Dag 8

Vandaag niet zoveel gebeurd. Niks gedronken van alcohol, in de middag zaten we samen met collega's aan tafel en er werd weer serieus gedronken. Ik zat er bij, een paar keer werd het mij  gevraagd maar niemand die aandrong. Blijkbaar leren ze het rap. Dat zal het voor mij een stuk gemakkelijker maken. Ook valt het me weeral op hoeveel sommigen drinken, net zoals vroeger ( paar dagen terug ). Ook mijn vaste collega kan er weg mee. Nu merk ik dat, maar ik zeg er niks van. Drinken is leuk als iedereen drinkt. Anders is het maar saai om er bij te zitten, was me vroeger nooit opgevallen. IK heb wel een voordeel s morgens kom ik makkelijker mijn bed uit.

Het lastigste zijn vrienden. Die reageerden ontstemd. Wie nuchter blijft, verliest gegarandeerd niet de controle en sluit bij voorbaat elke ernstige vorm van losbandigheid uit. 

En weet je, ik vind het allemaal prima. Dan ben ik maar een saaie die zijn vrienden in de steek laat. Daar kan ik mee leven. En mijn vrienden blijkbaar ook, want ik ben nog steeds niet eenzaam op deze wereld.En grapjes zal ik altijd blijven vertellen.

Maar wat ik wel beu vindt is die eeuwige vraag waarom ik stop met drinken. Mijn standaardantwoord is inmiddels een wedervraag: Waarom rook je niet? Of in het geval van een roker: waarom snuif je niet? Want waarom in hemelsnaam moet ik me verantwoorden? Waarom is het niet nuttigen van alcohol zo sociaal onwenselijk?

Ik heb altijd gedacht dat het na een paar dagen wel minder zou worden, maar dat wordt het niet. Ik blijft nieuwe mensen leren kennen, die het vragen. 

Soms denk ik er wel eens over om alle redenen die ik heb om niet te drinken overboord te gooien. Om gewoon af en toe een biertje te gaan drinken ,maar dat kan ik niet dus! afblijven Proost!

Ik zal voor altijd uitleg moeten geven waarom, maar ik voel me goed nu en wil dit zo houden.