Ik heb het gisteren een beetje over mijn liefje gehad. En ik wil het er vandaag graag nog wat meer over hebben. Zijn naam is Jules, ik heb hem leren kennen op sportkamp. Het was niet echt liefde op het eerste gezicht. Hij was een trainer en ik vond hem vreselijk saai en vervelend. Hij liet mij heel de tijd toertjes lopen en stond er dan op te kijken. Het was zoooooo vervelend. Al mijn vriendinnen vonden hem zoo knap en leuk maar ik kon echt niet eens deftig met hem praten.
Dan op de laatste dag van het kamp heeft hij met mij gepraat, ik kon er echt niet tegen, alles wat hij tegen mij zei vond ik belachelijk en dom. Maar blijkbaar vond hij mij echt wel leuk maar ik wou niet voorbij 'de stomme die mij toertjes liet lopen'.
Mijn vriendinnen waren heel jaloers op mij, maar ik vond dat ze zich aanstellen.
En dan op de bus naar huis kwam hij naast mij zitten. Ik wou niet onbeleefd zijn dus heb ik hem niet weggestuurd. En we hebben nog gepraat en ik begon hem echt heel leuk te vinden. Vlak voor ik moest afstappen hadden we nummers uitgewisseld. ik had er niet te veel van verwacht maar die avond zijn we beginnen smssen. Na een tijdje begonnen we af te spreken, en beetje bij beetje begon ik hem steeds leuker te vinden.
Het heeft wel 5 dates geduurd voor hij mij heeft durven kussen, maar het was echt goed toen het eindelijk zo ver was.
Nu zijn we al 2 jaar samen en ik zie hem nog steeds super graag. En ik ga hem echt vreselijk missen als hij naar Engeland gaat, maar ik ben ook zo trots op hem.