Vandaag nog duidelijk de naweeën van het weekend. Mijn hoofdpijn is gelukkig wel over, maar dat heeft me wel bijna een liter cola gekost, een pak frieten met een hoop mayonaise en ketchup en chocolade, hoewel ik denk dat laatste meer ter compensatie van iets anders was. Morgen weer boebelen en zagen dat ik ben bijgekomen.

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gisteren nog sms’jes gekregen van J. en G.

Eerst J. Vorig jaar had ik in een vlaag van zinsverbijstering eens beweerd dat ik wel een vaste relatie wou met hem. Ik en vaste relatie, sowieso al een contradictie in terminis, en met hem helemaal. Het schoolvoorbeeld van de ideale schoonzoon. Ruitenhemd, propere jeans, degelijk IQ en diploma, proper gewassen, ook achter zijn oren, hoewel ik dat niet echt uitgetest heb. Het tegenovergestelde van al dat crapuul van ervoor zeg maar. Maar hij wilde niet. Waarschijnlijk omdat ik niet de ideale schoondochter ben, maar soit, daar hebben we het later nog wel over. Meneer wilde liever vrij zijn. Iedereen zijn keus, mijn motto en een waarheid als een koe. En nu blijft hij me sms’en, bellen, vragen om samen dingen te doen. Ik zou denken, allé ik ben natuurlijk een vrouw en misschien iets anders ingesteld, maar als ik éénmaal met iemand in bed heb gelegen, mijn vinger in bijna, ik zeg dus wel degelijk bijna, elk gat heb gestoken en de ander zich zou omdraaien om te gaan slapen, dat ik daar dan niet meer als een zotteke zou achter lopen. Hij denkt dus blijkbaar anders. ‘k Versta het niet. Hoe dan ook, als het de laatste vent op deze planeet was, dan deed ik het nog liever zelf, lange nagels of niet.

En dan G. In detail ga ik niet treden, ‘k weet niet hoeveel pagina’s ik hier heb, maar da ’s wel ne speciale tiep zoals we hier in Antwerpen zeggen. Dan wilt hij me wel, dan weer niet, dan wilt hij mijn beste vriendin, dan weer niet, dan valt hem weer op één of ander ski-grietje, dan weer ik, … Vermoeiend. Nu vraagt hij zich weer af wanneer hij definitief weet dat hij me niet kan krijgen. Waarschijnlijk weer een reactie op wat ik zaterdagnacht met mijn niet meer zo’n nuchter verstand heb gezegd. ‘k Kan niet antwoorden, want ‘k heb geen krediet meer, makkelijk, want ‘k weet bij god niet wat te zeggen. Als je uw tong in mijne mond steekt, en ik bijt zo hard totdat ze los hangt?