helemaal volledig aan mezelf te danken zoals steeds ; 

Ik ben oververmoeid van het "piekeren" 

tja zo zijn we nu eenmaal, ik pieker soms veel te veel en veel te vaak.

Na de liefdesverklaring van X afgelopen weekend , zij het op zijn eigen manier , het doet me wel wat, HIJ doet me wat al wist ik dat al langer, anders was het nooit wat geworden tussen ons uiteraard, en ik had het wel op een gegeven moment verwacht, alleen nu nog niet .

Blijft dat ook al doet hij me wat, een echte "relatie" tussen ons is geen optie, er zijn struikelblokken met hopen, te beginnend met onze verschillende manieren van leven, zo'n dingen zijn niet verenigbaar, dat weten we beiden.

We zijn dan ook uiteindelijk geeindigd met "wat we hebben is goed, het hoeft geen naam te krijgen en het mag nog even duren " 

En toch, hij mist me  

Voor het eerst in al die tijd , hij mist me, hij zal de woorden niet op die manier overbrengen, maar ik metk het aan zijn houding, zijn smsjes, de telefoontjes , hij mist me  

Zoooooooo cute , en zonde dat we niet "echt" samen zijn, dat die afstand er zal blijven, maar mss wel best, ik ben iet toe aan meer dan dit "lat-achtig-iets" en hij helemaal niet , thats for sure; 

Z, tja z , daarstraks even met een vriendin een terrasje gedaan, en we hadden het erover, over de "mannen" in ons leven .

Z is voor mij nog steeds wat hij altijd was, mijn "fantasieventje" , degene met wie ik zotte dingen doe, mijn vriendje met een beetje meer, maar het gevoel wat ik voor X heb , dat is er niet , hoeft ook niet . 

Weet je, vorige week te horen gekregen van een goeie vriend (een gewone vriend dus) dat die op slag en stond een relatie met me zou aangaan, en ik werd bang, ongelooflijk bang zelfs , en heb hem dus gezegd dat hij te "lief" is voor me, en dat meen ik , zo'n kwetsbaar zieltje, ik voel me daar echt een te grote bitch voor , ik voel me soms alsof ik mijn mannen "gebruik" en dat zal ook wel voor een gedeelte zo zijn want ze stillen een behoefte die ik heb, mijn "huidhonger".

Huidhonger dan weer , ook zoiets 

het is een begrip dat velen kennen, zij het niet onder deze naam soms , maar iedereen heeft het, baby's sterven zonder aanraking van de huid , wel ik ben dan maar een baby op dat vlak, zonder mijn portie "huidcontact" ga ik echt wegkwijnen. 

X weet dat , ik zeg hem dat soms ook gewoon, zo van "ik heb huidhonger" , hij weet genoeg dan, knuffels , kroelen in nek en haren, streeltjes over de rug, ik ben een "sucker" voor dat soort gedoe, eigenlijk ben ik een heel soft meisje, maar er zijn weinigen die het weten, de meesten kennen me in mijn "daghouding" , als de koude kille tante die ik lijk voor de buitenwereld 

Weet je, ik vraag me af hoeveel facades ik soms heb tegenover de "wereld"

en enkel X kent de echte doublelife tot heden, 

Moet een mens daarvoor zo oud zijn geworden?