Donderdag 2 oktober krijg ik rond de middag telefoon van Gerda, of ze de dokter mocht bellen want ze was ongerust. Alessandro was weer eens in een wilde bui, en met zijn hoofdje ergens tegen gestoten. Nu deed hij niets anders dan overgeven, en was ze ongerust dat hij misschien een hersenschudding zou hebben. De dokter dadelijk gekomen en haar naar spoed gestuurd. Zij heeft me direct verwittigd en zo zijn Peter en ik direct ook van het werk vertrokken, allez, direct, van zo gauw we een trein hadden. Rond half drie waren we in Waremme, thuis langs geweest voor een beetje ondergoed en pyjama's, want hij zou toch een nachtje moeten daar blijven ter observatie. Het is allemaal niet zo erg, geen hersenschudding. Wel een dikke bult, en aan de binnenkant is dat dan een klein barstje, wat vanzelf moet genezen. Maar of hij nu gekalmeerd is, neen hoor, nog altijd even wild. Wat gaan we nog met deze kerel meemaken. Hij gebruikt zelfs zijn relax als wipstoel om door gans het huis rond te crossen.

Het was al een tijdje geleden dat we nog in Gent geweest waren, dus gisteren nog maar eens afgesproken, zodat Martine, Jean-Pierre, Bernard, Katrien, Maddy en Luc ook tot bij ma kwamen. Maddy en Luc niet zo lang gezien, maar Danilo heeft zijn meter Martine dan nog eens gezien en Alessandro zijn peter Bernard. Alessandro een leuke knuffelhond gekregen die kan spreken, en Danilo kan nog eens afwisselen van knuffel, want weer een hele zak vol gekregen.
Ma voelde haar een beetje slapjes, en heeft dan ook maar wat in de zetel gelegen. Tante Mimi heeft ook nog een beetje buiten geprofiteerd van het goede weer, net als Danilo die heeft zitten "tennissen" zonder tennisracket.

Vandaag moest Danilo met het klasje naar de misviering van begin van het schooljaar. Namiddag is hij niet meer terug naar het klasje geweest, want een beetje ziekjes en hij sliep zo goed na het middageten. Ook Alessandro is een beetje verkouden, maar dat komt door zijn tandjes die doorkomen. De onderste twee zijn er al, maar nu komen er boven ook uit.

Lesley, Joeri en Jurgen wilden een nieuw hondje, een Shiba Inu. Ze hebben haar Nura genoemd. De kleine deugniet is al een weekendje komen logeren.
En onze Alessandro geniet er van om op zijn buik te liggen om te spelen.

Zoals ieder jaar, gaan we mee mijn zus Brigitte en haar gezinnetje naar de zee brengen en dan blijven we daar een nachtje slapen. Mariska is ondertussen 11 jaar, en geniet van haar jaarlijkse uitstapje. Het weer viel redelijk mee, en Danilo heeft genoten van vooral de autootjes.

Wat voor een paar weken het "Land van Ooit" in Tongeren was, hebben ze nu maar opengesteld als wandelpark.
Op 15 augustus er eens een uitstapje naar gedaan, en het is wel een mooi wandelpark met een paar speeltuigen voor de kinderen, een doolhof, en nog wat anders speeltjes. Ook natuurlijk een taverne!

Van 1 mei tot 15 mei zijn we naar het Gardameer getrokken, we zaten op camping San Francesco in Desenzano, net naast Sirmione.
Ons favoriete dorpje daar is Lazise, ligt er iets verder vandaan, maar de ganse streek rond het Gardameer spreekt ons wel aan. Voor Danilo was het al zijn tweede keer aan het Gardameer, maar onze Alessandro, nog geen 4 maanden oud, was het natuurlijk zijn eerste keer in Italië.
Alles is heel goed meegevallen, en prachtig weer.
Ook de camping zelf was heel tof, wel een beetje last gehad van mieren, maar de mensen van Vacansoleil hebben dit goed opgelost.
Hieronder wat foto's.

De 3 jongens zijn ondertussen al 3 maanden.

Op 15 januari was het dan eindelijk zover, ons tweede zoontje kwam eraan.
Weeral heel veel afgezien van de epidurale, want nu blijkt dat dit niet werkt bij mij, maar ja, toch wel afgezien van een paar keren proberen te prikken, en dan lukt dit toch niet.
Maar hij is gezond, weegt 3 kg 70 gram en is 50 centimeter groot. Grote broer Danilo zal trots zijn!