De titel van het boek is hoe bezweer je een draak.
De auteur van het boek is Cressida Cowell.
De tekeningen gemaakt door Cressida Cowell.
Rochel is leraar en heeft twaalf leerlingen uit het dorp. In het begin van het verhaal gingen Rochel en de kinderen op Jagen-met-een-Pijl-en-boog-op-ski's-expeditie. Vikingen leefden 6 maanden per jaar met sneeuw dus een vikingstrijder moest evengoed kunnen skieën als zeilen. Stikkum Stoere Steurkop de Derde kreeg de leiding. Snotvlerk en de andere leerlingen waren boos. Zij wilden ook de leiding krijgen, zij waren evengoed of zelfs beter in leiding geven. Stikkum was de zoon van de hoofdman en zou op een dag altijd de baas zijn daarom mocht hij nu ook altijd leider zijn over de groep. Tijdens de expeditie vechten ze met een andere vikingstam: Hysteriërs, een bijzondere bloeddorstige en gestoorde vikingstam.
Toen ze terug waren voelde vissenpoot, de vriend van Stikkum, zich ziek. Hij niesde en rilde veel. Vissepoot wilde niet in bed gaan liggen want Rochel zei altijd: Vikingen worden niet ziek.
Ouwe Rimpelorus, een wijze man en waarzegger onderzocht zieke vikingen, raadpleegde goden en gaf dan een walgelijk medicijn zoals konijnenkeutels in zeeslakkenslijm. Het lijkt erop dat hij Vorpentitis heeft, dit krijg je door een steek van de venijnige Vorpent. De steek van een Vorpent is bijna altijd dodelijk. Het enige tegengif is de Groente-Die-Niemand-Durft-Te-Noemen: de aardappel. De aardappel is volgens vele vikingen een denkbeeldige groente. De aardappel vind je alleen in een land ten westen van hier. Dat land heet Amerika en is volgens veel vikingen een denkbeeldig land. Ze hadden 1 dag om de aardappel in Amerika te vinden. Maar volgens Ouwe Rimpelorus was er nog een oplossing. Manfred de mafkees, hoofdman van de Hysteries had misschien ook het tegengif voor Vorpentitis. Stikkum gaat op zoek naar het tegengif om vissenpoot te redden. Zijn tocht is een groot avontuur.
Als je graag wil weten of Vissepoot het tegengif krijgt of niet? Lees dan snel dit leuk boek.
02-03-2015, 21:48 geschreven door leesbeest 
|