Waar denken we aan als we aan een excursie denken?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een dagje naar de kust om te genieten van de zon, zee, het strand? Waar we fotos trekken, zwemmen en plezier maken in het water
.zandkastelen bouwen met de kinderen en ons weer jong voelen
.waar we openbloeien. We gaan wandelen, shoppen met de meiden en onder de zon liggen bakken, een mooi kleurtje krijgen en denken wat kan het leven toch mooi zijn! S avonds gaan we op stap. Of we nu een cent meer of minder uitgeven maakt dan al helemaal niet meer zoveel uit. Zolang we ons maar goed amuseren.
We vergeten even alle zorgen van de wereld. Een dag waar we met plezier op terug zullen blikken. Een zorgeloze dag,
.een heilige dag
onze dag, een dag die we verdienen omdat we zo hard werken. Althans dat vinden we in ieder geval van onszelf en het wordt bevestigd en aangemoedigd door diegenen met wie we meereizen.
Het wordt ons keer op keer herinnerd en wijs gemaakt door reclame; De zomer komt eraan! Boek snel en geniet van de vele vroegboekkortingen!... Familie, vrienden, collegas, buren. Niemand is immuun: Waar ga jij naartoe deze vakantie? En, al vakantieplannen? Wij gaan naar
.
En ja, inderdaad
ik ben van mening dat dit in de meeste gevallen waar is (dat veel mensen niet zonder vakantie kunnen en het ook daadwerkelijk verdienen) en sta (niet verrassend) als een van die mensen volledig achter het concept excursies maken, er eens tussenuit gaan om jezelf goed te verwennen zodat je weer energie hebt om ertegenaan te gaan.
Wat is nu mijn punt?
Desalniettemin mijn mening van hierboven vind ik dat we er ook eens af en toe aan herinnerd moeten worden dat je ook een excursie kan maken naar minder leuke plaatsen waar je niet zozeer een bruin kleurtje van krijgt maar waar je eerder bleek van wordt. Deze bestemmingen worden dan ook heel weinig, op een zeer discrete manier gepromoot. Maar de educatieve en levensverrijkende ervaring van deze is van onschatbare waarde. En nee, als souvenir breng je geen gouden armband mee, noch diamanten oorbellen maar een ervaring, een ontroerend verhaal, emoties. Misschien betekent die excursie voor jou zelfs wel een keerpunt in je leven. Voor diegenen die het nog niet hadden, hun gezond verstand, verdraagzaamheid, begrip
Hoewel, misschien overdrijf ik. Maar het zal in ieder geval de moeite lonen. Hoewel we soms ook musea en kunststeden bezoeken is deze reis van andere aard. Een excursie naar een van de vele concentratiekampen: Belzec, Chelmno, Bergen-Belsen, Sobibor, Treblinka. Het meest bekende is Auschwitz-Birkenau in Polen. Het behoort tot werelderfgoed van UNESCO. Een plaats die voor 1.5 miljoen mensen ervaren werd als eindbestemming nadat ze De poort des doods passeerden. De verschrikkelijke dingen die hier gebeurd zijn, zijn een schande voor de mensheid. Het mag, zoals er terecht zo vaak op gewezen wordt, niet vergeten worden.
Daarom ben ik van mening dat er meer subsidies (als ze er al zijn) moeten vrijkomen voor scholen die zulke excursies willen maken. Sterker nog, ik vind dat het moet verplicht worden in alle lagere en middelbare scholen.
Ikzelf heb mijn studies destijds voltooid in de katholieke Boudewijnschool (lager onderwijs), Provil en het Sint-Jozefscollege in het middelbaar onderwijs. Nooit heb ik een excursie gemaakt naar een vernietigingskamp. Dit zie ik als een soort van verwaarlozing op cultuur-historisch vlak. School, is niet alleen een plaats waar je iets bijleert uit je boeken. Op school wordt ook je karakter voor een (groot) deel gevormd. De impact van zon reis zie ik als iets positiefs. Het doet je iets. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden maar een ervaring is onbeschrijfelijk!
In het verleden hebben we op het nieuws verscheidene keren jongeren, studenten gezien die naar een van die concentratiekampen werden gebracht omdat ze racistische, antisemitische uitspraken deden. Soms hielden ze het niet alleen bij woorden en richtten ze schade aan. Ik hoef niet in te gaan op het onderwerp racisme. Iedereen kent het en iedereen heeft er zo zijn of haar mening over.
Maar dit zeg ik wel, we leven in een maatschappij die niet alleen moet genieten maar ook soms met de neus op de feiten moet gedrukt worden en herinnerd worden aan de dingen waar we liever niet over spreken, dingen die we het liefst van al vergeten. Zoals het volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=7rtbgk54RY8 Er is dus nog duidelijk nog hoop voor iedereen die de politiek in wil!
Want ook wij maken deel uit van deze wereld.
|