Ik ben nu twee weken vertrokken .. Vorige week was Chantal (stagementor) hier aanwezig.
Vrijdagavond is zij terug vertrokken richting België. Voor haar afscheid zijn
we gaan eten in Bingelela. Een restaurantje een drie kwartier van onze B&B.
SUPER mooi!! Cocktailbar, zwembad, hutjes met rieten dak, palmbomen,.. echt een
paradijs! :D Super lekker gegeten ook, zelfs beter als in België!! Dit was een
zeer leuke avond. Er zijn trouwens maar twee restaurantjes in de buurt bij ons.
Een een halfuur van ons en dan Bingelela, drie kwartier van ons. Al de rest
in het stadje (een uur van ons) zijn fastfoodketens. Echt vreemd!
Gisteren zijn we naar Lesotho geweest. Dit is een aparte
staat/land in Zuid-Afrika. Het was prachtig !! Echt niet te doen. Supermooie
bergen, het bestaat precies niet. Het was ook zeer authentiek, alle mensen daar
droegen lange dekens over zicht terwijl het superwarm was! Het was prachtig
weer, dus we hebben er een goede dag uitgekozen! Omdat we met een groep van 7
studenten waren, hebben we (via kennissen in het weeshuis) een taxibusje kunnen
regelen! Dat was wel leuk, met zijn allen twee uur en een half onderweg in het
taxibusje.. Wanneer je Lesotho binnenkomt, heb je niets meer.. allemaal natuur
en dieren en een paar bewoners. Er was zelfs geen toilet! We deden een
begeleide tour en wisten op voorhand niet wat dit ging inhouden We begonnen te
wandelen. We hebben een super steile hoge berg beklommen! Zonder een pad,
gewonnen klimmen op de rotsen. Het was echt supervermoeiend. Ik ben dit
helemaal niet gewoon en dan plots dit! Hopelijk is het de volgende keer beter,
want deze keer had ik het echt moeilijk, het was echt zwaar (en zeker in die
hitte). Toen we boven waren, was ik wel blij dat ik het gedaan had want het
zicht was echt PRACHTIG! Onbeschrijflijk
Verder zijn we in Lesotho ook een medicijnenvrouw gaan
bezoeken. Dit is iemand die mensen geneest door middel van kruiden. Ze kon ook
de toekomst voorspellen. Dit was fascinerend om te zien, want deze vrouw zag er
zeer speciaal uit. Jammer genoeg heeft ze dit bij ons niet apart kunnen doen,
want we waren met te veel. Hierna hebben we traditioneel eten van Lesotho
geproefd wat nog wel redelijk lekker was (maïspap en super verse spinazie).
s Avonds zijn we dan gaan eten bij de vrouw van onze gids,
zij heeft een restaurantje. Dit was super lekker, eindelijk nog eens gewoon
eten, precies zoals thuis! Het was een speciale avond en er kwam een bandje
optreden. Dit was een combinatie van muziek, toneel en dichten. Prachtig was
het! Zoiets heb ik nog nooit gezien, er zat overal enorm veel gevoel in en het
was echt heel goed!
Zuid-Afrika is echt het mooiste plek die er bestaat (in mijn
ogen toch)! Prachtige natuur, echt niet normaal. Weten jullie trouwens hoe het
komt dat vrouwen hier zulke grote zakken op hun hoofd KUNNEN dragen? (ik
begreep dit echt niet) Blijkbaar hebben zij andere spieren dan ons en een
andere vorm van hoofd waardoor zij dit kunnen.. Dit wil dus zeggen, hoe vaak
wij dit ook zouden oefenen, wij Belgen zouden dit nooit kunnen! J
Morgen starten ik, Leen en Katrijn een project op de school
van het dorp rond psychologische begeleiding. Ik ben eens benieuwd wat dat gaat
geven!
Ondertussen ken ik ook al enkele woorden van de plaatselijke
taal (Zulu). Dit is wel een zeer moeilijke taal, maar geleidelijk aan zal ik
hopelijk wel wat meer woorden verstaan/spreken!
Hallo = Sabona
Hoe gaat het? = Ninjani
Alles is goed met mij = Napila
Ja = Jebo
Allé/Amai = Haibo
Dankjewel = Siabongo
Hou jullie goed daar in België tussen de sneeuw! Hopelijk
wordt het daar snel wat meer lenteweer!
Het is even geleden dat ik iets gepost heb.. dit komt door
het moeilijke internet hier. Na verschillende pogingen voor internet in de
B&B (met drie verschillende providers en twee verschillende internetsticks)
lukt het nog steeds niet. Onze enige toegang voor internet is in een
restaurantje waar wifi is. Hier kunnen we natuurlijk ook niet altijd naartoe
Ik probeer het nog op te lossen, maar ik vrees dat er een kans bestaat dat er
geen internet is in de B&B. Daar moeten we dan maar aan wennen ..
Vorig weekend zijn we 2u gaan paardrijden in de
Drakensbergen (begeleid)! Dit was echt suuuperleuk! Echt zoals je het nergens
anders kan doen! In de bergen, midden in weides, door riviertjes en
dergelijke.. plots zagen we ook overal aapjes lopen tijdens onze rit dus dat
was echt leuk! Ook goedkoop ten opzichte van België! J Voordat we aan de
stallen kwamen waar de paarden stonden, stonden we door een miscommunicatie met
de begeleiders van de stallen aan een verkeerde ingang. Hierdoor moesten we een
omweg maken van 5 km. Te voet. Viel dat even tegen in die hitte en zonder
aangepast schoeisel. Maar achja.. weer een ervaring rijker!
We hebben deze week goed nieuws gekregen over onze stage.
Dinsdag was de zaak van het weeshuis voor de rechtbank gekomen en ze hebben
gewonnen! Dit wil dus zeggen dat het weeshuis open blijft en dat onze stage dus
gewoon kan starten. Wat een opluchting ! Dit was allemaal niet zo leuk voor
onze start van stage, maar bon nu is het voorbij en kunnen we eraan beginnen! J
Woensdag was onze eerste echt stagedag. Zeer lieve kindjes
allemaal. Het was allemaal nog zeer hard gewoon meelopen met de anderen om te
zien hoe alles hier loopt. Omdat we hier met 7 studenten zijn met elk hun
taken, zullen we de taken een deel opsplitsen. Ik, Leen en nog een andere
studente Toegepaste Psychologie (Brugge) zullen waarschijnlijk een project
opstarten in de school in het dorp. Dit in de voormiddag , in de namiddag
zouden we dan nog steeds naar het weeshuis gaan. Dit kan ervoor zorgen dat we
onze psychologische taken goed kunnen uitvoeren!
Er zijn ondertussen ook vorderingen gekomen in onze kamer!!
Wel grappig. We vroegen dinsdag aan Eunice (gastvrouw) of we een koelkast
zouden krijgen en of het mogelijk was om een extra kast te krijgen. Diezelfde dag begonnen er allemaal werkmannen
(haar zoons en nog wat mensen) een kast te bouwen (plankjes tegen de muur) en
elektriciteit leggen. We hebben een microgolf, een waterkoker en een
kookplaatje gekregen. Een koelkast niet, maar die kunnen we binnen gebruiken in
het huis van de gastvrouw! Ze hadden dus een licht gemaakt in de badkamer.. we
waren super blij met alles! Toen we wouden gaan slapen, zagen we plots dat er
geen schakelaar was om het licht aan of uit te zetten we gingen dit dan vragen
en wat bleek? Ze hadden een licht geregeld, zonder er bij na te denken dat er
dan ook een schakelaar bij moet zijn .. Het licht in de badkamer is toen dus
heel de nacht blijven aanstaan! Dan kwam één van de zonen plots woensdagavond
het licht verder maken. Hij hing een licht mét schakelaar deze keer, missie
geslaagd! Nu moet je weten dat er ondertussen dus 3 lichten in onze badkamer
hangen, waarvan één werkt. Er hangt ook een schakelaar waar geen draad naar
loopt en die dus niet werkt. Echt super grappig!!
Ik ben er nog steeds verbaasd hoe vriendelijk alle mensen
hier zijn. Iedereen wil je helpen en is begaan met jou. Iedereen die je tegen
komt op straat, zegt ook hallo en soms beginnen ze heel hun leven tegen jou te
vertellen!
Het weer is deze week wat minder geweest .. Natuurlijk nog
altijd niet zo koud als in België, maar vorige week was het zo mooi en warm
weer! Deze week was het rond de 20°C en veel wolken en regen/onweer .. Het kan
hier heel mooi weer zijn, maar het kan ook plots onweren en regenen. Het is dan
ook wel vrij fris, hier was ik niet op voorbereid! Ik heb hier niet veel warme
kleren mee, dus dat moeten mijn ouders zeker nog meebrengen als ze op bezoek
komen! Ik kijk er al enorm naar uit dat ze komen, dan kan ik hen
van alles tonen want het is hier zo prachtig ! Ook naar Sam zijn bezoek kijk ik
enorm uit, ik mis hem. Zeker nu we niet kunnen skypen door het
internetprobleem. Maar we bellen en smsen dan dus dat valt ook wel mee!
Het is hier leuk en ik ben blij dat onze stage goed begonnen
is nu. Het is wat zoeken nog in het weeshuis om je weg te vinden, maar op
termijn komt dit zeker wel goed! De kindjes zijn allesinds allemaal heel lief
en de rest zal wel vanzelf komen. Ik had deze week wel erg veel last van mijn
maag, harde steken. Ik denk aan een maagontsteking van het anders eten of van
de stress .. ik weet het niet! Dat was wel even heel erg lastig.
Na een lange rit op de
Bazbus (5 uur) zijn we aangekomen op verblijfplaats in Obonjaneni. Het is
hier prachtig, echt onbeschrijflijk. Het is precies allemaal niet echt.. ik kon
me niet eens voorstellen dat er zo een mooie plaats op aarde bestond! Er zijn
hier al 5 andere studenten aanwezig. Zij waren ons aan het opwachten aan een
restaurantje. Echt leuke verwelkoming, ze hadden voor ons een etentje
georganiseerd! Zeer lekker gegeten en zeer toffe meisjes!
Hier kregen we wel meteen
slecht nieuws te horen. Er zijn allerlei administratieve problemen (ik weet er
het fijne niet van) op onze stageplaats (het weeshuis). Concreet wil dit zeggen
er een grote kans bestaat dat het weeshuis gaat sluiten .. Dit is nog niet 100%
zeker, maar momenteel is de sociale dienst wel al kindjes weg aan het proberen
halen. Tot nu toe hebben de andere studenten dit steeds kunnen
tegenhouden/uitstellen, maar dit kan niet meer lang worden volgehouden. We
verschieten ons een ongeluk! Dit is ten eerste heel erg voor de weeskinderen,
want waar komen zij terecht? En hoe zit het met hun schoolloopbaan? Ten tweede
maak ik me ook enorm zorgen over mijn stageplaats! Wat moet er gebeuren als het
weeshuis effectief gaat sluiten?
Nadat we heel lekker gegeten
hadden in het restaurant en een goede babbel gedaan hadden, krijgt één van de
andere studenten opeens telefoon. Sociaal werkers zijn weer aan het proberen
kinderen weg te halen in het weeshuis! Iedereen schiet zich opeens recht en we
stappen richting weeshuis. Onderweg beginnen de andere studenten te liften. Ik
dacht al meteen van oei, is dat wel veilig! Maar blijkbaar gebeurt dit hier
dikwijls zo en is dit geen probleem! Een pick-up stopt en we mogen mee met hem.
Wij dus met 9 (er waren nog andere studenten van op de school in Obonjaneni) in
de kofferbak van de pick-up gekropen. Echt suuupergrappig! Ik was nog
overdonderd van de pracht van de omgeving en dan opeens dit. Ik zie koeien over
de weg lopen, ik zie allerlei mensen en kinderen langs de straten lopen..
Vrouwen met zakken en dergelijke op hun hoofd.. het echte Afrika dus hoe je het
u voorstelt!
We komen dan aan bij het
weeshuis. De andere studenten lopen en gaan het probleem proberen oplossen. Wij
(ik en Leen) gaan niet mee, omdat dit te verwarrend zou zijn voor de kindjes
(want ze kennen ons niet). We wandelen naar onze verblijfplaats (B&B) om
ons al wat te installeren. Opeens begint het superhard te onweren en regenen!
Ook dat nog.. maar het blijft nog steeds heel warm, dus geen probleem. Ook de
bliksem is prachtig hier, echt zoals je hem nooit zou zien in België.
Indrukwekkend!
Helemaal doorweekt komen we
aan bij de gastvrouw van de B&B. Ze zijn hier heel vriendelijk. Nu blijkt
dat onze kamer helemaal nog niet klaar is Er zijn hier drie kamers en hier
zijn al 5 studenten. Voor ons was er dus geen kamer meer! Daarom kwamen ze hier
een week geleden op het idee om een hut (gemetst en rieten dak) die leeg stond,
om te bouwen tot een kamer! Deze is echter totaal nog niet klaar.
Heel de avond hebben we dan
bij één van de andere studenten op de kamer gezeten in de hoop dat we in onze
kamer zouden kunnen slapen vannacht. Rond 22u kwam Eunice (gastvrouw) dan
eindelijk zeggen dat we konden slapen. Er stonden twee bedden, een zetel, een
tafeltje en dat was het. De douche, toilet, kast, koelkast, lavabo en
dergelijke meer zouden nog komen de volgende dagen. Mooie hut wel en groter dan
alle andere kamers, dus we mogen niet klagen. Alleen erg lastig dat het
helemaal nog niet af is. Echt typisch Afrika dat ze een week op voorhand
denken: Oei er komen nog twee studenten en we hebben geen kamer voor hen. We
zullen één bijbouwen.. Achja, we kunnen hier slapen vanavond en het zijn
goede bedden! Het zal uiteindelijk wel in orde komen. Alles is nu nog zeer vochtig
in de hut, door het nieuwe cement en dergelijke. Geen gezonde lucht dus, maar
dat zal ook wel beteren! J
De volgende ochtend wordt ik
zalig wakker. Warm, zon, mooi uitzicht en heel goed geslapen! We gaan vandaag
boodschappen doen in het stadje (Bergville). Wanneer we willen vertrekken,
duikt er weer een probleem op. De sociale dienst gaat kindjes komen halen van
hun school en ze meenemen. De andere studenten zijn er dan toch weer in
geslaagd het uit te stellen tot morgen. Morgen worden ze dus meegenomen, wat
dus wil zeggen dat de andere kinderen (die kunnen), terug naar hun
thuissituatie gaan. De kans is dus héél groot dat het weeshuis zal sluiten ..
Hierdoor worden we natuurlijk wel wat ongerust over onze stageplaats, maar we
zien wel wat de toekomst brengt!
Rond de middag vertrekken we
dan naar Bergville. Dit is met een taxibusje en is 40 km verder. Een uur op een
propvol taxibusje zitten.. In België moeten we achter de bus lopen, hier is het
omgekeerd. De bus wacht op de mensen die komen aangewandeld. Ook werken ze hier
niet met haltes, je stapt op en af waar je wil.
Bergville was leuk! Veel souvernirwinkeltjes. Ze hebben hier supermooie
kleedjes en rokjes (ja ik heb er al enkele gekocht :p)! Na de souvernirwinkeltjes
zijn we inkopen gaan doen in de supermarkt. Leuke winkel waar je alles vindt
zoals bij ons, dus dat is al een opluchting. De terugrit naar huis was wel
minder want we hadden heel veel gerief bij en dat was bijna niet te doen. Maar
goed, we zijn er geraakt!
Onze kamer is ondertussen al
wat verdergezet. We hebben een kleerkastje en een toilet! De douche is morgen
ook klaar denk ik. Momenteel zitten we wel nog met een lek, die hopelijk morgen
ook is opgelost!
De mensen zijn hier echt heel
vriendelijk . Iedereen die je tegenkomt op straat, spreekt tegen jou. Ze zeggen
allemaal: Hello. How are you? Grappig! J Mannen beginnen vaak een hele uitleg te doen tegen jou en willen
allemaal met je trouwen.. gewoon negeren is de boodschap, dan zwijgen ze!
Dit waren dus twee helse,
bizarre dagen J Maar al bij al, het
is hier leuk! Mooie omgeving, vriendelijke mensen, zeer warm weer (35°C) en
geen stress. Hopelijk zijn de problemen omtrent het weeshuis snel opgelost. En
als het niet zo is, dan moeten we een oplossing zoeken voor onze stageplaats..
Ahja en nog een laatste om te vermelden.. internet is hier nog heel moeilijk op de moment.. Nu zit ik een restaurantje (tower of pizza!) waar internetverbinding is. We werken eraan!
Goed aangekomen, geen problemen met de valiezen.. Het is hier 30°C ofzo .. echt zeer warm! We moeten nu eerst
nog overnachten hier in Johannesburg, want de bus richting ons verblijf aan de
Drakensbergen komt pas morgenvroeg. We zitten in een hostel voor één nacht.
Heel goed! Vriendelijke gastheer. Simpele, maar propere kamers en dergelijke.
Echt een huiselijke sfeer.
Nadat we geïnstalleerd zijn op de kamer, willen we even op
verkenning gaan. De gastheer zegt dat het een veilige buurt is wandelen we dus
wandelen wat rond Heel rustig hier! En heel mooie natuur. We komen terecht in een cafeetje. Iedereen is
zeer vriendelijk! Ze vragen direct van waar we komen, hoelang we blijven,.. en
geven ons veel nuttige informatie. Toen we vermeldden aan de bazin van het
cafeetje dat we nog even te voet verder willen gaan naar de mall (winkelcentrum),
raadt ze dit af. Ze begint een heel verhaal te vertellen over haar dochter die neergestoken
en overvallen was geweest. Ze zegt dat het hier niet veilig is en dat er veel
criminaliteit is .. Ze zei zelf letterlijk: You, two girls, can be murdered at
the street. Oh my god!! Waren wij even heel bang gemaakt.. Ik wist dat
Zuid-Afrika gevaarlijk kon zijn, maar toch schrokken we enorm van haar verhaal.
Hierna zijn we dus snel recht naar ons hostel gestapt en blijven we vanavond gewoon
hier! Morgen zijn we uit Johannesburg, dus dat zal dan wel iets minder
gevaarlijk zijn!!
Al bij al, het is hier zalig! Ik geniet echt van elk moment
en van alle mooie natuur die hier te zien is. Ik ben zeer benieuwd naar ons
verblijf morgen!! De mensen hier zijn super vriendelijk en beginnen allemaal een hele babbel te doen! Het eten is hier ook echt heel lekker.
Onze vliegreis was al vanaf het begin een avontuur! Onze
eerste vlucht tot in Londen (met Brussel Airlines) was de ergste vlucht ik al
ooit heb meegemaakt .. 50 minuutjes vliegen, stelt niets voor denk je dan! We
zouden gaan landen.. ik zie Londen liggen en dacht dat we bijna gingen landen.
Opeens stijgt het vliegtuig terug op en dit heeft zo nog een uur geduurd ..
Hierna roepen ze ineens af: wij zullen vertraging hebben wegens een klein
technisch probleem Whaat??! Ik was al helemaal aan het stressen.. Maar oké dat
klein technisch probleem zou opgelost zijn, dusja! Opeens zie ik Londen terug
liggen (op dezelfde manier als daarvoor), we hadden dus gewoon een superharde
omweg gemaakt :)
We dalen en dalen .. Opeens superluid lawaai! Je ziet
iedereen naar elkaar kijken.. ik kijk naar Leen en we worden beiden lijkbleek!
Ik dacht echt dat we niet meer op de grond gingen geraken Uiteindelijk zijn we
dan kunnen landen (met heel de tijd veel lawaai) en op de landingsbaan stonden
brandweerautos te wachten! Dat was echt creepy!! We bleven dan stilstaan en
dan zei de piloot nog eens dat we moesten wachten omdat brandweermannen het
vliegtuig aan het nakijken waren Dit wil ik echt niet meer meemaken!! We waren
zo blij dat we op de grond waren geraakt. J
Londen Heathrow toegekomen dus. Heel grote luchthaven!! Maar
wel allemaal heel goed aangeduid. Daar ging het dus allemaal heel vlot. Onze
vlucht van Londen naar Johannesbrug ging snel voorbij en was een goede vlucht!
Groot vliegtuig met een diner en ontbijt. Er waren ook aan elke zetel schermen
voor films, muziek, spelletjes, vliegtuiginformatie, Echt top! J
Veel heb ik wel niet kunnen slapen, maarja de adrenaline houdt ons wakker!
Over een goede week is het zover, mijn vertrek naar het Zuidelijke-Afrika voor bijna 4 maand! De spanning is zeer hoog .. Hoe zal het daar zijn? Hoe zal mijn slaapplaats en stageplaats zijn? Wat ga ik daar allemaal meemaken? ...
Ik ga iedereen zo enorm missen.. :( Als je me wil bereiken, doe
dit via mail, via facebook of via deze blog. Gsm kan ook, maar dan zal ik
terugsturen met mijn Zuid-Afrikaanse nummer!
Hieronder zijn twee fotootjes te zien van de streek en weeshuis waar ik
de komende maanden zal verblijven. Ik zal verblijven in Obonjaneni (Bergville) en zal stage lopen in het Sprinkle Orphanage and Child Centre (Obonjaneni).
