De Zatte Kader Blogt !!!! Blog waarin de heroïsche heldendaden van een groepje wielervrienden worden neergepend...
14-02-2008
Relaas van een heroïsche rit, opgesmukt door een stel adonissen
Beste Zatte Kader - Fans,
Aangezien het weer al even geleden is dat jullie snakkende wens naar meer informatie over ons hetebinkenteam vervuld werd, ziehier een berichtje !
Vorige zaterdag bestegen vier dappere, stoere en niet onknappe krijgers hun aluminium/carbonnen ros voor een tochtje in onze Vlaamse Ardennen. Dit bij een temperatuur waarbij de bariton van La Esterella een stuk geforceerder zou klinken wegens bronchitis. Uw immer dappere webmaster durfde het zelfs aan om in korte broek te verschijnen. (Gevoelige lezeressen, indien u nog niet flauwviel bij het imaginair beeld van ongelooflijk mooie, gespierde benen, zet u toch maar neer, want er volgt meer). De anderen onder ons, nl. Benjoh, Lippi and last but not least de Jerre, verschenen allemaal iets ingeduffelder aan de start. Enkel Lippi waagde het om nog een deel van z'n onderbenen bloot te laten (wat hem tijdens onze rit bijna evenveel smachtende vrouwenblikken opleverde als mij ) Gelukkig hielden Benjoh en de Jerre de ledematen bedekt, want wanneer zij hun ongelooflijk afgetrainde body's ontbloot zouden hebben, zou het fietstochtje ontaard zijn in een calvarietocht waarbij we ons een weg zouden moeten banen doorheen de muur van een schare vrouwelijke aanbidsters.
Over de rit nu: De Jerre, net terug van een zware skivakantie én lichtjes geblesseerd door een sierlijke val, etaleerde zijn reeds groeiende vorm door een strak tempo aan te houden. Uw Webmaster had van bij de eerste kilometers reeds lood in de benen en pijn aan het stalen zitvlak. Wanneer Lippi en Benjoh zich na een kort oponthoud in de Peperstraat te Herzele zich bij ons voegden, kon de tocht pas echt beginnen. Lippi, een trein op het vlakke, hield zich wonderwel nog even kalm. Benjoh, die van bij het begin zijn kansen gehypothekeerd zag door eveneens een pijnlijke gespierde kont, hield zich eveneens een beetje in de schaduw (letterlijk dan, want uw lange gastheer reed voor hem). Zoals gezegd, Jerre bepaalde het tempo, Lippi volgde vrij degelijk, en Ik en Benjoh moesten nogal harken om te kunnen volgen. Naarmate de kilometers vorderden werd de ene sterker, de andere iets zwakker (voor de duidelijkheid: De Jerre bleef goed) en werden er ook een aantal prikken op het vlakke uitgedeeld, maar alles werd gepareerd. Bergop deed het bij iedereen pijn, maar toch was het vormverschil (en verschil in talent ten voordele van Benjoh) nu reeds duidelijk. Uw Webmaster, die ondertussen wel een aantal keren tevergeefs probeerde te prikken, kreeg het in de laatste kilometers hard te verduren, maar beet dapper door zoals het een echte krijger betaamt Doch, het meest opmerkelijke feit gebeurde zoals zo vaak helemaal op het einde. Aan de voet van de laatste klim schoot Lippi een, weliswaar lege, cartouche af. Hij plaffonneerde onmiddellijk, maar wel met stijl. Uw webmaster, die niet over de terreinkennis of de klimkracht beschikte, probeerde onmiddellijk te volgen waardoor ook hij gracieus parkeerde. Schoten over: de Jerre en raspaardje Benjoh die je nooit mag afschrijven in de laatste kilometers bergop. Het spannende en reeds historische, heroïsche duel ging tussen beide wonderboys van onze club, en het gebeurde pas in de allerlaatste meters wanneer Benjoh nog eens alles uit zijn sierlijke dijen schudde en zo onze verdienstelijke Jerre, die reeds hard gewerkt had onderweg, achter zich liet. Lippi finishte derde, en ik werd knap vierde (het aantal deelnemers telt nu even niet ) Allemaal even goede vrienden toen we ons in de luxueuze rennerslounge in Aspelare te goed deden aan een verfrissende drank waardoor we er helemaal bovenop kwamen. Helaas, pindakaas, Uw webmaster en de Jerre, kregen nog een zeven kilometer lange brok richting huis voorgeschoteld en moesten dus het melkzuur in hun ongelooflijk gewilde benen verbijten. Niets leuker om naar te kijken naar een held die afziet. Deze jongeheer plaatste zich op de Molenberg al vrij snel in het wiel van de Jerre (wat maakt een kilometertje kopwerk meer of minder?), en hield moedig vol tot op de kop (alle krediet gaat hier echter naar mijn gangmaker) Doch, voor het aansnijden van de 'kouterbaan' die Hillegem (waar deze twee gladiatoren van de weg wonen) en Herzele van elkaar scheiden, plaatste Ik, zoals het een webmaster betaamde, een redelijk knalletje om de Jerre een paar meter aan de overigens knappe broek te smeren. Met dank aan de verfrissingen ten huize Lippi. Maar, hoe kan het ook anders, de andere jonge adonis haalde nog eens alles uit de kast en reed de meters vrij moeiteloos dicht, ere wie ere toekomt. De laatste kans dan maar afwachten: de bergafstraat (u hoort het al, vanuit ons standpunt, de bergopstraat)... Uit het totaal verwachte, onverwachte niets vond ik plots de jus in de benen en schudde met een aantal machtige lendenrukken de laatste tegenstand van me af. Ik keek achterom en zag dat ik tot mijn verbazing gewonnen spel had en hoorde de schare ingebeelde vrouwenfans reeds schreeuwen om mijn truitje ;). Nu, ik zou mijn massieve, gespierde benen geen eer aandoen indien ik niet zou zeggen dat ik de laatste tien meters nog eens recht ging staan om nóg eens op te trekken en er mij volledig van te vergewissen dat ik alleen zou aankomen, én dat ik toen volledig doorschoot ... Na navraag bij collega - coureurs (die er helaas niet allemaal zo knap kunnen uitzien als de zattekaderleden), blijkt dat ik inderdaad iets te veel kracht blijk te zetten (vooral op het platte) waardoor 'den body' achteraan het wiel ongelooflijk snel blijkt uit te slijten... binnekort weer kosten ten huize Webmaster.
Moge de kracht bij u zijn en niet bij een ander!
Gegroet
PS; volgende keer een post met foto's en beschrijvingen van de zattekaderadonissen !!! niet te missen dames !!!
Wil je lid worden van ons forum, méén je het werkelijk goed met de wielersport en ben je bereid om dopingvrij met ons om te gaan? Voeg dan onmiddelijk de onderstaande link in je browser !!! http://dezattekader.proboards51.com