Terwijl ik dit verslag in elkaar boks,is het precies een week geleden van onze 2^de dag @ the Dolomites!!

1 ding is er niet veranderd,het regent vandaag al de God ganse dag,net het zelfde weer als in Campitello di Fassa,echt Pragatown weer!!

Wat wel veranderd is, is het natuurschoon,de bergen,het eten,de rust en vooral Den Jolly (later meer hierover)

Bedoeling van dag 2: was een tocht van 90 km en 2 passo’s : Passo San Pellegrino 1918m – Passo di Fedaia 2057m

Afspraak was 08h30 ontbijt en 09h30 de start,ware het niet dat de regen weeral met bakken uit de Zuid –Tirolse hemel viel!!

(zeg nooit Italiaan tegen mensen uit de Dolomieten,het zijn Zuid Tirolers!! Vraag maar aan Jolly allemaal de schuld van der krieg)

Er werd veel gepraat en bedisselt,rijden niet rijden,want eigenlijk was het geen weer om een hond door te jagen,om 10h30 viel het besluit,we doen de beklimmingen per fiets en dalen af per auto,opdat moment mindert de regenval,het is nu malse regen.Jan,Wim,Geert,Lucvh en Sidney besluiten op de tocht aan te vatten van in Campitello,de rest gaat met de wagen naar de voet van de San Pellegrino in Moena ,de klim naar de top is 11,5 km en 7% gem.

De 5 op de fiets zullen dezelfde 5 blijven tot de top,de rest verkiest de wagen,wegens weeral serieus wat wateroverlast,reken 1 uur klimmen door de striemende regen en je bent een hoopje ellende dat boven komt!,als je dan de top bereikt zegt je hart om verder te gaan,maar gelukkig wint soms het verstand,en gelukkig maar dat het verstand op dat moment zegevierde.

De afdaling van de San Pellegrino met die weersomstandigheden,zou achteraf gezien een serieuze vergissing geweest zijn voor lijf en ledematen,stroken van meer dan 18% waar het water afstroomde zou zelfs levensgevaarlijk geweest zijn!! het verstand haalde het van het hart,en dus werd alles weeral in de auto geladen,en onder menig paraplu’s en kofferdeksels werd droge kledij aangetrokken.

In Falcade,eerste redelijk groot dorp na de afdaling van de San Pellegrino,wordt er halt gehouden om de innerlijke mens te spijzen! Gekozen werd voor Hotel Belvedere,gezellig boel daar en ook daar werden we hartelijk verwelkomd,begint op te vallen die Zuid – Tirolers zijn vriendelijke,gastvrije mensen! De spaghetti werd weeral gesmaakt,en wat moet een mens doen om verder door dat hondenweer te rijden,Kris had weeral de oplossing,echt een prof in zijn vak die Kris!!.Raar maar waar in die zaak hadden ze Witte Hoegaarden,maar enkel verkrijgbaar in 0,5 L,dus ober leveren die handel,voila de moed was er weeral ingedronken,maar toch werd besloten om met de wagen naar de voet van de Passo di Fedaia te rijden in Caprile,even werd er halt gehouden aan het prachtige meer van Alleghe.

En dan met z’n allen naar de top van mythische Fedaia, klim van 15 km,waarvan je in de laatste 6 km nooit meer onder de 12% komt,stukken tussen 15 en 18% zal je meer tegen komen dan je ze lief hebt,even knippert mijn kilometerteller 20%,en iedereen kent die stijgingpercentages van de Ronde van Vlaanderen,of ergens in het Hageland,maar daar zijn ze maar voor even,op de Fedaia is dat even ver zoek!! Iedereen kent dat klimmetje aan het unikamp,iedereen zoek steeds een vergelijk aan dat klimmetje,vooral aan dat steilste stuk! Wel dat steilste stuk van het unikamp klimmetje, dat een paar honderd meter is,zal de laatste 6 km van de Fedaia de normale kost worden.

Maar eerste wat eerst moet ,namelijk de eerste 8 km,staan beschreven als vlakke aanloop.Klopt gedeeltelijk steeds als je in een dorpje komt is het even vlak de andere kilometers kom je niet onder de 10%,op Fedaia gegevens na is dit vlak kun je zo stellen!! Daar waren we achteraf allemaal overeens na 15 km beulwerk is 10% op de Fedaia vlak,believe or not!!!

Er wordt besloten om zeker en vast de eerste 6 km samen te blijven,om zo samen door de wonderbaarlijke Serrai di Sottoguda te fietsen ook bekend als Costiera del Padon.

Hier waren we met z’n allen toch een beetje onder de indruk van dit natuurschoon,fietsen in een kloof,langs links een rechts een rotsenmuur,met een prachtige rivier en een 2tal watervallen(later zullen foto’s de bewijzen leveren). Hier werd het een stiltegebied en genoot ieder op zijn manier van dit natuurschoon:

2 bochten verder werd het nog stiller,een eerste muur van 16% stond ons op te wachten,vanaf hier werd het ieder voor zich!! In de kloof waren de weergoden ons goed gezind,ze gunde ons een paar minuten in de kloof om prachtige shots te maken,weeral professioneel aangepakt door Kris!! Daarna gingen de hemelsluizen weeral open en de percentages serieus omhoog.

Het was beulwerk,enkel blik op het asfalt waar de namen van de Giro helden nog op het wegdek gekalkt stonden: Vai Sella , Vai Bruss (Marzio Bruseghin),vooruit kijken was af te raden daar werd je misselijk van. Voorbeeld: als je fietst allez fietsen kan je het niet meer noemen,en onze sportdirecteur wandelt naast je,neemt je bidon uit je houder,vult hem met water,en steekt hem terug in de houder,en wandelt nog even met je mee met de aanmoedigende woorden,komaan tis maar 4 km meer!! En eigenlijk durfde ik niet drinken,gewoon de angst om in mijn eigen drinken te verzuipen!! Mag ik het zeggen:: F..k the F…ing H.ll

De Sidney en de Gunther hadden de auto verkozen,dat was eigenlijk slim bekeken,want het enige wat de Fedaia doet is MENSEN SLOPEN

Boven op de top van de Fedaia daar moet ooit R.V.H.G zijn lied ‘’de liefde voor muziek’’ geschreven hebben!

De woorden’’wat ik daar zag heeft me diep geraakt’’ dat zijn woorden die je alleen vind bij mensen die net de top van de Fedaia bereikt hebben!!

Heb je ooit al eens een hoopje ellende in een deken gehuld zien staan op 2057m olé ola,net vermorzeld door de Passo di fedaia, in de striemende regen bij 8 graden olé ola,wel wij wel daarom met de woorden van R.V.H.G: Jan,wat ik daar zag heeft me diep geraakt!!! Olé ola Lol….(foto komt later),Wat we daar zochten heeft ons serieus gekraakt olé ola!! Nogal een geluk dat er geen lijkwagen langs kwam,ze hadden ons netjes tussen 6 plankjes gelegd,zonder tegen te spartelen!! 5 lijkjes ze leefde nog een beetje.

Van afdalen kwam niets meer ter sprake,zou onverantwoord zijn ook,en eigenlijk hadden we geen droge kleding meer.Zoveel mogelijk uitdoen,dan in een lekkere warme auto,en zo snel mogelijk naar een warme douche.

S’Avonds in Canazei een lekker pizza gaan eten,en een pintje gaan drinken in Campitello,waar we die avond onze vriend Jolly leren kennen,later hier veel meer over!!

De Passo di Fedaia,man man miserie,we zullen tem nie direkt vergeten

UITSLAGEN DAG 2:

Dolomiti : 1: Lucvh 56p – 2: Jan 51p – 3:Geert 43p – 4:Kris 38p – 5: Wim 33p – 6: Lucl 23p – 7: Sidney 15p – 8:Gunther 12p

Balkhaas: 1:Gunther 51p – 2: Sidney 50p – 3:Lucl 47p – 4: Wim 32p – 5: Jan 26p – 6: Geert 24p – 7:Kris 22p – 8:Lucvh 15p

Lijk: 1: Wim 64p – 2:Jan 62p – 3: Geert 38p – 4: Lucl 25p – 5: Lucvh 24p – 6:Gunther 23p – 7: Sidney 21p – 8: Kris 15p

Plezantste: 1 Kris 62p – 2: Lucl 52p – 3: Wim 45p – 4: Geert 32p – 5: Jan 27p – 6: Sidney 24p – 7: Gunther 16p – 8: Lucvh 14p

Het is vandaag precies een week geleden dat we in Campitello de Fassa aankwamen,en onze Sella Ronda fietste!!

Na een week blijft het gevoel het zelfde,eigenlijk was dat redelijk straf !

36 uur zonder nachtrust,waarvan 12 uur in de auto werden doorgebracht,en direkt bij aankomst uitladen en de Sella Ronda rijden,daar zijn pillekes voor verkrijgbaar bij den apotheker.

Passo di Sella 2214m – Passo di Gardena 2121m – Passo di Campolongo 1875m – Passo Pordoi 2239m 72 km

Het is nu 09h45

De auto’s worden uitgeladen,omkleden,fietsen klaarmaken,drinkbussen voltanken,en jezelf voorzien van de nodige koeken!

Het is nu 11h00

Den eerste stomp op de pedalen is een feit,we nemen de Strada Dolomiti richting Canazei,3km verder aan het rond punt een bord met Passo di Sella 12km,daar beginnen de versnellingen al te kraken.

De Passo di Sella qua natuurschoon is deze klim indrukwekkend,daar waren we het alle 8 al snel overeens,qua stijgingspercentage 7% werd deze als eerste in rij goed genomen,en het weer mocht er opdat moment ook zijn,laten we hopen dat dit zo voor de rest van de dagen blijft!

Op de top samen poseren aan het bord dat boven op de top staat,en verder, de Passo di Gardena wacht

Na een mooie afdaling door het prachtige natuurschoon van het Sella massief,kom je aan in Plan di Gralba,daar wacht ons de klim van de Passo di Gardena 6km en 5% een loper zoals ze zeggen.

Na 3 km klimmen gaat moedernatuur ons op de proef stellen,de eerste druppels vallen uit de hemel en het zullen niet de laatste zijn,even later valt de regen met bakken uit de lucht,boven gekomen op de Gardena wordt nog snel een foto genomen,al gauw begint de temperatuur ook te dalen,op 2121m hoogte en daar regen en wind,daar moeten we niet te veel verzinnen,zo snel mogelijk iets zoeken om te schuilen en de innerlijke mens te spijzen!!

Da afdaling naar Corvara wordt ingezet,door de regen is dit geen pretje en zelfs een tikkeltje gevaarlijk,na een paar km afdalen was er een hotel in zicht,al snel stonden we alle 8 onder het portaal,maar het hotel was gesloten!! Wat gedaan verder afdalen door de gutsende regen naar Corvara in de hoop daar iets te vinden,of wachten op Godot,en die kwam ook niet,al stond hij in ons geval in de volgende bocht te wachten!

Er werd besloten om af te dalen naar Corvara,maar 1 bocht later stond Godot in de vorm van Ristorante Mesole te wachten op ons,blijkbaar zaten we daar in een dorpje met 5 huizen genaamd Colfosco,zonder om te kijken stormde we die taverne binnen,waar we trouwens vriendelijk onthaald werden!! Eigenlijk werd die taverne ingenomen door ons,op elke stoel hing van iemand wel kledij te drogen!!

Voor iedereen een lekkere warme koffie (en Jan zag dat het goed was) daarna werd er genoten van een zeer lekkere spaghetti met een grote cola (en Jan zag dat het goed was),een uur verstreek,maar niet de regen,de menige motards die er rondreden moesten ook stoppen,wegens zeiknat!!!

En de bazin van de taverne genoot ervan,de meer regen,de meer klanten,op een gegeven moment verdachten we ze ervan dat ze de brandweer gebeld had ,en aan de andere kant stonden water te spuiten zodat wij dachten dat het regende!! Toch even checken even later was het gedaan met regenen het was nu beginnen hard te regenen!! Vertrek noch maar even uitstellen en iets drinken,welja maar wat!! Kris raadde ons een plaatselijk drankje aan namelijk Forst Pilsener 0,40 cl om ons moet in te drinken!! Alora otto birra’s medium (en Jan zag dat het slecht werd)

De Forst werd door iedereen gesmaakt,maar nu moest er toch wel aan vertrekken gedacht worden,er werd ons door de bazin voorgesteld om te overnachten,maar daar hebben we dan maar voor bedankt!! Nu moest er gedaald worden,iedereen toch een beetje bang want er wachte ons nog 2 Passo’s

In Corvara verkleund aangekomen,werden gelijk we terug opgewarmd door de Passo di Campolongo een klim van 6 km en 5%,een klim goed haalbaar maar de weersomstandigheden verzwaarde deze klim zeker,van een foto samen was er geen sprake meer wegens te koud en te nat,maar onze Kris was zeer inventief,en nam foto’s terwijl we voorbij het bord kwamen een sterk stukje fotografie van onze sportdirecteur annex fotograaf!!

De afdaling van de Passo Campolongo richting Arabba werd ingezet ,vanaf hier was het ieder voor zich,de Pordoi moest nog ingenomen worden,wachtte ons 33 bochten,en een spectaculaire afdaling naar Canazei om dan nog 3 km door de vallei naar Cesa Edelweiss te fietsen

De Passo Pordoi 33 haarspeldbochten vanuit Arabba 10 km en 7%,de pas slingert constant door de alpenweiden,en vanaf de start zie je precies waar de weg naar toe leidt!! Rechts van je ligt de Sella groep en links van je de Marmolada groep met de mythische Passo di Fedaia(later meer hierover)

Boven op de Pordoi herhaalde Kris zijn eerder vertoonde fotograaf kunstje,foto nemen terwijl je aan het bord Passo Pordoi voorbij kwam,stoppen is voor gekken,dus ik stopte en samen met Luc vh poseerde we fier voor het bord Passo Pordoi 2239 m! en ik voelde dat het goed was,maar vooral koud,maken dat we onder douche gaan staan,maar eerst nog 10 km afdalen en deze afdaling zal niet snel vergeten worden,ijzig koud regen en nog eens regen,iedereen tot op het bot kletsnat,met maar 1 gedachte een warme douche!!

Blij iedereen veilig,maar vooral moe en voldaan binnen gekomen en genoten van een verdiende warme douche!!

Rond 19h30 zijn we naar Campitello dorp getrokken en genoten van pizza –witte en rode wijn in Residence Kamerloy Ristorante Pizzeria

En vroeg naar bed want morgen wacht er ons iets,dat we toen nog niet wisten,en al maar sjans dat we het niet wisten!!

Greetz: Jan – Luc – Luc – Sidney – Wim – Geert – Kris - Gunther

Dag 1: UITSLAGEN

Dolomiti : 1: Jan 70p – 2 Luc vh 47p – 3: Kris 33p – 4 Geert 30p – 5:Lucl 28p – 6: Wim 26p – 7: Sidney 19p – 8: Gunther 14p

Balkhaas: 1: Lucl 70p – 2: Wim 36p – 3: Gunther 34p – 4: Jan 33p – 5: Lucvh 27p – 6: Geert 25p – 7: Sidney 21p – 8 Kris 20p

Lijk : 1: Gunther 68p – 2: Sidney 60p – 3:Lucl 34p – 4: Wim 31p – 5:Geert 26p – 6: Kris 21p – 7:lucvh 20p – 8: Jan 12p

Plezantste: 1 Wim 58p – 2: Lucl 56p – 3: Geert 37p – 4: Kris 33p – 5: Gunther 32p – 6: Sidney 31p – 7:Lucvh 13p – 8:Jan 12p

De prijs van balkhaas was de ganse dag moeilijk om te geven,maar Lucl hielp ons ermee door op de laatste afdaling van de Passo Pordoi,stiekem door een straat te rijden,met verboden toegang!! Door deze balkhazenweg te nemen,sneed LucL 500m van het parcours af,en zou LucL zelfs nog op het podium gestaan hebben!!

Maar in zijn enthousiasme vertelde hij over zijn binnendoor,daarmee was het meteen duidelijk,LucL werd met het maximum van de punten BALKHAAS van de dag!!!! Merci Luc,ik stond net op punt de Balkhazen wedstrijd te annuleren

(Balkhaas is eigenlijk een andere naam voor een kat,maar voorons is een Balkhaas eigenlijk een Balkhaas,en Balkhaas voel je aan!!)