08-03-2013 om 14:27 geschreven door elke_05  

 Na een lange rit op de ‘Bazbus’ (5 uur) zijn we aangekomen op verblijfplaats in Obonjaneni. Het is hier prachtig, echt onbeschrijflijk. Het is precies allemaal niet echt.. ik kon me niet eens voorstellen dat er zo een mooie plaats op aarde bestond! Er zijn hier al 5 andere studenten aanwezig. Zij waren ons aan het opwachten aan een restaurantje. Echt leuke verwelkoming, ze hadden voor ons een etentje georganiseerd! Zeer lekker gegeten en zeer toffe meisjes!

 Hier kregen we wel meteen slecht nieuws te horen. Er zijn allerlei administratieve problemen (ik weet er het fijne niet van) op onze stageplaats (het weeshuis). Concreet wil dit zeggen er een grote kans bestaat dat het weeshuis gaat sluiten .. Dit is nog niet 100% zeker, maar momenteel is de sociale dienst wel al kindjes weg aan het proberen halen. Tot nu toe hebben de andere studenten dit steeds kunnen tegenhouden/uitstellen, maar dit kan niet meer lang worden volgehouden. We verschieten ons een ongeluk! Dit is ten eerste heel erg voor de weeskinderen, want waar komen zij terecht? En hoe zit het met hun schoolloopbaan? Ten tweede maak ik me ook enorm zorgen over mijn stageplaats! Wat moet er gebeuren als het weeshuis effectief gaat sluiten?

Nadat we heel lekker gegeten hadden in het restaurant en een goede babbel gedaan hadden, krijgt één van de andere studenten opeens telefoon. Sociaal werkers zijn weer aan het proberen kinderen weg te halen in het weeshuis! Iedereen schiet zich opeens recht en we stappen richting weeshuis. Onderweg beginnen de andere studenten te liften. Ik dacht al meteen van ‘oei, is dat wel veilig! ‘ Maar blijkbaar gebeurt dit hier dikwijls zo en is dit geen probleem! Een pick-up stopt en we mogen mee met hem. Wij dus met 9 (er waren nog andere studenten van op de school in Obonjaneni) in de kofferbak van de pick-up gekropen. Echt suuupergrappig! Ik was nog overdonderd van de pracht van de omgeving en dan opeens dit. Ik zie koeien over de weg lopen, ik zie allerlei mensen en kinderen langs de straten lopen.. Vrouwen met zakken en dergelijke op hun hoofd.. het echte Afrika dus hoe je het u voorstelt!

We komen dan aan bij het weeshuis. De andere studenten lopen en gaan het probleem proberen oplossen. Wij (ik en Leen) gaan niet mee, omdat dit te verwarrend zou zijn voor de kindjes (want ze kennen ons niet). We wandelen naar onze verblijfplaats (B&B) om ons al wat te installeren. Opeens begint het superhard te onweren en regenen! Ook dat nog.. maar het blijft nog steeds heel warm, dus geen probleem. Ook de bliksem is prachtig hier, echt zoals je hem nooit zou zien in België. Indrukwekkend!

 Helemaal doorweekt komen we aan bij de gastvrouw van de B&B. Ze zijn hier heel vriendelijk. Nu blijkt dat onze kamer helemaal nog niet klaar is … Er zijn hier drie kamers en hier zijn al 5 studenten. Voor ons was er dus geen kamer meer! Daarom kwamen ze hier een week geleden op het idee om een hut (gemetst en rieten dak) die leeg stond, om te bouwen tot een kamer! Deze is echter totaal nog niet klaar.

 Heel de avond hebben we dan bij één van de andere studenten op de kamer gezeten in de hoop dat we in onze kamer zouden kunnen slapen vannacht. Rond 22u kwam Eunice (gastvrouw) dan eindelijk zeggen dat we konden slapen. Er stonden twee bedden, een zetel, een tafeltje en dat was het. De douche, toilet, kast, koelkast, lavabo en dergelijke meer zouden nog komen de volgende dagen. Mooie hut wel en groter dan alle andere kamers, dus we mogen niet klagen. Alleen erg lastig dat het helemaal nog niet af is. Echt typisch Afrika dat ze een week op voorhand denken: “Oei er komen nog twee studenten en we hebben geen kamer voor hen. We zullen één bijbouwen.. “ Achja, we kunnen hier slapen vanavond en het zijn goede bedden! Het zal uiteindelijk wel in orde komen. Alles is nu nog zeer vochtig in de hut, door het nieuwe cement en dergelijke. Geen gezonde lucht dus, maar dat zal ook wel beteren! J

De volgende ochtend wordt ik zalig wakker. Warm, zon, mooi uitzicht en heel goed geslapen! We gaan vandaag boodschappen doen in het stadje (Bergville). Wanneer we willen vertrekken, duikt er weer een probleem op. De sociale dienst gaat kindjes komen halen van hun school en ze meenemen. De andere studenten zijn er dan toch weer in geslaagd het uit te stellen tot morgen. Morgen worden ze dus meegenomen, wat dus wil zeggen dat de andere kinderen (die kunnen), terug naar hun thuissituatie gaan. De kans is dus héél groot dat het weeshuis zal sluiten .. Hierdoor worden we natuurlijk wel wat ongerust over onze stageplaats, maar we zien wel wat de toekomst brengt!

Rond de middag vertrekken we dan naar Bergville. Dit is met een taxibusje en is 40 km verder. Een uur op een propvol taxibusje zitten.. In België moeten we achter de bus lopen, hier is het omgekeerd. De bus wacht op de mensen die komen aangewandeld. Ook werken ze hier niet met haltes, je stapt op en af waar je wil.  Bergville was leuk! Veel souvernirwinkeltjes. Ze hebben hier supermooie kleedjes en rokjes (ja ik heb er al enkele gekocht :p)! Na de souvernirwinkeltjes zijn we inkopen gaan doen in de supermarkt. Leuke winkel waar je alles vindt zoals bij ons, dus dat is al een opluchting. De terugrit naar huis was wel minder want we hadden heel veel gerief bij en dat was bijna niet te doen. Maar goed, we zijn er geraakt!

 Onze kamer is ondertussen al wat verdergezet. We hebben een kleerkastje en een toilet! De douche is morgen ook klaar denk ik. Momenteel zitten we wel nog met een lek, die hopelijk morgen ook is opgelost!

 De mensen zijn hier echt heel vriendelijk . Iedereen die je tegenkomt op straat, spreekt tegen jou. Ze zeggen allemaal: “Hello. How are you?” Grappig! J Mannen beginnen vaak een hele uitleg te doen tegen jou en willen allemaal met je trouwen.. gewoon negeren is de boodschap, dan zwijgen ze!

 Dit waren dus twee helse, bizarre dagen J Maar al bij al, het is hier leuk! Mooie omgeving, vriendelijke mensen, zeer warm weer (35°C) en geen stress. Hopelijk zijn de problemen omtrent het weeshuis snel opgelost. En als het niet zo is, dan moeten we een oplossing zoeken voor onze stageplaats..

Ahja en nog een laatste om te vermelden.. internet is hier nog heel moeilijk op de moment.. Nu zit ik een restaurantje (tower of pizza!) waar internetverbinding is. We werken eraan!

Tot snel! xxx 

08-03-2013 om 13:23 geschreven door elke_05  

 Nadat we geïnstalleerd zijn op de kamer, willen we even op verkenning gaan. De gastheer zegt dat het een veilige buurt is wandelen we dus wandelen wat rond… Heel rustig hier! En heel mooie natuur.  We komen terecht in een cafeetje. Iedereen is zeer vriendelijk! Ze vragen direct van waar we komen, hoelang we blijven,.. en geven ons veel nuttige informatie. Toen we vermeldden aan de bazin van het cafeetje dat we nog even te voet verder willen gaan naar de ‘mall’ (winkelcentrum), raadt ze dit af. Ze begint een heel verhaal te vertellen over haar dochter die neergestoken en overvallen was geweest. Ze zegt dat het hier niet veilig is en dat er veel criminaliteit is .. Ze zei zelf letterlijk: “You, two girls, can be murdered at the street”. Oh my god!! Waren wij even heel bang gemaakt.. Ik wist dat Zuid-Afrika gevaarlijk kon zijn, maar toch schrokken we enorm van haar verhaal. Hierna zijn we dus snel recht naar ons hostel gestapt en blijven we vanavond gewoon hier! Morgen zijn we uit Johannesburg, dus dat zal dan wel iets minder gevaarlijk zijn!!

 Al bij al, het is hier zalig! Ik geniet echt van elk moment en van alle mooie natuur die hier te zien is. Ik ben zeer benieuwd naar ons verblijf morgen!! De mensen hier zijn super vriendelijk en beginnen allemaal een hele babbel te doen! Het eten is hier ook echt heel lekker. 

Hieronder zijn al enkele eerste foto’s te zien! J

Dikke knuffel!! xx 

05-03-2013 om 19:23 geschreven door elke_05  

Hoi!

Onze vliegreis was al vanaf het begin een avontuur! Onze eerste vlucht tot in Londen (met Brussel Airlines) was de ergste vlucht ik al ooit heb meegemaakt .. 50 minuutjes vliegen, stelt niets voor denk je dan! We zouden gaan landen.. ik zie Londen liggen en dacht dat we bijna gingen landen. Opeens stijgt het vliegtuig terug op en dit heeft zo nog een uur geduurd .. Hierna roepen ze ineens af: “wij zullen vertraging hebben wegens een klein technisch probleem” Whaat??! Ik was al helemaal aan het stressen.. Maar oké dat ‘klein’ technisch probleem zou opgelost zijn, dusja! Opeens zie ik Londen terug liggen (op dezelfde manier als daarvoor), we hadden dus gewoon een superharde omweg gemaakt :’) 

 We dalen en dalen .. Opeens superluid lawaai! Je ziet iedereen naar elkaar kijken.. ik kijk naar Leen en we worden beiden lijkbleek! Ik dacht echt dat we niet meer op de grond gingen geraken… Uiteindelijk zijn we dan kunnen landen (met heel de tijd veel lawaai) en op de landingsbaan stonden brandweerauto’s te wachten! Dat was echt creepy!! We bleven dan stilstaan en dan zei de piloot nog eens dat we moesten wachten omdat brandweermannen het vliegtuig aan het nakijken waren… Dit wil ik echt niet meer meemaken!! We waren zo blij dat we op de grond waren geraakt. J

Londen Heathrow toegekomen dus. Heel grote luchthaven!! Maar wel allemaal heel goed aangeduid. Daar ging het dus allemaal heel vlot. Onze vlucht van Londen naar Johannesbrug ging snel voorbij en was een goede vlucht! Groot vliegtuig met een diner en ontbijt. Er waren ook aan elke zetel schermen voor films, muziek, spelletjes, vliegtuiginformatie,… Echt top! J Veel heb ik wel niet kunnen slapen, maarja de adrenaline houdt ons wakker!

05-03-2013 om 19:13 geschreven door elke_05