Van alles wat

Vandaag dag 2. Ik zal vandaag proberen om geen alcohol te drinken, de week dagen zijn voor mij het moeilijkst, om dat ik op het werk er mee word geconfronteerd. zeker vijf mensen hebben me gevraagd om elf hr of ik geen dorst had. Gelukkig zij ik van niet, het valt me wel moeilijk in de zin van te weigeren, zij vragen het uit gewoonte wat ik hun ook niet kwalijk kan nemen. heb ook geen zin om het uit te leggen, daarom zeg ik dat ik pillen neem voor de diarree wat ik veel heb (had) ik merk nu wel dat ze hun slag willen halen. maar ik moet volhouden de eerste dagen zijn het moeilijkst voor mij, de gewoonte. we gaan na een tijdje de werkvloer verlaten en voor mij is dit beter nu. Om twaalf hr rijden we terug binnen om te eten. Weer vragen ze wat ik drink ,ik zeg cola! terug een hele preek waarom cola. na lang aandringen merken ze dat ik niet toegeef en ze stoppen met vragen. ik blijf bij hun zitten! zij drinken, en nog wel duvel. We eten garnaal kroketten, zij met bier ik met cola. Ik merk dat het me niet moeilijk valt. ik ga na een tijdje naar onze aquarium kijken in onze atelier. kan er gelijk niet bij zitten als ze drinken, ik wil me veilig stellen denk ik. Om veertien hr komt mijn baas bij me met de melding dat er om vijftien hr een drink is bij ons ter gelegenheid van een verjaardag. weeral zeg ik, want bij ons is wel elke vrijdag een verjaardag feestje, zo niet maken ze er wel een. Ik denk bij me zelf dit wordt weer moeilijk. ik praat er over met mijn baas en die stelt mij gerust dat hij er ook zal zijn. Hij weet van mijn plan te stoppen met drinken en steunt me er in. Na een tijdje begint het feestje en ik ga er bij staan. Ik merk dat niemand me vraagt wat ik wil drinken ze geven me gewoon een blikje bier, wat ik direct door schuif naar een andere, terug de opmerkingen van alle doe niet flauw enz. ik ga wat verder staan, want ik weet dat ik moeilijk neen kan zeggen, en dat is met alles zo en iedereen weet dat. maar ik kan volhouden. Na een tien tal min komt ook onze baas er bij staan, en ik weet dat dit mijn redding is vooral nu in het begin na een tijdje zal niemand nog een pint aanbieden,en het aanvaarden zoals het is. Ik moet en zal stoppen, want ik weet als ik weer begin kan ik niet stoppen. Ik ga dat eens opzoeken hoe dat komt eigenlijk. Zit dit in mijn hersenen of is het gewoon een gewoonte om altijd tot het einde te gaan ik weet niet. Ik weet wel dat ik niet verslaafd ben, want op vakantie drink ik niet. ik heb er morgens geen zin naar. Ik merk nu wel net als een paar andere personen dat die mensen bij ons er goed weg mee kunnen, eigenaardige is dat dit me nu pas opvalt. ik vertel dit tegen mijne baas en hij zegt, anders ben je ene van hun. wat ook leuk is zegt hij,maar jij kan niet stoppen en daar zit het probleem. dus blijf er af, ik vindt dit hard van hem, maar het is juist! hij geeft gelijk. Waar je niks van kent moet je afblijven. Ook weet hij dat de zaterdag voor mij ook een moeilijke dag is,en we beslissen samen dat ik morgen bij hem zal zijn om te werken. Voor mij is dit al een geruststelling zeker in het begin stadium. Om zestien hr ga ik me om kleden. Normaal moet ik me haasten want blijf bij de mannen zitten tot de laatste, je kent dat nog eentje en nog eentje, en dan snel kleden. maar nu heb ik tijd over. Ik vertrek met de fiets en denk heel de weg over de situatie vandaag. ik beslis een andere weg te nemen zodat ik niet kan stoppen aan het benzine station,vroeger had ik wel altijd een reden. ook in zomergem sla ik vroeger af. eenmaal thuis merk ik dat ik zin heb om te wandelen met de hond, wat ik ook doe. Met anja praat ik niet zo veel. Ik heb nog niks gezegd van mijn plan te stoppen met drinken. We gaan slapen om eenentwintig hr. Op naar de volgende dag. Ik heb ook nog wat opzoeking werk gedaan. Voor de mensen dien het willen lezen

Matig alcoholgebruik houdt de hersenen evenwichtig

Maastricht, 29 januari 2003

Tegenwoordig weet men dat er drie types alcoholgebruik bestaan die verschillende effecten hebben op de fysische en geestelijke gezondheid.

1. Een normaal « of sociaal » gebruik : dat geen schadelijke gevolgen heeft indien lager ligt dan 3 à 4 glazen per dag voor een man of 2 à 3 voor een vrouw. Men veronderstelt zelfs dat dit een gunstig effect zou hebben.

2. Indien het gebruik hoger ligt, spreekt men over een excessief gebruik : bij medische controle stelt men negatieve gezondheidseffecten vast. Wanneer het gebruik vermindert, verbetert de gezondheid.

3. Wanneer het gebruik buitensporig wordt (meer dan 8 à 10 glazen/dag) treedt er vroeg of laat een fysische verslaving op voor alcohol :

- telkens de persoon zijn eerste glas drinkt, kan hij enkel stoppen na het

drinken van een zeer grote hoeveelheid

wanneer deze persoon enkele uren stopt met drinken stopt, treden er fysieke ontwenningverschijselen op : zenuwachtigheid, beven, braken, bewustzijnsverlies. Deze symptomen verdwijnen wanneer de persoon opnieuw drinkt. Dit noemt men alcoholafhankelijkheid.

In elk geval draagt alcohol er toe bij dat een persoon zich beter voelt. Dit gevoel zet in de hersenen een soort beloningsnetwerk in gang. Bij een persoon die matig drinkt wordt dit netwerk gestimuleerd door alcohol, meer ook door andere aangename dingen.

Bij een persoon die overmatig drinkt na verloop van tijd is dit netwerk alleen nog door alcohol te stimuleren en minder en minder door andere vormen van genot. Dit verklaart de alcoholgewenning.

Om het verschil te begrijpen tussen een niet alcoholafhankelijke en een alcoholafhankelijke persoon, die het stadium van het fysisch alcoholisme heeft bereikt, moet men weten dat er ter hoogte van de hersenen fundementeel 2 verschillende neurologische systemen bestaan die een tegenovergestelde functie hebben. Deze systemen activeren de productie van 2 types specifieke neurotransmittoren.

Het eerste is het zogenaamde « GABA systeem» : dat sedatie en inhibitie geeft wanneer het gestimuleerd wordt.

Het tweede is het « glutamaat systeem» : dat stimulatie en excitatie geeft wanneer het geactiveerd wordt.

Bij normaal gebruik (+/- 3 glazen per dag) wordt het sedatief systeem geactiveerd. Dit effect is goed gekend : alcohol ontspant, kalmeert, werkt angstwerend en vergemakkelijkt het inslapen.

Dit systeem wordt bij normaal gebruik tijdelijk geactiveerd, en keert snel naar zijn basaal functioneren terug. Bij buitensporig gebruik daarentegen dat een fysische afhankelijkheid induceert (alcoholisme), wordt het lichaam en voornamelijk de hersenen chronisch blootgesteld aan dit sedatief effect en treedt er een aanpassingsmechanisme op. Er treedt gewenning op en de persoon voelt de sedatie minder (behalve wanneer het alcoholgebruik wordt opgevoerd).

Er treedt in feite een compensatoire excitatie op via het « glutamaat » systeem dat de excessieve sedatie tegengaat.

Wanneer de persoon onder deze omstandigheden plots met drinken stopt of gewoon zijn gebruik vermindert dan neemt de sedatie af maar de excitatie blijft hoog.

Deze excitatie manifesteert zich door de « zogenaamde » klinische ontwenningsverschijnselen en is verantwoordelijk voor de « craving », het is te zeggen de zin om te drinken. Een nieuwe alcoholinname doet inderdaad de ontwenningsverschijnselen afnemen.

Een ontwenningskuur bestaat uit een volledige alcoholstop met toevoeging van sedatieve medikatie die de alcohol vervangt, medicatie waarvan we de dosis kunnen controleren (benzodiazepines).

Door de medicamenteuze sedatie, zal de compensatoire excitatie progressief verminderen.

Tijdens de behandeling wordt de medicatie progressief afgebouwd, ook de hyperexcitatie en de craving en de zin om te drinken nemen af.

De hyperexcitatie van de hersenen echter verdwijnt niet helemaal met deze ontwenningskuur.

Tijdens de maand die er op volgt en zelfs tijdens jaren blijven er bij de ontwende persoon vaak angststoornissen, depressie of slaapstoornissen bestaan die een weerspiegeling zijn van een biologisch geheugen van de neurofysiologische veranderingen die bestonden tijdens het alcoholisme.

Het aanblijven van deze stoornissen verklaart het hoge risico op herval want de persoon weet dat deze stoornissen verdwijnen bij een nieuwe alcoholconsumptie.

Tegenwoordig beschikken we over uitstekende substitutiegeneesmiddelen tijdens de onthoudingsfase. Wij gebruiken hoge dosissen benzodiazepines (Valium) in het begin en verminderen die progressief.

In de latere fase wordt de patient geholpen om zich verder te onthouden door het gebruik van Campral (Calcium homotaurinaat), dat reeds meer dan 10 jaar oppuntgesteld is.

Dit geneesmiddel vermindert de excitatie te wijten aan de ontwenning, en helpt de patiënt om zich verder te onthouden.

Tenslotte zou ik eraan willen toevolgen dat, ook al helpt dit nieuwe geneesmiddel om te weerstand aan de nood om het drinken te verminderen, er eveneens psychologische hulp en de steun van de omgeving noodzakelijk zijn.

Op deze laatste « slide » kan men zien dat indien dit actief geneesmiddel wordt gegeven aan een groep patienten na een ontwenning en indien we die vergelijken met een andere, placebo gecontroleerde groep er vier keer meer patienten zich stabiliseren wanneer ze het actief geneesmiddel nemen t.o.v. placebo (een pil die op het actief geneesmiddel lijkt maar het niet bevat).

In een andere studie hebben we aangetoond dat indien de 2 groepen hetzelfde medicament (Campral) toegediend kregen maar waarbij de patienten van de eerste groep hulp en psychologische ondersteuning kregen en de tweede groep niet er een veel groter aantal patienten zich stabiliseren in de 1er groep.