|
Als studente Toerisme en Recreatiemanagement ben ik van nature geïnteresseerd in andere landen, culturen, gewoontes,
. Ik ben nieuwsgierig en wil er naartoe reizen, ik wil het door mijn eigen ogen zien en interpreteren. Ik wil het voelen, de sfeer opsnuiven. Een bestemming leren kennen op mijn manier. Ik ga dan het liefst naar plaatsen die mij sinds mijn jeugd geboeid hebben. Bekende plaatsen die je steeds opnieuw ziet op tv en de ansichtkaarten.
Nadat ik die plaatsen eenmaal bezocht heb verlaat ik mijn hotel en vertrek als het ware op avontuur. Dan begint voor mij de echte reis. Ik hou mijn ansichtkaart voor mij uit om zo de evolutie te kunnen volgen van het drastisch veranderende landschap terwijl we wegrijden van het hotel.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik ben nieuwsgierig. Ik wil het verhaal weten achter het verhaal. In dit geval het verhaal achter het succesverhaal van Dubai. Ik heb er verscheidene documentaires over gezien, talloze artikels over gelezen, gepraat met mensen die er geweest zijn. Als trouwe National Geographic lezeres herlees ik de editie van januari 2007, getiteld Dubai, eiland in een zee van zand , geschreven door freelance journalist Afshin Molavi . Ik quoteer uit de tekst: :Dubai was een slaperig, zongeblakerd stadje dat werd bewoond door parelduikers, vissers en handelaren
. Nu is Dubai de internationale hoofdstad van het luxeleven. De lucht knettert er van overdaad en potentie. Dubai trekt nu al meer toeristen dan heel India, meer schepen dan Singapore en meer buitenlands kapitaal dan veel Europese landen. De economische groei, 16 procent, is bijna twee keer zo hoog als in China. Is het een uitzondering of een model dat moet worden gekopieerd door andere Arabische landen? en beslis om er een artikel over te schrijven. Want het is een terechte vraag naar mijn mening. En hoe heerlijk is het om je eigen overtuiging uit de mond van een ander te horen.
 
Dubai in 1990 Dubai 2009
Ik wil het niet hebben over de Burj Dubai ,Dubailand, De Wereld en over hoe geweldig Dubai wel niet is. In plaats daarvan wil ik mijn mening geven over een paar onderwerpen die het nieuws niet vaak genoeg halen.
Wie werkt er achter de schermen?
Dubai is een stad die blijft groeien. Het landschap verandert voortdurend. Er wordt gebouwd aan een snel tempo. Dat weten we allemaal. De Burj Dubai is het grootste bouwwerk op aarde. Dat weten we ook. Er is heel hard aan gewerkt
dat weten we ook. Maar wat is de prijs die men hiervoor betaalt? Weet u dit? Nu, wie dat werk daadwerkelijk uitvoert en in de toekomst zal uitvoeren is een gevoelig onderwerp. Iedereen weet dat er goedkope werkkrachten worden tewerkgesteld om imperiums op te bouwen. Maar naar mijn mening worden de grenzen van het fatsoen constant afgetast en overschreden en dan is het tijd om de stilte te doorbreken.
Ik quoteer uit Nationaal Geographic (januari 2007): Dubai is demografisch gezien geen Arabische stad: minder dan een op de acht inwoners is afkomstig uit de Verenigde Arabische Emiraten zelf; Zuid-Aziatische gastarbeiders maken meer dan 60% van de bevolking uit. Veel hoogopgeleide Indiërs hebben een comfortabel leven in Dubai. Voor anderen loopt een verblijf in Dubai op een tragedie uit.
Veel arbeiders doen mee aan stakingen omdat ze er genoeg van hebben te worden behandeld als minder dan menselijk volgens Human Rights Watch. Maar waar geld spreekt, zwijgt de waarheid en in Dubai is het niet anders. De doorsnee arbeider verdient zon vijf dollar per dag en moet diensten van twaalf uur draaien. Human Rights Watch rapporteerde bijna negenhonderd sterfgevallen op bouwplaatsen, inclusief mensen die zijn bezweken aan een zonnesteek. Velen wachten maanden op hun loon, sommigen tevergeefs. Ik vind dat geld verdienen, mensen nog niet verplichten tot het aanvaarden van onterende situaties, tot het verspelen van hun eer of geweten. Maar als er eten op tafel moet komen om je kinderen, je geliefden in leven te houden heb je weinig keuze.
Ik quoteer uit Nationaal Geographic (januari 2007): Achter de wolkenkrabbers ligt een wereld vol luizige hotels, prostituees, Indische en Russische maffiosi, geldwitwassers en smokkelaars die in alles handelen, van wapens en diamanten tot mensen. Het Amerikaans ministerie van buitenlandse zaken meldt dat Dubais pogingen om de mensenhandel aan te pakken zelfs niet aan minimale maatstaven voldoen en schatten dat zon tienduizenden vrouwen in de VAE slachtoffer zijn van de handel in seksslavinnen.
Nu, waarom is het belangrijk om dit allemaal te weten? We mogen nooit vergeten dat het de klanten zijn die uiteindelijk bepalen hoe veel mensen er in dienst zijn en welke salarissen het bedrijf zich kan veroorloven. Ik spoor iedereen aan om te surfen naar http://www.hrw.org/en/membership/2009 en de organisatie Human Rights Watch te steunen.
De tolerantie in Dubai heeft ook zijn goede kant. Naast de bars en nachtclubs zijn er moskeeën, kerken en hindoetempels en voor een stad met zo veel verschillende religies zijn er opmerkelijk weinig conflicten. Ik betwijfel wel of dit fenomeen zich in de toekomst zal voortzetten. Dubai is tenslotte een moslimstaat (en grenst tegen Saudi-Arabië waar het verboden is als toerist om te reizen met de Bijbel). Toegang tot het internet is er beperkt door internetfilters om de culturele en godsdienstige waarden van de VAE te beschermen.
Wat zal de toekomst brengen?
Toeristische oorden kennen elk hun eigen ontwikkeling door de jaren heen. Dubai is momenteel ontzettend populair. Maar de waarheid van gisteren is de onzekerheid van vandaag en de illusie van morgen. Volgens mij zal de stagnatiefase niet al te lang op zich laten wachten. Dit, nadat Dubai nog een ongelofelijke explosie van bezoekers van over de hele wereld zal kennen gedurende een x-aantal jaren. De plaatselijke bevolking gaat de toeristen daarna liever zien gaan dan komen. Criminaliteit wordt een groter probleem.
Surf ook even naar: http://nl.youtube.com/watch?v=UUW9MWLIQYw&feature=related
http://nl.youtube.com/watch?v=r877ksjOG6Y&feature=related
|
