Kinderen opvoeden, bestaat daar een opleiding voor?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ben ik de enige die van die perfecte ouders met perfecte kinderen tegenkomt? Hoe doen ze dat toch vraag ik me dan telkens af. Of als je zo een of ander pestjong tegenkomt, dat je dan denkt dat je dat gedrag nooit zou tolereren bij je eigen kinderen, terwijl ze de dag daarvoor het bloed vanonder je nagels gehaald hebben. Ben ik dan de enige die zoiets overkomt?
Laatst was ik bij een vriendin op bezoek die een schat van een dochter heeft. Een pracht van een kind, 17 maand, schattig, lief en ga zo maar door. Ze eet al geruime tijd alleen, en daar bedoel ik geen kliederboel mee, neen, echt deftig. Kuist ook zelf haar handen en mond af en wijst zonder aarzelen alle lichaamsdelen aan die men opnoemt. Het is echt een heel zelfstandig kind. Als kers op de taart, als ze ziet dat mama zich klaarmaakt om te gaan werken, gaat ze heel spontaan 2 dezelfde mama schoenen halen, die dan ook nog eens perfect op de outfit passen. Dan valt mijn mond dus open hè. Dat is gewoon te veel voor 1 dag. Wat heb ik godsnaam verkeerd gedaan vraag ik me dan af.
Als ik dit alles vergelijk met mijn eigen kinderen heb ik de indruk dat ofwel zij een serieuze voorsprong heeft, ofwel mijn kinderen een aardige achterstand. Nochtans kan ik met mijn kinderen ook perfect op restaurant gaan (als ze geen moeilijke dag hebben). En als ik hen vergelijk met hun klasgenootjes staan ze zeker even ver. Toch voel ik me steeds een beetje een slechte moeder als ik bij haar op bezoek ben geweest. Maar ik ben ook apetrots op haar, dat haar droom eindelijk uitgekomen is, en dat ze een fantastische en lieve mama is.
Is het gras dan toch steeds groener aan de andere kant?
|