Met de fiets vanuit Sint-Niklaas naar Santiago de Compostela
18-06-2016
Dag 28 : Melide - Santiago de Compostela. 64 km
Opnieuw zo'n druilige morgen. In onze saloon is nog rustig. Met gemengde gevoelens de fiets opgestapt. Enerzijds het besef dat het verhaal ten einde komt, anderzijds toch wel het gevoel dat het welletjes is geweest. Het slechte weer van de voorbije dagen speelt hierin een grote rol. De weg blijkt nog altijd omhoog te gaan, door eindeloze bossen, verlaten dorpjes en door velden. Opeens weer het gevoel alleen in de natuur te zijn. Rond 15u30 de eindmeet gehaald, het grote plein voor de kathedraal. Opnieuw zie ik mijn begeleiders met de spandoek klaarstaan. Wij vallen in elkaars armen, het is ons gelukt. Wat eerst een uitzichtloze onderneming bleek is uiteindelijk snel tot een goed einde afgelopen. Enige cijfers voor wie het interesseert : in totaal 2330 km gereden, 2330000 pedaalslagen, 100 liter water gedronken, 12 kilo bananen gegeten, 9 pakken druivensuiker, peperkoek, .. Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de steun, motivatie en leuke reacties. Speciale bedank voor Pat die samen met vrouwlief steeds de weg hebben gevonden en in noodgevallen mij steeds ter hulp kwamen. Ook een dikke merci aan Roland, zonder hem zouden de dames zich vastgereden hebben en dank zij hem bleek ook de catering feilloos te verlopen. Tot slot een hele grote bedank aan mijn vrouwtje. Zonder haar steun zou ik zelfs nog niet vertrokken zijn. Dank zij haar is mijn grote droom werkelijkheid geworden. Dank U wel en een dikke zoen. Amen. P. Het leek een onmogelijke droom,maar hij heeft het gedaan. Heel blij en fier om hem het plein voor de cathedraal te zien opkomen. Gedurende deze maand zijn er veel verschillende gevoelens geweest, blijheid, angst, vermoeidheid,maar nooit opgeven . Proficiat Dirk ook een dikke proficiat voor Hilde.2300 km rijden in een auto die ze niet gewend is, verantwoordelijk voor de medereizigers, tis niet voor iedereen gegevens. Merci voor deze onvergetelijke reis. R. Hola, we zijn er, opdracht volbracht met "den trapt hem zelf" Amen. Vele superlatieven zijn hier op hun plaats. Ik hou het bij proficiat en bedankt voor deze fijne ervaring. En... Nu doen waar we ook goed in zijn. Eten, drinken , lullen, slapen en verwonderd zijn. Op naar de volgende uitdaging. H.Veel kan ik aan deze blog niet meer toevoegen,alleen een dikke proficiat aan mijn pelgrim,het was zwaar maar hij bleef doorgaan.Dikke Proficiat.Ook voor mij was het een trip naar het onbekende,maar dank zij mijn fantastische Co-piloot ?PAT is het ons toch gelukt.Haar correcte begeleiding heeft ons goed en wel in Compostella gebracht.Een reis om niet te vergeten.En nu genieten we samen van een cervessa sin alcol .schol dat hebben we verdient.Aan allen veel groeten van ons tweetjes. PS: 29 hotels verder,29 keer in en uitladen van de valiezen,1001 trappen,want gegarandeerd als er geen lift was lag ons kamer minstens op de 2de verdieping,90 terrassen (minstens 3xper dag),het equivalent ervan aan koffies,cola's,servesas sin alcohol of niet,voor Hilde soms een aqua sin alcohol,lekkere en minder lekkere Peregrino menu's enz.MAAR TWAS PLEZANT!!!!!!!
