Dag 27

Hier nog een artikel dat ik heb gevonden 

Vraag en antwoord

Waarin onderscheidt Alconon zich van andere instellingen

Alconon breekt met verschillende inzichten en brengt alternatieven ter bevordering van herstel.

1) Alcoholisme wordt door Alconon niet gezien als ziekte waarmee je maar moet leren leven. Het ziekte-idee is een verkeerde instelling, hoewel het voor sommige mensen misschien werkt. Maar niet voor hen die de volle verantwoordelijkheid voor hun eigen leven willen nemen. Je hebt te leren te leven met wat is, je eigen bronnen, je omgeving en nog veel meer. Maar niet met het idee dat je ziek bent. Let op: veel en regelmatig alcohol gebruiken maakt wél ziek. Heel erg ziek zelfs! Maar dat is wat anders.

2) Alcohol mag dan giftig zijn. Toch staat Alconon staat niet negatief tegenover alcoholhoudende drank in de samenleving.

3) Eenmaal stevig verslaafd - waarbij drank verankerd is in het dagelijks leven - ziet Alconon geen heil in minderen. Het lijkt een aanlokkelijk perspectief, dat veel instellingen nog steeds als mogelijkheid voorstelt. Misschien om niet af te schrikken. Maar het is als een zachte heelmeester die stinkende wonden maakt. Eerlijkheid boven alles.

4) Alconon houdt zich niet bezig met trucjes (en affirmaties en mantra's) om alcohol te slim af te zijn. Alcohol is altijd slimmer dan jij. En dat blijft zo. Dus kun je er maar beter geen spelletjes mee spelen. Alconon werkt met jou aan de basis.

5) Alconon gelooft niet in "onthouding op lange duur". Daarbij blijft het verlangen in stand en wordt het juist gestimuleerd! Het stimuleert strijd. En die verlies je.

6) Het specifieke van de Alconon benadering is dat er geen - of heel geringe - ontwenningsverschijnselen zijn op het moment dat je besluit niet meer te drinken.

7) De aanpak van Alconon is spiritueel en verankerd in die zin dat het beoogt mensen in het hier en nu te doen leven en zich uit de beklemming en benauwenis te werken. (je moet spiritueel hier niet verwarren met enig geloof of vage zweverigheden)

8) Alconon erkent dat vrij komen van alcohol meer is dan het volgen van een workshop of training. Het is een mooi, pittig en soms pijnlijk proces met alleen maar winnaars, waar je een langere periode van heroriëntatie voor nodig hebt.

Ik ben als de dood voor terugval. Ben ik dan niet veel verder van huis?

Advies: ga het proces in en laat komen wat komt. Angst voor de angst die je tijdens terugval beleeft is een slechte raadgever en brengt juist dat wat je vreest.

Er is veel te doen over terugval. Binnen wetenschappelijke kringen bestaat het idee dat terugval een onderdeel van het proces “moet zijn” om zo de ervaringen “verslaafd zijn” en “lang nuchter zijn” goed tegen elkaar te kunnen afzetten. Het is inmiddels bekend dat je na elke terugval weer meer gaat drinken waardoor de noodzaak ook weer groter wordt om af te kicken. Dat zou stimuleren. Het is een onderdeel van een benadering die Alconon juist niet hanteert omdat dit alleen maar over wel of niet drinken gaat en voortdurende beklemming brengt. Alconon onderschrijft dat terugval bij het proces hoort, maar met een ander uitgangspunt. Terugval is angst om los te laten wat zo lang zo vertrouwd leek. En wat lang zo vertrouwd was was de afdekking van de onderliggende angsten. En zo kom je weer uit bij het drinken.

Regelmatige terugval is eerder het gevolg is van gebrekkige verslavingszorg.

De meeste probleemdrinkers die aan een definitieve stap (Leven met Alcohol) toe zijn, zijn ook eerder diep "teruggevallen". Die ervaring is heel vervelend en kun je het beste doorleven. Het bewijst echter des te meer hoezeer mensen niet thuis horen in een alcoholverslaving (of welke verslaving dan ook). Alconon besteedt daar in de begeleiding uitgebreid aandacht aan. Laat het je vooral niet weerhouden en pak door. Ga er maar doorheen. Alconon staat naast je en luistert naar je.

Hoe kan het dat er met dit traject geen sprake is van ontwenningsverschijnselen?

Alconon werkt op verschillende niveaus waardoor ontwenningsverschijnselen wegblijven. Als we dat nader uitleggen verliest het zijn kracht. Voor nu: begin er alvast op te vertrouwen dat het je gaat lukken (dit keer). Dus wat die ontwenningsverschijnselen betreft, laat het los…en lees verder. Spit de hele site door, raak vertouwd met het idee dat er een dag komt dat je je oude vriend niet meer nodig hebt.

Ik vecht al zo lang tegen alcohol. Waarom zou het me nu wel lukken?

Om dat je met de Alconon aanpak iets anders gaat doen dan vechten tegen de fles en daarmee probeert alcohol de baas te worden. Je kunt alcohol nooit de baas worden. Het kan echter wel zo zijn dat er voor alcohol gewoon geen plek meer is in jouw leven. Dat is heel wat anders... Je zult er van opkijken hoe onbelangrijk drank dan uiteindelijk wordt. Met de inzichten die je ontwikkelt tijdens de begeleiding kun je verder.

Wat ben ik, sociaal drinker of alcoholist?

Discussies over wat nou wel of geen “alcoholist” is of wat “sociaal drinken” is, neemt de aandacht weg van de problemen mét drinken. Hier vind je meer duidelijkheid.

Ik kan met gemak stoppen met drinken, dan heb ik toch geen drankprobleem?

De meeste gevorderde drinkers kunnen met gemak 14 dagen, of langer, zonder. Dat hoort bij het ontkenningsmechanisme. Twee weken aan het sap om maar te kunnen zeggen: zie je wel, ik kan gerust stoppen, ik heb het in de hand, met mij niks mis. Of je ook echt probleemdrinker bent is van andere orde. Lees hier meer over de ontwikkeling van drinkpatronen, dan weet je waar jij staat.

Omstanders zeggen dat ik een drankprobleem heb. Moet ik de adviezen van anderen serieus nemen en er iets aan doen?

Je kunt alleen maar aan jezelf werken als jij daar aan toe bent, anders blijft het "droog staan onder druk" (wat niet werkt). Niemand in je leven kan jouw motivatie zijn. Hooguit groeit jouw motivatie omdat je wilt genieten van en met anderen. Het wordt echter oppassen als je louter voor een ander wilt “stoppen met drinken”, zelfs al is dat je partner, je kind of je werkgever! Een goed gesprek met Alconon kan die motivatie misschien wel dichterbij brengen. Kijk op de contactpagina om Alconon te bereiken.

Ik ben het vechten tegen de alcohol zat. Kan ik met medicijnen geholpen worden?

Dat kan op recept. Er zijn middelen die de drankzucht (craving) remmen. Er zijn ook middelen (Refusal en Antabus) die je ontmoedigen te drinken doordat je je doodziek gaat voelen als je toch drinkt. Aan beide middelen kleven bezwaren van medische aard. Het grootste bezwaar is echter dat je je probleem verkeerd benadert. Ten eerste zie je dan het drinken als geïsoleerd probleem: “drink ik niet, dan is mijn probleem over”. Slikken staat haaks op de Alcononmethodiek maar is vaak toch een onderdeel van het jarenlange proces van drinkers om uiteindelijk deze definitieve stap te zetten. Ten tweede, het blokkeert de overtuiging dat het je gaat lukken zonder middelen. Daarmee houdt het je weg van de werkelijke oplossing en in de behoefte om te ontsnappen. Waarvan wil je afhankelijk zijn?

Ik voel me schuldig naar mijn kinderen. Ik wil een goede ouder zijn. Wat is er nog meer voor nodig om mezelf zover te krijgen?

Je eigen overtuiging dat je een helder en nuchter leven wilt, vrij van alcohol. Het opruimen van belemmerende overtuigingen die dat tegenhouden. En vooral: een beetje liever zijn voor jezelf! Compassie voor jezelf.

De achteruitgang in de ogen van je geliefden die je misschien ergens wel voelt, terwijl je er niets aan denkt te kunnen doen is een van de meest trieste consequenties van het drinken. Dat is pas pijn. Een regelrechte hel, want je weet het wel. Je wilt je kinderen niet opzadelen met jouw probleem. En zelfs al heb je alles nog onder controle, ben je nooit zichtbaar dronken en ben je verder een gewone ouder. Je voelt dat je ze iets onthoudt. Dat klopt. Maar helaas, zelfs je kinderen zijn geen motivatie omdat het verlangen altijd zal blijven als je niet vanuit je eigen wens te werk gaat. Stoppen om of vanwege anderen is wezenlijk iets anders dan kiezen voor een helder leven, zoals Alconon dat bevordert in Leven met Alcohol. Iets anders is dat naasten juist een onderdeel van je geluk kunnen zijn. Wat onderneem je met je kinderen, je naasten? Stel het jezelf eens voor, hoor wat ze zeggen als je wat meer “ja” kan zeggen, als je steeds vaker “gewoon” ja kan zeggen. Je energie neemt toe. Je voelt je meteen gesterkt.

Kan ik op eigen houtje stoppen?

Drinken is meer dan een slechte gewoonte. Er zijn weinig mensen die zonder onderliggende oorzaak alcoholafhankelijk zijn geworden. Je drinkt niet voor niets. In Leven met Alcohol gaat het om het inzicht waardoor je drinkt en ook, wat drinken eigenlijk is. Als je die klik eenmaal maakt is drinken voor jou niet meer relevant! Op eigen houtje gaat al snel de aandacht uit naar het niet drinken, dus de aandacht richt zich op drinken! Het stoppen en volhouden wordt dan hoofdzaak. In feite doe je iets (niet) waar je brein nog steeds mee bezig is en dus krijg je ontwennings-problemen. Daarna volgt terugval. De opbrengst is de overtuiging dat het je toch niet lukt. De negatieve overtuiging over jezelf wordt daarmee sterker en laat dat nou net de gangmaker zijn van de verslavingsgedrag! Je zinkt dus dieper weg.

Wat is nou typisch “alcoholisten” gedrag?

- van drankwinkel wisselen omdat je te veel opvalt met al die flessen drank bij de kassa. - flessen niet inwisselen maar in de vuilnisbak mikken. - vroeger bij feestjes vertrekken, om thuis in je eigen tempo te drinken. - flessen wegstoppen voor de huisgenoten of met water bijvullen. - jezelf sterkere mixjes inschenken dan voor de anderen. - feestje organiseren of uit eten gaan zodat je een excuus hebt: nu mag het wel.

Alcoholisten zijn eigenlijk gevoelige mensen. Mensen die moeite hebben met de ruwheid van het dagelijkse leven. Dat voelt wel oké, maar wat kan ik daarmee?

Je zou kunnen zeggen dat mensen bij wie de klappen van het leven harder aankomen (ervaren worden) de neiging om te gaan drinken (verdoven) groter is. “Er komt veel binnen”. Tegelijkertijd betekent dat ook dat je veel te winnen hebt als je nuchter leeft. Er kan ook veel positiefs ervaren worden. Kwestie van kiezen.

Jullie praten wel lekker, maar ik heb goede redenen gehad om te gaan drinken. Niks groei en ontwikkeling. Niks leven, alleen maar overleven.

Je bent niet de enige. Als je dingen niet kunt hanteren moet je wat. En dan is drank een “fijne” drug, die je overal kunt en mag gebruiken. Alconon is de laatste om dat te ontkennen. Maar goed, als je nog een beetje verder wil, zul je toch aan het werk moeten. Hoeveel pijn wil je nog hebben?

Hoe werkt nou eigenlijk een verslaving? Wat is het verschil tussen roken, drinken, spuiten en bv een seks/relatieverslaving?

Hoe een verslaving precies werkt weet je na het lezen van deze site. Zie ook de leestips (het boek van Jan Geurtz, de verslaving voorbij) Een verschil bestaat eruit dat het ene middel, sneller een lichamelijke afhankelijkheid kan veroorzaken dan het andere. Heroïne leidt sneller tot lichamelijk verlangen naar hergebruik, dan alcohol (meestal). Ook kom je van het één sneller “los” dan van het ander.

Een ander verschil is de reactie op het lichaam. Een seks/relatieverslaving heeft nou niet direct negatieve gevolgen voor je lijf. Maar het blijft een verslaving. Een verslaving is niets anders dan jezelf (heel even) het (kunstmatige) gevoel te geven: ik heb zin in het leven. Het is dat spontaan opkomende gevoel, een fijn verlangen dat even door je lijf flitst, soms “hoorbaar” als een prettige gedachte. Zoals dit: “straks ga ik mijn kind ophalen uit school, heerlijk” of “vanavond lekker uit eten met…” of “morgen de koffers pakken voor de vakantie”. Daarna zie je je kind echt uit school komen en geniet je weer of je gaat lekker uit eten en je hebt werkelijk een fijne avond… Je rijdt naar Schiphol en het geluid van mensen die komen en gaan, brengen je nog meer in vakantiestemming. Zo kan het.

Maar het kan ook zo: “straks naar huis, snel naar de supermarkt en dan lekker in de tuin met een Belgisch biertje” Na dat biertje volgt er nog een en daarna benieuwd hoe die wijn zal smaken (die je al 10-duizend keer hebt gekocht, maar oké) heel even weer dat gevoel… Duf zoek je later je bed op. Wat was ook alweer dat verlangen, hoe pakte het uit? Wat heeft het je gegeven? Zeg het zelf maar. Het was een illusie. En dat is nou precies wat een verslaving met je doet: je heel even het gevoel geven van naderende zaligheden. Een verwachtingsvolle handeling, meer niet.

Oké ik heb de site gelezen, maar is er los van de elkaar beïnvloedende factoren ook iets meer aanwijsbaar dat zorgt dat zoveel mensen verslaafd raken?

Een verslaving is een gevoel van verlangen naar een volgend moment – zonder in het huidige moment te zijn - dat is omgezet tot dwangmatig gedrag.

Dit verlangen naar het volgende moment komt voort uit de verwachting dat dat volgende moment je zal geven wat je zoekt. Maar aangezien je zoekt in een volgend moment – en niet in het moment zelf, dat alles is wat er is - zul je dat niet vinden, dus blijf je zoeken.

De meeste mensen zijn verslaafd aan het denken, ik moet dit, ik moet nog dat. Ik heb een boodschappenlijstje waar altijd wel wat op staat dat ik moet doen. Kortom aan de toekomst, aan morgen, aan een partner die ooit komt, een nieuwe auto, noem maar op. Veel mensen leven vol verwachting en verlangen. Maar al dat leven in termen van tijd die nog komen gaat maakt je blind voor het hier en nu.

Sommige mensen “voelen” deze leegte, vaak onbewust. Deze leegte, die frustratie, doet pijn. Pijn die men denkt en hoopt te kunnen verlichten met bijvoorbeeld alcohol. In dat verlangen naar drank speelt het zelfde proces (niet krijgen wat je wilt) weer een rol want drank maakt haar beloftes nooit waar!

Je zou kunnen zeggen dat de drinkers mogelijk al iets verder zijn, in hun verlangen naar wat er werkelijk toe doet, dan zij die deze leegte niet voelen… Helaas brengt het middel de drinker steeds verder van het pad. Alleen verlangen, geen beleven.

Is er een vrolijk leven na de fles?

Om te beginnen is het traject ook leuk en kunnen we lachen. Naar het drinkverleden gaan we niet zwaarmoedig zitten kijken, liever een beetje zelfspot zoals in het boek “Help ik verzuip” van Meggie de Jong. Een echte aanrader, trouwens. Maar op de vraag of het leven zonder een drankje nog vrolijk kan zijn, is het antwoord volmondig ja! Je hoeft niet perse te drinken om lol te hebben. Je krijg – nuchter – meer energie. Je bent meer aanwezig en je kunt daardoor ook meer genieten van fijne/leuke dingen.

Op TV zag ik laatst iemand die beweerde dat iedereen die ook maar twee glazen wijn per dag drinkt een alcoholprobleem heeft. Zijn jullie het daar mee eens?

Alconon onderscheidt alcoholafhankelijkheid en alcoholproblematiek. Voor mensen die al ruim van hun pensioen genieten, met elke dag een dure fles wijn op tafel, en daar hun genoegen uit halen ligt het anders dan voor jonge ouders met dat zelfde gedrag. De alcoholafhankelijkheid lijkt een feit, het probleem is echter relatief.

Zijn er verschillen in drinkers?  Ik wil weten waar ik sta.

Een realistische indeling vind je hier.

Maken we ons niet te druk over drank? In Frankrijk drinkt men nog veel meer (wijn). Het is gewoon onze cultuur.

Dat klopt. Omdat het cultuur is – we leven in een drinkcultuur – wil dat nog niet zeggen dat het geen probleem is. In Frankrijk zijn aanzienlijk meer patiënten met leveraandoeningen dan in andere landen. Hier bespreken we de factor cultuur. (alleen toegankelijk voor deelnemers)

Jullie training kost geld, kan ik dat declareren bij mijn zorgverzekering?

Alconon gaat bewust geen contracten sluiten met zorgverzekeraars. Je moet er wat voor over willen hebben en in je succes durven investeren! Bovendien bespaart de begeleiding ook veel geld. Reken maar eens uit wat je per maand aan drank en bijkomende kosten kwijt bent. Dat ligt tussen de 300 en 700 euro per maand. Alleen als je nu al zeker weet dat je door blijft drinken kost het je extra geld, tot het moment dat je verder bent in je proces… Heb je vragen? contact@alconon.nl.

Kan een alcoholist weer normaal drinken?

Men beweert dat dat kan. Maar als dat je uitgangspunt is ben je nog niet zover om een definitieve stap te maken naar een nuchter en helder leven, vrij van alcohol en vrij van de behoefte je te verdoven.

Ik leef met een alcoholist, wat kan ik doen om hem te doen stoppen?

Leven met een alcoholist kan heel zwaar zijn. Op enig moment wil je je actief gaan bemoeien met het drinkgedrag. Het is een misvatting om te denken dat dat kan. Dat iemand drinkt is ergens begonnen. Het drinken zelf is een gevolg, een symptoom. Hoewel je soms het gevoel hebt dat alle problemen door de drank komen wil je daar aan werken, samen met de drinker. Maar het is de drinker die moet kiezen. Oké soms helpt het als de partner zegt: jij eruit of de fles. Maar als je dat niet waar maakt ben je samen nog verder van huis.

Herstel na drankgebruik, hoe zit dat?

Het hangt er helemaal vanaf hoe ver je bent. Veel mensen bouwen weer nieuwe vitaliteit op. Er is echter wel blijvende verandering in de hersenen. Die is onomkeerbaar (naar de huidige stand van de wetenschap). Het korte-termijn geheugen veert meestal weer wat op.

Nadat de alcoholinname is gestaakt kan een deel van de schade herstellen. Leververvetting, leverontsteking en leverfibrose kunnen dan vaak nog volledig herstellen. Is er al sprake van levercirrose, dan zal er geen volledig herstel meer optreden maar wordt erger wel voorkómen.

Het is ook belangrijk om gezond en gevarieerd te eten. Veel alcoholisten eten gebrekkig, daardoor ontstaan vitamine en mineralengebrek.

Bij vochtophoping en bij vergevorderde levercirrose kan een speciaal dieet worden gegeven (zoutbeperkt of eiwitbeperkt). Ga dus naar de huisarts!

Er zijn geen medicijnen die de schadelijke gevolgen van alcohol bestrijden of beperken. Het medicijn prednisolon kan een tijdelijk effect hebben op de effecten van een leverontsteking (hepatitis).

De verschillende aandoeningen / ziektes die iemand heeft, worden op verschillende manieren behandeld. We verwijzen je naar je huisarts.

In het algemeen kan worden gesteld dat na het drinken rust komt in het lichaam, tot op zekere hoogte. Toch is het belangrijk een onderzoek aan te vragen bij je huisarts of een arts die gespecialiseerd is in verslavingszorg. 

Foute uitspraken.

Alcoholisme is een fysieke afwijking in de hersenen en blijvend. Je kunt dus maar net zo goed toegeven en doordrinken.

Genetisch zijn mensen verschillend verslavingsgevoelig, net zo als verschillend depressiegevoelig. Wat genetisch is, is aanleg, zoals iemand muzikaal is. Niet alle verslavingsgevoelige mensen raken verslaafd. Niet alle muzikale mensen gaan muziek maken. Daar is meer voor nodig. Zo ook om te blijven drinken.

Ik kan makkelijk stoppen dus ik ben geen alcoholist.

Je bent alcoholafhankelijk zodra je dagelijks een zekere hoeveelheid drinkt en goed beschouwd, dat ook niet wil missen, ook al kun je af en toe een tijdje zonder. Dat maakt je nog perse niet tot probleemdrinker. Regelmaat is de grootste indicator.

Alcohol geeft verlichting.

Dat klopt, maar het is van korte duur. Als verlichting nodig is (er is dan kennelijk een behoefte tot verlichting) dan is het laatste wat je kunt gebruiken, afnemende energie. Dat is precies wat alcohol doet, zodat je er nog maar een neemt om dát gevoel weer weg te drinken. Je moet dus steeds meer drinken voor het zelfde gevoel.

Met wat op durf ik net wat meer, kom ik zekerder over.

Dus jij bent zonder alcohol niet in staat om je ding te doen? Die overtuiging maakt je onzeker. Alcohol maakt je dus niet zekerder, het besef dat je het nodig hebt maakt je structureel onzekerder.

Zonder alcohol is het leven saai.

Dus het leven is pas begonnen toen je kon drinken? Misschien een terecht gevoel en dus een gesprek waard, je bent hier niet voor niets aan het lezen.

Alcohol is maar een softdrug.

Alcohol wordt binnen de wetenschap op dit moment gezien als harddrug.

Als ik stop met drinken komen al die weggestopte problemen aan de oppervlakte. Daar kan ik niet mee dealen.

Alcohol maskeert alleen door steeds meer te drinken en vormt uiteindelijk zelf ook een probleem (niet de oorzaak). Hoe eerder je dat inziet, hoe beter. Ga maar aan het werk. Geen mens is doodgegaan van vooruit willen komen.