Besef in eerste instantie dat ik deze blog beschouw als een "dagboek" , dwz, ik schrijf er niet alle dagen in , want ik heb niet iedere dag nood aan mijn uitlaatklep hier , maar soms , tja .....

Mijn leven, tja

Ik tel af naar de eerste schooldag zoals veel ouders tegenwoordig , het schoolgerief moet nog gekocht worden, want to be honest , ik heb er geen fut toe  tot heden, straks mezelf eens in gang trekken 

X en ik zien elkaar weinig als iedereen bij me is , en in de vakantie is dat zo he, kan je weinig aan doen , we zien elkaar nu wel, maar tegelijk, te weinig naar mijn zin, ik ben gewend om mijn xje minstens twee keer per week te kunnen knuffelen, en dat komt er niet altijd van .

Meer en meer begint ook mijn gevoel te "wringen" , goed wetende dat we steeds meer "samen" zijn en nog steeds geen samen "kunnen" zijn , lijkt me ook niet mogenlijk op langere termijn , weet je wel, zoiets waarvan je weet dat het fout afloopt, dat je toch aangaat omwille van de aantrekking samen .

Ik begin teveel voor hem te voelen, en dat begint echt gevaarlijk te worden, want echt dit heeft geen kans om te "blijven" duren.

Hij voelt het ook , daar ben ik van overtuigd, hij probeert te vluchten in dates met anderen, die hij dan nooit doorzet want "dat voelt niet goed" , yeps i know , been there , done that still doing it with Z 

En al weet jij dan niet expliciet wat ik met Z doe, je weet wel dat hij er is , daar ben ik van overtuigd .

Z dan, zie hem heel weinig dezer dagen, hij verzuipt in het werk, en ik in de kinderen waarvan ik niet wil dat ze weten wie hij is , dus dat is een slechte combinatie, bijgevolg, geen ontmoetingen vorige week, geen de komende week (oh ja weet ik nu al) , mss eentje de week erna (schooljaar start, kidsloosheid op komst) 

De laatste keer dat Z hier was, was bizar eigenlijk 

Ik heb de beste sex ooit gehad met hem , durf ik gerust toegeven, maar ik heb mezelf echt moeten "overtuigen" eens hij hier was , voelde me schuldig tegenover X (nog nooit gehad) , voelde me "speelgoed" tegenover Z (hij zou het moeten weten) , enfin, ik zat slecht in mijn vel , echt slecht 

Tegelijk, ik begin meer en  meer mijn uitgaansleven weer op "mezelf" te nemen, minder naar X minder uitspattingen met Z , ik voel dat ik me "losruk" van beiden, en ik weet niet waarom, maar het blijkt een noodzaak te zijn, en ik blijf iemand die haar gevoel volgt, dus ook die impuls.

Vraag me af waarom ik zoveel van iemand als X kan houden, waarom ik zoveel van iemand kan houden en toch niet blind zijn, toch dat besef hebben dat het stopt of stoppen zal binnen afzienbare tijd, dat het me zal kwetsen .

Ik hoop eigenlijk  meer op een "uit elkaar groei" scenario , en als ik wil kan ik het zelf in gang zetten, t'is er de ideale tijd voor , maar om een of andere reden lukt me dat niet momenteel, het zal van zijn kant uit moeten komen , en dat is nog maar de vraag. 4

Z is simpel, we zijn en blijven Lovers, ondanks alles wat we samen doen delen we helemaal niks buiten een bed en wat intresses, ik zal nooit zijn "eerste "zijn en hij de mijne niet, en dat hoort zo , stoppen met hem zou simpel zijn , en toch weer niet omdat hij mijn fysieke "uitlaatklep" is en blijft. 

Pfff zware tijden, nieuw schooljaar voor mijn kindjes, mss tijd voor een nieuwe levensstijl voor mama? 

Who knows 

wordt vervolgd