Ik ben William
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is Dienaar van de Goden.
Ik ben geboren op 26/12/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Egyptologie, geschiedenis, cultuur, architectuur, muziek, citytrips, carnaval.....
Onder de naam Ranoferhotep,It-Neter van Ra, dienaar van de Oude Egyptische Goden.
Welkom op mijn tweede blog over Egypte Hier is het de bedoeling afbeeldingen te plaatsen van mijn persoonlijke collectie Egyptische beelden e.d. met een beetje uitleg bij.
Vrij zeldzaam een tafereel waarbij eens niet een farao afgebeeld staat die Maät aanbiedt. De plaquette is van kalksteen (of het een origineel is weet ik niet, anders heb ik dikke pech gehad, want ze is gebroken tijdens mijn laatste verhuis)
Onze huispoes "Spunky", maar ze heeft ook een Egyptische naam en titel "Wer Hewet, Neb-t Per Ranoferhotep" vertaald "Grote Beschermster,
Meesteres van het huis van Ranoferhotep" is gisteren 26/05/10 bevallen van vier gezonde kittens, deze morgen nog van een vijfde maar dat heeft het helaas niet gehaald.
Bewaarschrijn van de rituele voorwerpen voor de eredienst.
Oorspronkelijk was dit een medicijnkastje dat toebehoorde aan mijn grootmoeder en in ca 1930 door een huisvriend voor haar gemaakt werd. Het is gemaakt uit rood hout (Mahonie?) en volledig met de hand gemaakt, de gestileerde bloemmotieven zijn in het hout met een fijne zaag uitgesneden en typisch voor die periode. Ik heb het cadeau gekregen en er de huidige bestemming aan gegeven. Nu doet het dienst als bewaarschrijn van een aantal voorwerpen die tijdens diverse erediensten gebruikt worden.
Inhoud van het bewaarschrijn: 1) Zalfpot voor het zalven van het cultusbeeld 2) Oude Afrikaanse dolk met ijzeren lemmet voor het doorsnijden van het touw dat het schrijn van Ra verzegeld 3) Stok met touw voor het verzegelen van het schrijn van Ra 4) De zogenaamde "dissel" voor het uitvoeren van de ceremonie van het "openen van de mond" 5) Veer van Maät 6) Papyrusrol met in hiërogliefenschrift de tekst van het "Ochtendritueel" 7) Zilveren lepel voor het scheppen van natron 8) Juwelenkistjes die de zilveren en gouden juwelen van het cultusbeeld van Ra bevatten
In de schuifjes wordt de klei* bewaard voor het verzegelen van het schrijn van Ra
*Als klei gebruik ik eigenlijk plasticine daar dit niet uitdroogt. Het schrijn van Ra gaat maar een paar keer per jaar open en klei is maar beperkt houdbaar, dus zou ik steeds een nieuwe pak van een kilo moeten kopen om slechts drie zegels mee te maken
Huisaltaar voor Bastet en schrijn voor Sheba weret neb-t
per (Grote meesteres van het huis) mijn poes die 18 jaar lang mijn beste vriendin
was, gestorven 23 december 2006. Haar as wordt bewaard in het zwarte potje.
Volgens oud Egyptisch geloof heb ik hiermee waarschijnlijk een doodzonde
begaan, maar in België mogen we geen huisdieren zomaar begraven* en
mummificatie is al helemaal niet bestaand hier. Poezen kunnen we wel laten
opzetten door een taxidermist, een procec dat bijna gelijk staat aan
mummificatie, maar er zijn niet zoveel taxidermisten in België. Ondanks dat
Sheba gecremeerd is, is ze nog steeds bij mij. Ik mis haar elke dag nog. Naast de urne staan twee beeldjes van een farao (kopieën van?) en er achter hangt een kopie van het levenskruis zoals gevonden in het graf van Toetanchamon in 1922, de "Anhk".
*Vroeger waren er officieele dierenkerkhoven, maar deze zijn
(bij mijn weten) ondertussen allemaal gesloten, ze bestaan nog, maar er mogen geen nieuwe dieren
meer begraven worden.
Klein huisaltaar voor Osiris en ter nagedachtenis van
overleden familieleden. De ietwat wazige grote foto is mijn overleden
grootmoeder. Hoewel ze zelf katholiek van opvoeding was, heeft ze mijn
geloofsovertuiging in de oude Goden steeds gesteund en een serieuze bijdrage
geleverd om mijn geloof in de praktijk te kunnen omzetten. Dit door mij te
helpen bij het aanschaffen van boeken over het oude Egypte, maar ook beeldjes
en alles wat ik zomaar nodig had. Het mooiste geschenk dat ze me echter gaf was
in 1987 een reis naar Egypte, waar we samen naar toe gegaan zijn. Ik was toen
18, zij 78. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk en haar dankbaar
ben voor alles wat ze voor mij gedaan heeft.
Kleine boot van Ra-Harachti, met een miniatuurbeeldje van de Zonnegod die ik in 1987 meegebracht heb uit Egypte. Speciaal voor dit beeldje (ca 5 cm hoog) heb ik deze boot gemaakt. De boot is gemaakt van een soort kunststof. Het baldakijn van tandenprikkers, de omheining van speldjes die ik eens op een rommelmarkt gevonden heb. Voor het beeld ligt een scarabee, ook een souvenir uit Egypte. Daarvoor een kleine sfinx en twee obelisken die uit hetzelfde materiaal gemaakt zijn als de boot. Het beeldje van Ra is omhangen met een stukje rode katoen (ook uit Egypte) deze rode mantel, waarvan de oude Egyptenaren zijden gesponnen door Isis en Nepthys zorgt voor bescherming.
Dit is de achterzijde van het schrijn, met een valse deur dewelke de God in staat stelt het schrijn binnen te treden of te verlaten. Rond de valse deur staat in hiërogliefen de titulatuur van het cultusbeeld van Ra en een beschermingsformule zodat enkel Ra toegang heeft tot het schrijn.
Dit is de noordzijde. Hier zie je de farao in het gezelschap van Ra-Harachti, die hem als zoon bij de hand houdt en minzaam zijn ene hand op de schouder legt. Deze tekening symboliseert de goede verstandhouding tussen vader (Ra) en zoon (de farao)
Dit is de zuidzijde. Hier zie je de farao die een beeldje van de Godin Maät aanbiedt aan de Zonnegod. Het aanbieden van Maät aan de Goden is één van de belangrijkste ceremoniële handelingen tijdens de eredienst voor de Goden.
Ongeveer 20 jaar terug heb ik speciaal voor het cultusbeeld van Ra-Harachti een schrijn ontworpen om mijn meest Heilige beeld te kunnen herbergen. Dit is de voorzijde. Op de voorzijde zie je de farao, geknield een wierookoffer brengen aan Ra-Harachti in zittende positie. Het beeld dat in het schrijn staat, en nog nooit op foto gezet is, is niet de zittende figuur van Ra-Harachti, maar staat wel afgebeeld op deuren, dat vind je terug onder de afbeelding van Ra-Harachti en de farao.
