Waar ik me vooral aan erger zijn de toeschouwers. Over het algemeen staan ze beschaafd langs de kant van de weg in kleine dorpjes. Ik spreek echter van de klimmende paadjes. De honderden smartphones, ipads, etc zijn een sign of the times. Die selfiestick is al een gevaar op zichzelf vooral omdat het verplicht lijkt dat je in de lens moet blijven kijken in plaats van waar je dat onding heen draait. Dat ze zich verkleden wordt al wat vreemder. Vooral als je rekening houdt met de temperaturen. Als je daarenboven alleen oog hebben voor de cameraman op de motor, is ronduit gevaarlijk. Om nog maar te zwijgen van de zogenaamde meelopers. Niet alleen een gevaar voor de renners maar ook voor de auto's, motors en vooral de andere toeschouwers. Wat me het meeste op mijn netvlies is blijven hangen is een vader met een peuter (kleuter?) op zijn rug en een zeer jong kind aan de hand. Het ging hier om een haarspeldbocht en de vader stond half op straat omdat de renners 'kort door de bocht gingen'. Het verantwoordelijkheidsgevoel van de man was duidelijk tijdelijk verdwenen en moest zijn zoon aan de hand nogal abrupt achteruit trekken toen hij uit zijn onverantwoorde waas ontwaakte en de motoren hoorde toeteren. Ik zou me echt niet willen mengen onder zo'n zootje ongeregeld. Bepaalde bronnen spraken over feestjes van vroeg voor de renners passeren.

Het is geen nieuw fenomeen. Ondertussen zag ik gisteren wel dat er bepaalde hellingen werden afgesloten voor het publiek. Geen slecht idee al zal de organisatie dat zeker willen beperken omdat er eenmaal inkomsten moeten binnenstromen. Publiek stond er toch al was het zeer beperkt en waarschijnlijk slechts de bewoners en hun vrienden en familie. Het is geen nieuw fenomeen, enkele verschillende jaren was er een oranjebocht (snel opzoekwerk levert op dat het gaat om bocht 7 op Alpe d'Huez). Sindsdien blijkt het om een concurrentieslag te gaan.

Geen idee wat ik het ergste vind. De meelopers die onvoorspelbare wendingen kunnen maken, onverantwoorde gedragingen van het publiek, personen die absoluut in beeld willen komen met vlag, affiche, etc. Ze blijken allemaal oogkleppen op te hebben. Alle verantwoordelijkheidszin lijkt (toch zeker) tijdelijk verdwenen.

Ik ben benieuwd wanneer er een eerste zwaar ongeval hieruit voortspruit. Ze zullen ongetwijfeld al voorgevallen zijn, maar stilgezwegen. Pas als er een renner of renners bij betrokken raken, en dan vooral de grote namen, zullen er verdere acties ondernomen worden. 

Wat opnieuw lijkt op dweilen met de kraan open. Wanneer gaat men eindelijk eens anticiperen en problemen aanpakken voor zich ongelukken voordoen?

Wat begon als een tijdverdrijf waarbij ik mijn bovenkamer rust gunde, werd al snel een bron van frustratie. Ik spreek hier nu alleen nog maar over het publiek. Maar het overdreven statuut van bepaalde renners komt me de strot uit. Onlangs ving ik trouwens op dat er tijdens een bepaalde wedstrijd slechts 2 fietsconstructeurs materiaal aangeleverd hadden. Er werd gezegd dat de ene absoluut niet zou winnen en dat er wel akkoordjes gemaakt werden tussen de teams van de ene constructeur. Dit mag tegenwoordig niet meer vreemd klinken. Tijdens gewone wedstrijden spelen er heel wat factoren mee. Het is al bijna zoals in de politiek, je hebt bijzonder veel personen tevreden te houden en je luistert voornamelijk naar degene die je het meeste in je portemonnee steken.

Straks ga ik toch opnieuw de etappe volgen. Als is het wel met een boek voor me. Benieuwd welk medium met de meeste aandacht gaat lopen.