Naar aanleiding van gedichtendag op 31 januari wil ik jullie graag voorstellen aan de Vlaamse dichter, Geert De Kockere. Voor hem is het namelijk elke dag gedichtendag; hij heeft er de gewoonte van gemaakt om iedere dag een van zijn kleine wonders op zijn facebookpagina te posten zodat liefhebbers, waaronder ik, dagelijks van zijn gedichten kunnen genieten. Deze gedichten zijn meestal volledig nieuwe gedichten, waarvan hij er nu een heel aantal in dichtbundels verzameld heeft, de zogenaamde Boeketjes. Geert De Kockere schreef voorheen al gedichtenbundels zoals Jij lievert en Het is hier goddelijk! De gedichten die De Kockere neerpent zijn vaak korte, eenvoudige verzinsels die gepaard gaan met woordspelingen en over een humoristische ondertoon beschikken.
Naast dichter is hij ook de schrijver van jeugdboeken zoals Bo en Eefje Wonderblauw, die met veel enthousiasme onthaald werden. Sinds 2011 zijn er bovendien twee romans van hem verschenen: Helena, dat op gemengde reacties kon rekenen en Gezond weer op, een eco-roman over een bizar machtsspel rondom de natuur, het landschap en zuiver water.
Maar om op zijn dichtwerk terug te komen: hieronder vind je enkele van mijn persoonlijke favorieten. Sta er even bij stil. Dat zijn zeker waard.
Jij en ik, zijn in de zevende hemel. En o, wat hebben we bij momenten hoogtevrees.
Ik heb de zee zo zee zo zeemeerminnend lief ze komt en gaat ze streelt en slaat.
Dag zee, dag lief ik heb, ik heb
wacht ik eb met je mee.
Ook taal kun je slijpen, ze als een mes trekken en er iemand mee neersteken zelfs dodelijk treffen en dan heb je iemand verwoord.
Liefde is meer wiskunde dan je denkt. Het liefst delen wij Elkaar. Aan een breuk denken wij niet en voor vermenigvuldigen proberen wij ons te behoeden.
In poetsen ben ik niet goed huis noch ziel.
Ik vergaar stof en koester vlekken. De grote schoonmaak is mij vreemd, en soms blijf ik hangen in mysterieuze webben.
Of ik loop verloren op een overvolle zolder.
Het is de kunst van het bewaren denk ik dan graag. En ik bewaar ook die gedachte.
Je bent weer helemaal in je nopjes! zei je. Tja, zei ik, ik moet wel. Mijn nopjes zijn het enige wat ik nu nog heb. En waar zitten die? vroeg je. Diep vanbinnen, zei ik, naast de plek waar jij zat ...
Kan je deze gedichten wel smaken? Neem dan zeker een kijkje op zijn facebookpagina!
