Afbeelding van een Franse soldaat die als taak had de duiven te onderhouden en klaar te maken voor hun opdrachten om boodschappen over te brengen. Anno WOI - 1914 (eerste foto)
Tweede foto anno WOII Derde foto een Amerikaanse duiventil tijdens de oorlog. Elke natie had zijn eigen oorlogsduiven.
De eerste twee foto's zijn genomen in het museum van duivenliefhebber Philippe Jonville.
Als je vijfenvijftig jaar met duiven bezig bent, kan je toch wel een mondje meepraten, over het reilen en zeilen in de duivensport. Jaak, speelt niet alleen met de duiven, maar is samen met zijn vrouw Marie-Paule, actief n de duivenbond "Le Ramier" te Lessen. Het duivenverhaal van deze tandem begint in 1957-1958, toen Jaak nog met zijn ouders op een boerderij woonde, op de flank van de Buizemont te Geraardsbergen. Door zijn buur en vriend Guido Cnudde kwam hij met de duiven in aanraking. Bij zijn vader kwam het werken op de boerderij op de eerste plaats en daarna kon hij met zijn duiven spelen. Hij koos toen al voor snelheid en halve fond. Na zijn legerdienst nam hij de draad terug op. Jaak speelde wel zijn prijzen, maar niet aan de top. In 1962 huwde hij met Marie-Paule Rokegem en ze speelden daar op de boerderij nog verder tot 1968. Toen ging Jaak werken in Brussel voor het Ministerie van Arbeid en verhuisden ze naar Overboelare. Het was ook in deze periode dat hij in contact kwam met Robert Vercauteren, de toenmalige voorzitter van de duivenbond "Le Ramier". Jaak speelde zelfs een tijdje tandem met Robert. Diezelfde Robert Vercauteren kon Jaak overhalen in het bestuur van deze duivenbond te gaan. Hij deed dit, en is er momenteel samen met zijn vrouw, nog altijd zeer actief. Jaak is zesenveertig jaar secretaris van voornoemde maatschappij en ook schatbewaarder van "Derby Henegouwen". Marie-Paule zit aan de computer bij het inkorven en helpt bij het openmaken van de klokken. Ze staan ook in voor het maken van een aantal uitslagen. Deze tandem woont sinds 1973 op hun huidig adres. Ze beschikken over een jonge duivenhok en een weduwnaarshok, dat bestaat uit drie afdelingen, waaronder twee met negen bakken en één met zes bakken. Ze spelen totaal weduwschap. Ieder jaar worden vijftig tot zestig jongen gekweekt, die niet verduisterd worden. Volgende rassen zijn hier terug te vinden : Georges Gevaert uit Goeferdinge, François Tobback uit Hofstade (Mechelen), Rudy Brayette uit Lessen, Adrien De Munter uit Zalardinge. Door de tijd heen hebben ze een eigen stam weten op te bouwen en we kunnen gerust zeggen dat deze tandem al vele jaren succesvol meedraait in de duivensport. Het verzorgen van de duiven wordt heel eenvoudig gehouden. Jaak heeft gewoonlijk de dierenarts enkel nodig voor de verplichte entingen, anders wordt hij heel zelden geraadpleegd. De duiven worden gekuurd voor de aanvang van het speelseizoen en dan nog eens ongeveer in de helft van het seizoen. Ze krijgen vitamines in het water en ook look, maar niet uit een flesje, gewoon puur natuur, lookbollen in het water. Ook een verplicht bad voor de duiven is er hier niet bij. Deze liefhebbers die amper vrije tijd hebben door hun drukke bezigheden in het duivenlokaal , houden alles heel eenvoudig. Ook wat de voeding betreft, zie je hier maar twee soorten, gewone mengeling, één voor na het seizoen en één voor tijdens het vliegseizoen. In 2011 werden ze kampioen in hun duivenlokaal met 1 en 2 bij de oude, jaarlingen en Hier nog enkele uitslagen : 22/4, Pont (187 km) : 170 oude : 1,2,3,5,12,16,22,26,29,45,59,71 (12/16) 29/4, Ecouen : 434 oude : 3,7,8,22,24,98,106,107,108,125 enz.(12/14) 06/05, Pont (187 km) : 200 oude : 1,3,4,7,8,13,14,17,26,33 enz. (13/15) 17/06, Pont (187 km) : 167 oude : 1,2,3,6,7,11, 12, 14, 20, 24, 35 (11/11) 01/07, Ecouen (219 km) : 123 oude : 1,2,3,4,6,7,8,9,10,12,46 (11/11)
Proficiat Jaak en Marie Paule, nog veel succes in de toekomst. Reportage eigendom van "Duifke Lacht", gelieve dit te respecteren. A.D.
Foto van een Frans mobiel dubbeldek duivenhok. (Verdun 1916) Homing pigeon truck (Berleit). Deze duiven werden gebruikt voor de communicatie en het zenden van boodschappen n aar geïsoleerde troepen.
We zien het duivenseizoen 2014 als een overgangsseizoen. Het was niet schitterend, maar ook niet slecht. We hebben ook gekruist met ons eigen soort uit "De fabuleuze Duits waar verschillende liefhebbers, asduiven mee speelden, met nieuwkomers.
Het resultaat met de jongen is prima geweest, weinig verliezen, zodat wij er een heel groot aantal overgehouden hebben. We hebben ook getest, welke soort, welke afstanden aankunnen. Nu kunnen we het komende kweekseizoen gericht gaan kweken.
Onze jaarling duiven hebben voldoende afstand gevlogen dit seizoen, zonder ze te overbelasten, ze zijn onze toekomst voor volgend vliegseizoen 2015. We hebben een goed gevoel met wat er zich nu op ons hok aanwezig is.
Volgende soorten zijn door ons aangeschaft : Van Engelen, Stichelbaut, Janssens, Aelbrecht ras Derauw-Sablon Murez Marichal soort Devooght, Carteus, Toin Bonger, Dellillio Vilvoorde. Dan nog duiven van Hans Wulfekammer uit Gronau ( Meulemans, Engels/Koopman, Engels/Koopman, Janssens/Van Dyck lijn Kanibaal en Prange, Imbrecht Bornival
Een goede stam opbouwen is nu de prioriteit, om goed verder te kunnen op de zware halve fond en de fond. Het komende seizoen kunnen we eindelijk starten met tweejaarse, jaarse en jonge duiven.
In 2013 haalden enkele spelers asduiven in de kampioenschappen met duiven uit de afstamming van de " Limoges". Die waren uit geschonken bons en geschonken duiven.
01/07/2006 Argenton : 1 ste/ 103 oude lokaal moerbeke 3de/305 oude FCD.
08/07/2006 Limoges oude en tweejaarse
Lokaal "Eerlijk duurt Langst" Moerbeke
1ste lokaal tegen 227 oude duiven( snelh. 1518,28 m.) reeds op naam v/d tandem Breynaert-Delvoy
zelfde prijsvlucht met tweejaarse
1ste tegen 127duiven (snelh. 1518,28 m.)
Deze duif vloog lokaal 18 minuten vooruit wat resulteert in 25 km voorsprong.
Balegemse Noene met Rudy Breynaert uit Idegem (we speelden toen nog géén tandem)
Of hoe een "Duitse duif geschiedenis schrijft" in de Denderstreek.
De geschiedenis of een duivenmelkersloopbaan maakt soms rare kronkels. Dit gezegde staat als een paal boven water en Rudy kan dit samen met Arlette zeker beamen.
Van huisuit kwam Rudy niet in contact met de duiven, het was eerder toevallig. In een eerder leven was onze gast werkzaam in de vleesindustrie. Iedereen kan vermoeden waar dit voor staat, hard werken, zwaar labeur, onregelmatige uren en het lichaam pijnigen door veel te veel en veel te zware lasten te torsen. En ja, wat onvermijdelijk wasgebeurde begin de jaren negentig. Rudy werd op non-actief gezet.
Als een mens géén perspectieven heeft dan begint hij de muren op te lopen. Toen kwam Arlette met het voorstel om opnieuw duiven te houden. Rudy had er oren naar maar zijn stelregel was : "met goede duiven of anders niet", zo was het afgesproken.
De geldbeugel werd aangesproken en het "goud" kwam naar Idegem. Maar oweh...het was verloren geld. maar eerder, puur toevallig liep er een Duits duifje binnen. Rudy moest naar de dokter en plaatste het duifje ijlings in een mandje. Verder werd het zowat vergeten tot drie dagzen later een gestommel te horen was. De letterlijke frank viel..... Het duifje werd bevrijd. Men nam contact op met de Duitse Bond en voor 19 DM. werd deze duif de stamduif, een superkweker en vererver.
Als we nu naar het kweekhok kijken vinden we bij Rudy bijna allemaal afstammelingen van "Den Duits", aangevuld met duiven van Roger Boeykens (Voorde), gebroeders Santens (Oudenaarde), Janssens (Arendonk), van de Zegelsemse fondvedette Gerard Labiau, Gaby Vandenabeele en Loobuyck (Aalter), Chris Hebbrecht Evergem) De vier weduwnaars hokken zijn bevolkt met 45 jaarlingen en 23 oude duiven. Op het programma staan vluchten van Noyon tot Limoges, met momenteel de voorkeur aan de zware halve fond. Wekelijks wordt ingekorfd in : De Verenigde Boeren (Idegem), Denderverbond (Ninove),De Reisduif (Appelterre), en L'Alience (Meslin l' Evêque.
De kampioen- en koningstitels zijn teveel om op te noemen. Wees gerust het zijn er een pak in ieder van de vier lokalen en dit in alle categoriën.
De medische begeleiding staat hoog in het vaandel, want het expertteam van dierenarts Van Der Cruyssen staat in voor een optimale en cleane medische verzorging. De voeding van de weduwnaars wordt aangepast naargelang de wedstrijden. Alles wordt hier tot in de puntjes verzorgd.
Verder heeft Rudy alléén bedenkingen bij het uit elkaar halen van "bonden en verbonden". Zijn stelling is hoe meer duiven hoe beter, als mogelijke oorzaak gist onze liefhebber.... misschien zijn de centen belangrijker dan de prestaties.
Voor 2001 zijn de batterijen alweer opgeladen. De zoons en schoonzoon staan al paraat om de constateurs binnen te voeren. Ondertussen droomt het echtpaar Breynaert om in de toekomst nog een rol van betekenis te kunnen spelen en eens een mooie uitslag neer te poten op Barcelona.
Ja, ikzelf kan het weten een Barcelona is het mooiste wat een liefhebber dromen kan. En nu uitzien vol verwachting naar 2001.
Toen geschreven door Paul Lampaert uit Balegem.
Het jaar 2001 bracht echter géén succes. De ziekte van Rudy verergerde en hij werd verschillende keren opgenomen voor pijnbestrijding. Ik deed samen met de kinderen mijn best alles een beetje draaiende te houden. Wat niet gemakkelijk was daar mijn moeder uit noodzaak van ziekte bij ons inwoonde. De goede duiven waren er nog steeds maar ik kon het allemaal niet zo goed rondkrijgen. Ook 2002 was een rotjaar, Rudy verbleef verschillende malen in het hospitaal tot oktober 2002, hij genoodzaakt was een rugoperatie te ondergaan. De duivensport stond op het laagste pitje. De dokter gaf mij de raad de duiven niet weg te doen. Er werd weinig gespeeld, maar ze werden wel verzorgd. De tijd van genezing werd voorzien op 3 maanden. Het duurde uiteindelijk meer dan een jaar, maar Rudy zou nooit meer genezen en terug de oude worden. Ik zette mij met hart en ziel in voor een comeback in de duivenwereld. Intussen hadden wij ook al besloten over te schakelen naar de fond. Maar dat doe je niet van vandaag op morgen. Tussen de afstammelingen van onze Duits zaten er duiven die dit wel aankonden. Alles was niet voor niets geweest want in 2006 stonden we er terug. Kijk maar even naar de behaalde uitslagen.
In 2006 werd er bij mij een erge gewrichtsziekte vastgesteld. Dus terug naar af. Met hulp en een sterke wil krabbelden we terug recht. We konden de draad terug opnemen. Het is even stil geweest maar we zien terug het bos door de bomen. Rudy kent nog steeds zijn vroegere techniek, al kan hij die niet altijd zelf uitvoeren. 2010 was een aanloop maar op 1 februari 2011 brak Rudy zijn enkel, een ingewikkelde breuk met een operatie en zes maanden revalidatie tot gevolg en zo was het seizoen voorbij. Alhoewel er toch nog een paar goede uitslagen waren met de jonge duiven.
Stilletjes hebben wij met hulp van hier en daar onze hokken en duiven weten aan te passen en zien het seizoen 2012 met een goed gevoel tegemoet. Intussen zitten er ook samen met onze oude stam wat fondduiven op ons kweekhok. Tot heden beleefden wij een duivenverhaal met fantastische resultaten en erge diepten door gezondheidsperikelen. Ik zal maar zeggen "we will comeback". Met een woordje van dank aan Rudy zijn broer René, die ook in hart en nieren duivenliefhebber is.
Foto van het interieur van de woonkamer van Janssens Arendonk
Hierna een foto van het origineel interieur van de woonkamer van de Janssens familie uit Arendonk. Op de foto zie je Jan Van Engelen uit Hedel (NL.) Ook voor hem als voor de vele liefhebbers die bij de Janssens ooit op bezoek zijn geweest is dit pure nostalgie....
Buiten de duiven is er nog wat te bewonderen bij Natural. Ga even kijken tijdens de opendeurdagen op de volgende zondagen : 15 en 22 februari, 1 en 8 maart.
Een pak nostalgie wat de Janssens Arendonk duiven betreft. Je kan er de woonkamer, met het originele meubilair van de familie Janssens bewonderen. Dit is nog niet alles, ook de binnenzijde van het Janssens duivenhok kan je aanschouwen. Tevens ook een mooie fototentoonstelling.
Hierbij enkele foto's, zo zal je zien een bezoekje waard.
