Vorige week donderdag ga ik al op tijd met vrouwtje in de auto.. doen we nooit! Ben benieuwd wat we gaan doen.
Als we stoppen zie ik iets van herkenning maar ik ga gewoon mee met vrouwtje, alles komt goed denk ik nog...
We gaan naar binnen en opeens ruik ik het .. de dierenarts!.. nah.. prikje ofzo niet erg zo weer klaar...denk ik nog..
Nou nix zo klaar en alles komt goed.. Ik moet mee met een aardige vrouw met een blauwe jas aan en vrouwtje gaat weg... ik kijk niet meer achterom en kwispelend loop ik mee naar een andere kamer...
Wat er is gebeurt is in de andere kamer weet ik niet meer maar ik, die nooit slaap, werd weer wakker in een hok met een hoop andere dieren in hokken die zaten te jammeren en poesjes te miauwen, wat een herrie zeg!
Ik ga niet jammeren hoor ik wil flink zijn! Wel voel ik wat pijnlijks bij mijn: je weet wel zaakje...
De aardige vrouw in het blauw komt ook even kijken hoe het met mij gaat ik ben blij dat ik haar zie en kwispel alweer met mijn staartje... we voorzichtig aan want het doet wel pijn.. ik probeer te gaan staan maar.. joh. dat lukte niet eens.. ik ben me toch moet en voel me helemaal slap.. ik moet eerst slapen.. Ik slaap nooit maar ik moest wel zooo moe!!
Voor ik er erg in had werk ik wakker gemaakt en mocht ik mee en nog wankelend op mijn pootjes raad je nooit wie ik zag.... Mijn vrouwtje! wat was ik blij dat ik haar weer zag...
We lopen naar buiten want ik moest heel nodig plassen zeg.. ik stroomde leeg..mijn poot kon ik niet omhoog doen bij de bosjes daar was ik nog te wankel voor dus maar even op een niet stoer en zitten als een meisje...  
Ik kreeg een tshirtje aan zodat ik niet aan het wondje kon likken.. raar hoor..
Thuis was mama niet blij met mij ze herkende me niet eens met mijn blauwe pakje aan en ik rook ook niet als anders.. ik rook naar dierenarts natuurlijk.. Mama moest goed aan mij snuffelen en toen ik eindeljk in mijn mandje lag was mama er al om mij schoon te likken.. heerlijk was dat weer.. moe van alles viel ik in slaap.. later op de avond voelde ik mij al weer stukken beter en had honger als een paard.. maar eten krijgen ho maar! ik moest wachten tot morgen omdat anders mijn buik van slag zou raken.. onzin natuurlijk...
Maar ik moest nog wel even overgeven snachts... de volgende morgen een klein beetje eten proberen .. heerlijk!!!
kom maar geef me meer.. honger heb ik..!
na 2 uurtjes kreeg ik nog een beetje en dat de hele dag door.. alles bleef er in gelukkig.
Zaterdag was ik weer de oude op de snee bij mijn je weet wel zaakje dan...
Wat ze gedaan hebben? Ik ben gecastreerd!  Nou.. ik merk vanzelf wel wat dat is....
Vrouwtje en baasje zeggen dat ik nu geen kindjes meer kan maken. We zien wel....

Vandaag weer naar school geweest en ik doe weer alles wat ik voor die tijd ook kon doen!
Wat ze allemaal bedoelen weet ik niet maar alles komt vast wel weer goed....

10-03-2012, 14:52 geschreven door tjessie1