Gisteren was het, zoals vrouwke het noemt, mijn speciale dag. Vrouwke had echt moeite gedaan, ik heb lekkere Sheba gekregen, tonijn, en stond één dag niet op dieet. Eerst lekker veel krokjes, dan lekkere Sheba en de hele dag snoepjes elke keer dat ik ze ging knuffelen. Zo mag het voor mij wel elke dag feest zijn. Vrouwke heeft gisteren ook de flanellen lakens op het bed gelegd, dat vind ik echt fantastisch, da warmt lekker snel op als ik er op ga liggen. Dan slaap ik toch het liefst op bed. En aangezien het terug koud aan het worden is buiten, staat de stoof ook terug op. Met mijn vertrouwde kussen ervoor natuurlijk. Ik kan echt genieten van een dutje in de warmte, soms heb ik het zelfs te warm als ik ervoor lig. Eén van de dagen zal ik ook eens wat foto's van mezelf op de blog zetten, Baasje heeft er al zoveel getrokken, dan weten jullie ineens hoe ik eruit zie. Ik ben zijn favoriete model dus er zijn er echt mooie tussen. Soms werkt hij wel op mij systeem met zijn fototoestel, dan ga ik heel demonstratief met mijn rug naar hem toe zitten, dan snapt hij het wel. Tot de volgende miauw!
Gisteren waren het de concerten van verdraagzaamheid op tv, vrouwke en baasje hebben daar de hele dag naar gekeken. Dit zwaar tegen mijn zin, sommige zangers zongen zo vals (of lag het aan de tv?) dat mijn oortjes er pijn van deden. Daar kwam nog eens bij dat de brandweer en politie wel erg vaak in de buurt moest zijn, ik moet daar altijd zo van huilen. Vrouwke zegt dan altijd dat ik een gereïncarneerde Jack Russell ben. (blijkbaar huilen die ook als die een sirene horen). Het was dus een beangstigende dag voor mij. Ik heb dan ook het merendeel van de dag op de schoot van vrouwke gelegen, onder een dekentje, lekker veilig. 's Avonds ben ik dan ook nog ziek geweest, het was echt mijn dagje niet. Vandaag ga ik dus lekker de hele dag op bed liggen, de wereld kan me even gestolen worden. Tot de volgende miauw!
Alvast bedankt voor jullie berichtjes in mijn gastenboek, het is altijd fijn reacties te krijgen.
Ik ben zolang weggebleven van de blog omdat vrouwke ziek was, ik had dus mijn handen (pootjes) vol met het knuffelen. Vorig weekend heb ik nog eens een poging ondernomen om op het dak te geraken maar blijkbaar zijn vrouwke en baasje erop voorzien, het raam gaat niet meer ver genoeg open. Misschien is dit niet slecht, ik zit graag op de schoorsteen maar terug naar beneden komen is niet zo simpel. De laatste keer dat ik op het dak zat, durfde ik niet meer naar beneden, ik had geen grip op de roofing! Vrouwke was me maar aan het roepen en hoe graag ik ook wilde, ik geraakte niet beneden. Uiteindelijk dan toch maar het risico genomen en me laten glijden, gelukkig dat vrouwke me kon tegenhouden. Ik denk dat zij ook bang was, ik ben daarna een uur geknuffeld en heb een hoop snoepjes gekregen. (ik stond toen nog niet op dieet.) Ik heb toen dus mijn lesje geleerd maar ja, ik ben een poes en wil zo graag naar buiten, momenteel heb ik zo'n goesting dat de buitenlucht me precies roept! (of de geur van mannetjes, dat kan ook). Vrouwke en baasje knuffelen me wel zoveel ik wil maar dat is toch niet hetzelfde, doe mij maar een lekkere kater! Tot de volgende miauw!
Zoals verwacht waren vrouwke en baasje vooral weg dit weekend. Zaterdag verjaarde broertje, 's namiddags dus vooral geslapen. Zondag heb ik weer hele gekke dingen meegemaakt, soms vraag ik mij af wat mensen toch bezielt, de buurman zat op het dak! Vrouwke probeerde mij wel gerust te stellen maar ik vertrouwde het toch niet helemaal, ik heb me dus strategisch opgesteld (lees: waar niemand mij ziet) onder bed. Na een uurtje kwam vrouwke even kijken of alles in orde was, ze had zelfs een snoepje mee voor mij. (mmmmm, dat moet ik onthouden, als ik schrik heb, of doe alsof, krijg ik snoep) Ik heb zaterdag zelfs een cadeautje gekregen, een botsbal! Ik ben gek op botsballen, vooral dat dit veel beweging betekend voor vrouwke of baasje. Onze spelletjes gaan als volgt: zij smijten de botsbal, ik spring er een beetje achter en dan ga ik zitten, vrouwke staat dan recht, raapt het balletje op en we beginnen van vooraf aan. Best wel leuk om te zien hoor. Voor de rest is er niet al te veel spannends gebeurt dit weekend, zodra er weer iets boeiends gebeurt, horen jullie het. Tot de volgende miauw!
Hallo, Ik zou het fijn vinden als jullie jullie mening in het gastenboek zouden willen noteren, dit is mijn eerste blog en ik zou er graag echt het beste van maken.
Joepie, eindelijk vrijdag! Dan is het vrouwke 2 hele dagen thuis. Tenzij ze maar weer eens beslissen om op stap te gaan zonder mij. Toen ik 1 jaar was kwam mijn vrouwke triomfantelijk thuis, ze had de oplossing gevonden om me mee te kunnen nemen: een leiband! Ze bond me helemaal in (zo voelde het toch) en liet me loslopen in de leefruimte. Ik voelde me hier absoluut niet goed bij en heb dan ook demonstratief proberen duidelijk te maken dat ik dit niet dulde, wat resulteerde in een lading snoepjes (mmmm, misschien niet moeilijk dat ik een beetje te dik ben). Na een paar dagen oefenen in huis, beslisten baasje en vrouwke dat het tijd werd om dit ook eens buiten te proberen, ik moest maar eens mee naar de videotheek. Wat volgde was een tocht vol doodsangsten die ik niet snel zal vergeten, ik heb meerdere keren geprobeerd om toch maar ergens binnen te geraken (desnoods door de brievenbus) als ik maar niet langer op stoep moest lopen. Het gevaarlijk grote monster dat vrouwke een bus noemt, maakt zoveel lawaai dat ik nog liever in bad wordt gestoken dan dat ik nog een keertje meemoet, en geloof me, ik haat water. De wandeling terug naar huis heb ik gelukkig veilig in de armen van vrouwke mogen doorbrengen, al maakt dat het geluid van die bussen natuurlijk niet minder erg. Eenmaal terug thuis hebben vrouwke en baasje beslist dat ik duidelijk geen leibandkat ben en dat meegaan dus ook uitgesloten is. Ik hoop dus dat ze dit weekend thuisblijven. Tot de volgende miauw!
Aangezien mijn leven onlangs grondig is verandert heb ik besloten mijn frustraties en bedenkingen op jullie los te laten via deze blog. Wat is er zo grondig verandert zie ik jullie denken? Wel, mijn vrouwke is terug beginnen werken, gedaan met knuffeltjes de hele dag. Mijn baasje zit momenteel thuis maar dat is niet zo'n knuffelaar, ik kan wel altijd op hem rekenen als ik zin heb in snoep. Alhoewel, altijd... ze hebben mij onlangs op dieet gezet, volgens de dokter ben ik veel te dik. Zo dik ben ik niet, ik kan me nog steeds zelf wassen (misschien zit ik een beetje in de ontkenningsfase, maar wat wil je, ik ben een knuffelkat en vind dat ik er best gezellig uitzie nu) dus de hoeveelheid snoepjes die ik op een dag krijg is beperkt. Momenteel bestaat mijn leven dus uit wachten op eten en slapen. Vervelend hoor zo'n dieet, normaal bestaat mijn ochtendritueel (lees: iedere keer ik wakker word) uit uitrekken, beetje wassen, beetje drinken en dan een beetje eten... maar mijn eten is altijd op! Feit is wel dat ik elke dag een beetje fitter ben, gisteren heb ik nog volop jacht gehouden op de vliegjes die rond deze tijd altijd binnenvliegen, ik ben er zelfs voor op de kast gekropen (dit tot grote frustraties van mijn vrouwke, ze kan namelijk net niet aan mij aan als ik daarbovenop zit, mij er af halen is voor haar dus een onmogelijke opdracht) maar die vliegjes laten zich natuurlijk niet zomaar vangen. Ik denk dat ik jullie maar eens ga laten, tijd om nog een beetje te slapen op de badmat. Tot de volgende miauw!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Gisteren was het, zoals vrouwke het noemt, mijn speciale dag. Vrouwke had echt moeite gedaan, ik heb lekkere Sheba gekregen, tonijn, en stond één dag niet op dieet. Eerst lekker veel krokjes, dan lekkere Sheba en de hele dag snoepjes elke keer dat ik ze ging knuffelen. Zo mag het voor mij wel elke dag feest zijn. Vrouwke heeft gisteren ook de flanellen lakens op het bed gelegd, dat vind ik echt fantastisch, da warmt lekker snel op als ik er op ga liggen. Dan slaap ik toch het liefst op bed. En aangezien het terug koud aan het worden is buiten, staat de stoof ook terug op. Met mijn vertrouwde kussen ervoor natuurlijk. Ik kan echt genieten van een dutje in de warmte, soms heb ik het zelfs te warm als ik ervoor lig. 
Gisteren waren het de concerten van verdraagzaamheid op tv, vrouwke en baasje hebben daar de hele dag naar gekeken. Dit zwaar tegen mijn zin, sommige zangers zongen zo vals (of lag het aan de tv?) dat mijn oortjes er pijn van deden. Daar kwam nog eens bij dat de brandweer en politie wel erg vaak in de buurt moest zijn, ik moet daar altijd zo van huilen. Vrouwke zegt dan altijd dat ik een gereïncarneerde Jack Russell ben. (blijkbaar huilen die ook als die een sirene horen). Het was dus een beangstigende dag voor mij. Ik heb dan ook het merendeel van de dag op de schoot van vrouwke gelegen, onder een dekentje, lekker veilig. 
