit te weten kom moet ik nog een uurtje wachten. Wat ik wel al heb ontdekt is dat de Wcs op school geen echte aanrader is , ik zal nooit meer klagen op de Wcs van Kdg want die zijn hoe dan ook veel properder dan hier.
10.30u: Ik stap mijn klas binnen en iedereen staart me aan, volgens mij denken ze allemaal: wat komt die hier doen. 2 jongens achteraan in de klas denken al snel verder en zeggen dat ik het meisje ben dat op erasmus komt. Dus stel ik mezelf snel even voor, en zoek dan een plaatsje. Van wat de eerste professor verteld heeft heb ik niet echt iets verstaan, hij praatte net iets te snel voor me. In de klas is ook redelijk veel lawaai, dus vraag ik aan men buurvrouw of dat normaal is tijdens het lesgeven. Blijkbaar hebben de studenten daar de gewoonte om met andere zaken bezig te zijn dan de les. Alleen de 2 studenten vooraan volgenen de les en gaan zelfs in discussie met de prof.
12.15u: De les is gedaan en de volgende les begint pas om 15u, dus ga ik snel langs men kot eten en dan derna men huur betalen. Het weer is nog steeds niet te doen, het giet hier heel de tijd. De les van de namiddag is hetzelfde als in de voormiddag, ik versta er niet echt iets van. Hopelijk gaat dit binnen een paar dagen beter.
Al eventjes het uitzicht vanop mijn kamer. De ervaringen van mijn eerste weekend hier, zal iets zijn voor morgen, want nu wil ik echt naar mijn bedje. Morgen om 7u opstaan, want moet om 8u op de Campus zijn.
Boven mij een blauwe hemel, en de zon schijnt volop, het is buiten tussen de 7 à 10°C. We rijden over een weg met redelijk veel bochtjes in de richting van een dorp of stadje genaamd Lons-le-Saunier. Ik heb geen flauw idee waar we zijn, maar vertrouw op de rijkunsten van mijn papa en een beetje op de navigatie van mijn mama. (hoewel ik ze soms wel even moet helpen ) Om de eentonigheid van de autostrade en ook wel om de péage te vermijden hebben we gekozen voor een alternatieve weg om in Aix te geraken. Het is bijna half één, we rijden vandaag al sinds half zes deze morgen. Het grootste gedeelte van de rit heb ik achteraan in de mobilehome geslapen. Voor ons pa is het nog even wennen om ermee te rijden, zo zijn we gisteren in de files een paar keer stil gevallen en had hij deze morgen bij het tanken de handrem vergeten. Gelukkig was ons ma wakker genoeg om te merken dat we achteruit bolden en reageerde ons pa direct op haar geroep . Een mobilehome, wel iets handig dacht ik, tijdens het rijden kan ik rustig een boekje lezen ofzo. Spijtig genoeg ontdekte ik halverwege de flair dat ik ook hierin wagenziek word als ik lees tijdens het rijden. Dan maar mee op de baan letten, of slapen, veel meer kan ik blijkbaar niet doen. Of toch: schrijven lukt me wel, zolang ik af en toe maar eens buiten kijk. Een CD'tje van Natalia op en we zijn weeral onderweg. Net een uurtje stil gestaan op een parking bij een winkel, zodat ons pa even kon rusten, de Renzo en ik onze benen konden strekken en ons ma een flessenopener kon gaan halen. Een middagmaal en dan weer onderweg. Lons-le-Saunier hebben we net bereikt, we moeten helemaal niet in het centrum zijn, toch blijft de vrouwenstem van het GPS-toestel zeggen: 'keer om waar mogelijk'. Uiteindelijk stopt ons pa even om deze tussenbestemming te verwijderen. De volgende bestemming is Bourg-en-Bresse, zo gaan we dus van het ene stadje naar het andere, tot we Aix-en-Provence bereikt hebben. Maar vanavond zullen we nog overnachten in een dorpje voorbij Lyon,... Onze Renzo is opvallend rustig als we aan het rijden zijn, af en toe kijkt hij eens op als we voor een rood licht staan, maar het grootste gedeelte van de rit brengt hij al slapend door. Zo baasje, zo hond zeker !!!
Nog 2 x slapen en dan is het zover: Frankrijk 'here I come' denk ik bij mezelf. Langs de andere kant denk ik aan al men vrienden waarvan ik niet echt afscheid heb kunnen nemen. Zo direct na men examens vertrekken, het is zwaarder dan dat ik dacht. Het voelt zo'n beetje aan alsof ik in mineure moet vertrekken, geen feestje, geen champagne, geen mensen die me persoonlijk zeggen: 'ik zal u missen', geen tranen,... Het zijn inderdaad maar 4maanden en half, en toch zal het even hard zijn. Weg uit de omgeving die ik zo goed ken, maar het is nodig. Ik heb even tijd nodig om tot rust te komen, om na te denken, of om gewoon te ontdekken wat ik nu eigenlijk wil. Bij mezelf denk ik, we zien wel als ik terug ben, het kan tegenslagen maar het kan ook de beste ervaring worden uit heel mijn leven. Ik zal er hoe dan ook iets uit leren!!!