We hadden het kunnen weten, de voortekenen waren al niet al te best…
In de loop van de week kregen we het bericht dat de voetbalmatch niet zou doorgaan om 14u maar om 11u. Flexibel als wij zijn, reorganiseren we ons weekend.
We verzamelen braaf, met kleine oogjes, om 9u45 aan de ingang van KRC Mechelen. Twee jongens komen niet opdagen.  Lorenzo en Mico schitteren door hun afwezigheid. Hier en daar wat gepruttel. Net tegen het ongeslagen KFC Duffel! Hoe gaan we dit gemis kunnen opvangen?
Als we met een klein hartje in Duffel aankomen, blijk dat niet alleen onze twee jongens afwezig zijn maar de hele ploeg van KFC Duffel is er niet?! Nog meer gepruttel. Na een telefoontje wordt alles duidelijk. Er is een vergissing gebeurd bij KRC Mechelen. 14u blijft 14u. Grrrr    ĦĦ@|#^§{à!!!!!
Na gezamenlijk overleg besluiten we om 14u terug te komen en geen forfait te geven.
(Jef dit kost u enkele tassen koffie!)
Ramzi laat een leuke film schieten en wil om 14u toch terugkomen. Dikke kus van alle mama’s.
Jari kan er niet meer bijzijn, zijn plannen liggen al vast. Paul doet ijverig zijn best om Mico te traceren, en niet zonder resultaat want om 14u is ook hij paraat.
Met zes spelertjes blijft het krap. Veel valt er niet te wisselen.
Om 14u begint dan eindelijk de laatste match van de heenronde. Al snel wordt de tactiek van de Duffelse ploeg duidelijk. Doelman trapt uit, correctie, een speler trapt voor de doelman de bal zo ver mogelijk uit. De spits moet dan scoren. Erg simpel. Geen voetbal, enkel hard trappen.
Onze jongens zijn duidelijk de “betere” ploeg. Ze voetballen met momenten mooi rond en zetten de Duffelaars lange tijd onder druk. Verschillende pogingen richting doel maar helaas geen evenredige doelpunten. Ramzi, Milan en Mico doen erg hun best maar er wil maar niets binnengaan.
De trainer van Duffel (Dirk) blijkt over een luide stem te beschikken. Te pas en te onpas gebruikt hij die dan ook. De scheidsrechter (ook een Dirk) laat zich er door intimideren en blaast niet altijd even onpartijdig. Dirk & Dirk. Het is niet altijd duidelijk wie scheidsrechter en wie trainer is.
Het gaat er hevig aan toe. Mico, hevig als altijd, moet met momenten wat afgeremd worden. Hij vliegt naar elke bal. Milan moet even getroost worden omwille van een hard afketsende bal tegen zijn gezichtje. Ricardo neemt moedig zijn plaats in.
Wouter krijgt eerst een trap in de lies en daarna een schoen in het gezicht. De match wordt even stilgelegd. De trainer van Duffel glimlacht?! en zegt tegen zijn spelertjes, “Goed gespeeld jongens, niets aan de hand.” Mijn balpen vliegt bijna richting veld.
Ricardo doet erg hard zijn best en kan verschillende malen enkele spelers van Duffel goed storen.
Enkele minuten voor het einde van de eerste helft kan Ramzi een uitrap van de tegenpartij onderscheppen en mooi binnentrappen.  0 - 1
Ramzi tracht een snelle bal richting ons doel weg te koppen maar helaas vliegt hij de verkeerde kant uit. Own goal. 1 - 1
Ook in de tweede helft is Racing de betere voetballende ploeg.
Joeri schittert in de goal en voert prachtige reddingen uit. Niet alleen wij, maar ook de tegenstanders zijn erg onder de indruk van dit knap “pak”werk. Wouter doet erg goed zijn best en kan heel wat uitgetrapte ballen onderscheppen.
Onze jongens knokken voor elke bal, verdedigen prachtig en houden goed stand. Iedereen doet zijn best. Milan brengt de stand op 1 – 2 door een prachtig schot met zijn RECHTSE voet. Knap! Dit kan ik nog, schijnt hij te denken want een minuutje later wordt het 1 – 3.
Paniek aan de overkant.
De trainer van Duffel is op dat moment niet meer te pruimen. Ik knijp in mijn balpen om niet aan hooliganisme te doen.
Duffel blijft volharden in hun tactiek, die toch schijnt te renderen want ze komen terug tot 5 – 3.
Mico wordt terug op het veld gezet en scoort vrijwel onmiddellijk. 5 – 4.Nog 4 minuten. Alles is nog mogelijk.
Racing mag een corner nemen en …
Dirk, de trainer, vindt het hoog tijd om af te blazen en wijst naar zijn horloge. Dirk, de scheidsrechter, fluit braaf te vroeg af.
Eindstand: 5 – 4
Nu begrijp ik wat men bedoelt met “ de best spelende ploeg heeft verloren”.
Spijtig maar niet erg.
Onze jongens hebben een knap staaltje voetbal laten zien. Ze spelen met momenten al mooi samen en komen ook al eens terug om te helpen verdedigen. Ze zijn blijven gaan voor elke bal.

Helga Robberecht