|
Wauw... dit was een lange dag!!!
De zon scheen en we mochten rond de middag buiten in het huisje gaan spelen. Toen we daar stikmoe onder de warme rode lamp in slaap gevallen waren, kwam zij ons één voor één halen en moesten we weer netjes gaan staan op de tafel en Vincent bleef maar flitsen...
Gelukkig heeft mama ons 's avonds weer lekker verwend met verse melk en een wasbeurt.
Ik ben bekaf... dus laat ik de foto's maar zelf vertellen...
Op verkenning...
Snuffel, snuffel, snuffel...
En we kunnen niet terug...
Je kan hier wel snel rennen!
Kom zus, speel ook mee?
De vlieger wint de race! Hi hi hi, hij vloog bijna echt!
Ons bleke zusje wou het ook proberen.
Toch gek hoor, die lange schaduwen...
Gekke zus zag ze niet eens,
Maatje en ik hebben ze wel bestudeerd.
We vonden ze ongevaarlijk, dus zijn we maar weer gaan spelen.
Smidje vond het nodig om zijn paradepas te tonen...staartje hoog... dat zegt genoeg, niet?
Toen ik het ook probeerde, kreeg ik dadelijk reactie!
Hey, kom eens kijken! Zie je dat daar?
Ze hebben al de groten ook buiten gezet!
Mama kwam ons uitleggen dat ze binnen aan het poetsen zijn. Spijtig, daar helpen we nochtans graag bij, als de lange-slurf-hond weer weg is tenminste.
Mama mocht even op bezoek komen.
Lang wou ze niet bij ons blijven, ze had geen melk meegbracht en dan wil ze liever wwer snel weg...
Toe mama, neem ons mee?
Favourite komt ons troosten.
Hayden ook...
Broertje wou haar een pootje geven.
Zij houdt meer van kussen!
Die twee zijn wel heel lief met ons.
Binnen in het huisje was het ook wel leuk.
Warmer ook dan buiten....
Zus wou op de muur springen.
Toen zij kwam kijven heeft smid zijn zus verdedigd.
Kijk een hoe mooi de vlieger loopt!
Witvoetje kan dat ook.
Maar zij kan ook het mooist gaan zitten.
En het best 'verbaasd' kijken!
Hier ben ik!
Al die tijd speurde ons mama de omgeving af...
Hier zit witje weer! Wij waren al allemaal warm onder de rode lamp gekropen en sliepen...
Witvoetje moest als eerste op de tafel!
Daarna maatje, maar die was nog helemaal stijf van te slapen en maakte een poezenrug.
Dit is smidje.
Dit is de vlieger.
En hier zie je mij... ze noemen me ondertussen 'het schrijverke', hi hi...
De donkere zus was ook nog heel moe... en ze wordt bleker met de dag...
Tja, zo bleek zal ze wel nooit worden, denk ik.
Terug binnen, het donkere zusje heeft zo verdrietig naar mama gekeken, en... het werkte!
Mama kwam en we kregen lekkere melk!
Hééééérlijk !!!
Gelukkig voor onze mama hadden we eerst ook al wat echt eten gekregen, voor de eerste keer buiten.
Iedereen was toen héééél moe, en we waren blij dat we terug gezellig binnen mochten slapen, nou ja... bijna allemaal...
|
