10-04-2011 om 19:59 geschreven door De Tintons

Ik zat op een prachtige avond nog op kantoor. Toen zagen we dat er nog veel werk in de kelder lag!!! En dat moest allemaal tegen het weekend klaar zijn!!! We begonnen er meteen aan. We werkten en werkten en we werkten heel hard. Toen kregen we iets te eten. Ik at heel snel maar toen… Viel ik met m’n gezicht in m’n spaghetti. Ik was zo moe. Ik deed m’n ogen open en lag in m’n bed. Ik moest weer aan het werk. Iedereen deed mee in ‘De Slagboom’. We deden heel hard ons best. Maar toen waren we eindelijk klaar. Omdat we zo hard ons best deden gaven we hun een vrije dag. Maar toen kwam Juul naar me toe. Hij zei: ‘Berend, weet je het nog van de boxwedstrijd? Die 10 000 euro? Ik weet dat ik geadopteerd ben.’ ‘Ben jij geadopteerd?’ zei James. ‘Ja, ik kreeg een brief en ze zeiden dat m’n echte ouders nog leven. En met die 10 000 euro wil ik graag een wereldreis betalen om m’n ouders te zoeken.’ ‘Dat is slim.’ ‘Weet je wat, we gaan wel mee.’ ‘Dat zou super zijn!!!’ zei Juul. We gingen in de auto en vertrokken naar het vliegveld. Ik belde nog snel Gila om te zeggen dat zij de leiding had. We zaten in het vliegtuig. Toen kreeg ik ineens een memo op mijn GSM. Er stond: ‘Happy Birthday James’. James was jarig!!! James zat achter me. Hij was moe want het was om  uur dat we in het vliegveld moesten zijn. We stegen op. Ik bestelde een verjaardag menu. Na effen wachten hoorden we: ‘Happy Birthday To You!!! Happy Birthday To You!!!’ Ze waren daar met de taart. James was zo blij. We landden in Kongo. We riepen meteen een taxi. Hij stopte en wij stapten in. Toen zagen we een hoop mensen. En toen zagen we: Mama en Papa!!! We renden naar hun toe. Ze gave ons een dikke knuffel. Ze zeiden: ‘En wie is dit?’ ‘Dit is Juul, hij werkt bij de post.’ ‘Leuk, aangenaam kennis te maken Juul.’ We liepen wat verder. Maar toen kregen we een telefoontje. ‘Berend? Help!!! Er lagen nog een hele kamer vol werk en het is hier een chaos!!! Je moet terug komen!!!’ Ineens brak de lijn af. We moesten terug gaan. Maar Juul wou blijven. Na een grote discussie besloten we dat wij naar huis gingen en Juul bleef. Juul keek wat rond maar toen zag hij… een prachtig meisje. Hij was wel verlegen. Maar hij ging op haar af. ‘Hey, ik ben Juul. Wat is jouw naam?’ ‘Angelina, aangenaam kennis te maken.’ ‘Wil je misschien is uit? Vanavond?’ ‘Graag, bij de Piccorelo’s?’ ‘Oké, ik zie je daar.’ Ze ging weg. Ondertussen bij James en Berend: We landden terug in Dolford en scheurden naar De Slagboom. Iedereen was druk bezig. Ik en James gingen direct naar ons bureau en werkten heel hard. We hadden het druk, druk en nog is druk. Ondertussen bij Juul: Het was al laat en hij ging naar de Piccorelo’s. Hij zat aan tafel en toen zag hij… Angelina!!! Ze was beeldschoon en ging naar Juul z’n tafel. Na uren praten en eten waren ze klaar. Ze gingen naar buiten. ‘Bedankt voor de leuke avond, Juul.’ Ze gaven elkaar een knuffel en toen… kusten ze!!! Toen ging Angelina weg in een taxi. Juul was zo blij. Ondertussen bij James en Berend: We waren zo druk bezig. Druk, druk en nog is druk. Maar er was nog iets. Het was James zijn verjaardag. EN alles was gedaan. Alleen de post was nog niet gedaan. Toen kregen we ene telefoontje. Het was Juul. Hij vertelde over Angelina. En wij over het werk. Hij kwam terug. Na effen wachten en het feest voorbereiden. Was Juul er en was het tijd om te feesten. Juul begon direct aan de post. James kwam aan!!! Hij kwam binnen en toen… SUPERISE!!! James kon het niet geloven. Juul was apart in een kamer bezig met de post. Hij hoorde geklop en het was… Angelina!!! Ze wou bij hem komen wonen. Maar Juul vond het te snel. Ze mocht in een appartement slapen. Juul wou ook naar het feest dus hij legde stiekem de rest van de post opzij in James z’n bureau. Hij ging samen met Angelina naar het feest. Berend vroeg: ‘Ben je klaar met de post?’ ‘Pfff, euhm… euhm… ja.’ Hij loog!!! Maar we feestten verder. Dancing!!! We dansten heel veel. En toen… kwam de taart. We wouden eten maar toen… kwamen onze tweeling neefjes uit de taart!!! Ze hadden ook vuurwerk bij. Ze wouden het vuurwerk overhandigen maar toen… schoot het vuurwerk opeens aan!!! Alles vloog in het rond. Iedereen ging naar buiten. Angelina was ook al buiten. Maar Juul,James en ik nog niet!!! Wat waren ze aan het doen? James en Berend namen alle cadeaus mee naar buiten. Maar dat lukte niet. Ineens schoot heel De Slagboom in brand!!! Overal vuur!!! Toen zagen we James en Berend naar buiten komen. Juul was nog binnen!!! Juul was zo bang dat hij in de kast kroop!!! Toen hoorden we van buiten gekrijs: ‘Aaaaaaaaaah!!!’ Het was ons kleine zusje Anna!!! James rende naar binnen. Toen hoorde we weer gekrijs!!! We zagen overal rook maar toen… Kwam er een gat in de muur. Toen zagen we… James en Anna in de rook naar buiten springen. Ze vlogen naar beneden. Anna was sneller en ging sneller naar de grond. Maar toen… Werd Anna opgevangen door… Siena!!! Van Boy De Hond!!! Maar toen was James nog aan het vallen!!! En hij werd opgevangen door… Boy!!! Toen kwam er nog een gat in de muur. En er vloog weer iets naar beneden!!! Het was de kast. En Juul viel eruit!!! Hij vloog naar beneden en ik ving hem op!!! Juul zei verontrustend: ‘Er…Er…Er…Er is nog post in De Slagboom!!!’ Toen ging Boy naar binnen. ‘Nee Boy, niet doen!!!’ Hij was weg!!! Toen zagen we weer rook!!! Toen zagen we… een bureau!!! Oh, het was maar een bureau. De bureau stortte op de grond!!! Toen zagen we Boy uit de bureau kruipen!!! Hij had de post in zijn bek!!! ‘Bedankt Boy, dat was echt super. Je deed het zelfs zonder superkrachten!!!’ ‘Ik deed het woef-graag.’ Toen zagen we Angelina Juul een hartelijke knuffel geven. Juul zei: ‘Euhm, ik wil nog iets zeggen. Ik heb mijn echte ouders gevonden. Het zijn… de ouders van James en Berend!!!’ ‘Ben jij de verloren zoon?!?!’ ‘Ja, dus ik ben jullie broer!!!’ ‘Wel dan heb ik goed nieuws. Juul, jij bent de 3^de eigenaar van De Slagboom.’ ‘Maar wie doet dan de post?’ ‘Boy, wil jij de nieuwe post werknemer zijn.’ ‘Woef, woef, woef. Ja!!!’ We keken nog effen naar De Slagboom. Hij was aan het afbranden!!! Toen kwam de brandweer en bluste De Slagboom. Het was half afgebrand!!! Ik ging naar huis met tranen in mijn ogen. Ik ging slapen. Wat zou er nu gebeuren met De Slagboom?

09-04-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

08-04-2011 om 21:26 geschreven door De Tintons

Ik zat rustig op kantoor met weer veel werk. Ineens ging de telefoon. Ik kreeg een mysterieus telefoontje. Aan de andere kant van de lijn hoorde ik: ‘Ik ken je geheim, kom naar het verlaten steegje. Dan zal je wel zien wat er gebeurd.’ Ik ging naar het verlaten steegje. Ik zag in de verte een mysterieus persoon. Het was weer een hond!!! Ik ging naar de hond. Hij zei: ‘Ik ken jou en ik ken de Marcos.’ ‘Wie zijn de Marcos?’ ‘Dat zijn honden in Ribbenstad.’ ‘Wat doe je eigenlijk hier?’ ‘Ik kreeg een mysterieus telefoontje dat ik jou moest meenemen.’ Ik ging mee. We moesten in een vliegtuig. We stegen op en waren in de lucht. Ik zag al een kantoor genaamd: ‘Marcos&co’. Ik moest springen en dat deed ik. Ik landde en was in een verlaten zaal. Toen moest ik in een lift dat naar Dolford ging. Ik ging erin en zag toen een hond. Hij vroeg: ‘Wat is je naam?’ Ik antwoordde: ‘Ik ben James Tintons, en jij?’ ‘Ik ben Richard Marcos.’ Hij zei me het hele verhaal. Het was net hetzelfde als dat van mij. Toen besloten we om hulp in te roepen van onze vrienden. Ik belde Berend en Juul. Ze gingen meteen komen. Na effen wachten kwamen ze eindelijk aan. En ze kwamen naar ons. We gingen binnen in de uitgeverij ‘De Slagboom’. Daar in de inkomhal stonden 2 mysterieuze mannen. Ze waren Karel en Lindsey Check van de lobby aan het overvallen. Wij probeerden hun te pakken maar ze liepen weg. Ze lieten iets vallen. We keken wat het was. Het leek wel een diamant. We wouden alle zes de diaman pakken. Maar we raakten hem aan en er kwam een grote lichtstraal. We veranderden en kregen een soort van superheld pak. We liepen achter de 2 boeven. Ze waren heel snel. Maar toen gingen toen gingen we ineens van de grond. We konden vliegen!!! We ontdekten ook onze krachten. Richard was helderziend. Antonio kon hypnotiseren. Ronald was heel snel. Ik kon weer met m’n lezer ogen stralen afvuren. Berend kon weer dingen laten zweven. En Juul was beresterk. We vlogen achter de limousine. Ze reden naar een mysterieus gebouw. We slopen langs de achterdeur binnen. Toen zei Juul: ‘aan de kant!!!’ Hij sloeg heel hard tegen de deur en de deur vloog open. We gingen binnen. Richard trok een raar gezicht. Hij keek in de toekomst!!! Hij zag dat er geen planten meer op aarde waren en dat alle dieren bewusteloos op de grond lagen. We hoorden 2 mysterieuze stemmen. Ze zeiden: ‘We gaan ons plan dus morgen uitvoeren en dan vluchten we naar planeet Zurkfo.’ We moesten weten of het een juist visioen was of een nep. Toen voelde we ineens een sterke wind. Toen zagen we een papier voorbij vliegen. We keken op het papier. Er stond: ‘Plan: De reuze ventilator gebruiken en een tornado veroorzaken. Dan gaan alle bomen en andere planten mee in de tornado. Dan hebben de dieren geen zuurstof meer en geraken ze eeuwen bewusteloos.’ We moesten iets doen. Maar we keken verder en op het papier stond verder dat als er iets gebeurde, dat het leger moest inspringen. Toen zagen we dat ze met een machine naar Zurkfo gingen. We gingen ook naar Zurkfo. We gingen een space shuttle inhuren. Gelukkig was er een winkel: ‘Space Shuttle’s te huur!!!’ Dat was toevallig. We gingen en huurden een space shuttle. We vertrokken en gingen naar Zurkfo. We kwamen aan en zagen 2 marsmannetjes. Ze vroegen ons wat kwamen doen. We vertelden het hele verhaal. Ze riepen toen de Security!!! Toen kwam er Security. Ik bestraalde hun met m’n laserogen. Ze hadden schrik en liepen weg. We vlogen verder en toen zagen 2 vreemde personen. Ze hadden een grote machine bij zich. Zee riepen: ‘5, 4, 3, 2, 1!!!’ Ze wouden op een knop drukken maar toen hypnotiseerde Antonio hun. Toen liet Berend het machine zweven. En ik greep hen met m’n laserogen. Toen liep Ronald zo hard rond hun dat hij zelf een tornado veroorzaakte. De 2 vlogen weg terug naar aarde. Toen sloeg Juul heel hard tegen het machine en het machine brak in 2. Hij was vernietigd. Toen gingen we terug met de space shuttle terug naar aarde. Na een tijdje ontdekte we dat onze krachten weer verloren waren. Maar eerst gingen we naar Ribbenstad en zette we Richard, Antonio en Ronald af. ‘Tot de volgende keer!!!’ Toen gingen wij terug naar Dolford en daar naar huis. Toen zagen we op tv dat de 2 boeven beland waren in de cel. Toen gingen we naar de pizzeria en we maakten een nieuw verhaal. 

02-04-2011 om 16:21 geschreven door De Tintons

02-04-2011 om 16:01 geschreven door De Tintons

02-04-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

01-04-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

30-03-2011 om 16:37 geschreven door De Tintons

                                                                       Op naar de kermis

Op een zware werkdag zat ik druk bezig op mijn bureau. Er waren heel veel telefoontjes en berichten. Ik kon het niet meer houden. Ik moest er effen tussen uit. Ik liep buiten op straat en ik werd toen overtroffen door de pers. Ze vroegen: ‘Wanneer komt er een nieuw verhaal uit?’ ‘En waarom kom je niet meer zo vaak buiten?’ ‘Er moeten meer kranten komen!’ zei een vrouw. Hoe reageer je daarop?’ Ik wist niet wat ik moest zegge. Ik rende weg. Ik rende mijn huis in. Toen hoorde ik geklop. Ik deed open. Het was mijn kleine zus Anna met een vriendje genaamd Brando. ‘Hey grote broer, ik en mijn schoolvriendje willen graag naar de kermis, wil jij ons brengen?’ ‘Ik weet niet, ik zal Berend en Juul ook meevragen.’ ‘Oké, dank u grote broer.’ Ik belde Berend en Juul en die wouden mee. Ik wou Gila en Jozef bellen maar ze waren allebei ziek en ze konden dus niet mee. We gingen in de auto. Ik stelde de GPS in. Na één uur in de auto zitten kwamen we aan bij de kermis. Er stond ‘Welkom in Kermis The Stormer.’ We gingen naar de attracties. We liepen rond en toen trok Anna me naar een attractie. Er stond: ‘Brainstormer.’ Het was een achtbaan dat héél snel gaat. Maar we gingen er toch in. Er was een lange rij en we moesten wachten, en wachten en nog veel wachten. Maar na een kwartier wachten was het aan ons. We stapten in. We gingen hoog en we waren op de top maar toen gingen we super snel naar beneden. En toen een looping. En nog een. En toen was het donker. En terug licht. We waren terug bij het begin. We stapten uit. We keken wat verder. Toen zagen we een draai attractie. Hij noemde: ‘De Muizenjager.’ We wouden er dus ook in. We gingen erin en e begonnen lichtjes te draaien. En daarna wat harder. En toen heel snel. En toen moest Berend kotsen. Hij deed het gelukkig naast het kopje. We zeiden: ‘Stoppen!!!’ We stopten en stapten uit. We keken nog wat rond. Toen zagen we een water acttractie. Het noemde ‘De natte muis’. De 2 kleintjes wouden er zo graag in. Dus we gingen erin. En we moesten helemaal naar de top gaan klimmen. Na veel trappen op stappen. Was het aan ons. Eerst ging Anna, toen ging Brando. Toen ging Juul. En dan Berend. Ik moest dan laatste naar beneden. Ik duwde mij af en dan… Ging ik heel snel naar beneden. Eerst een bocht, dan een looping. Dan terug stijl. Dan weer een looping. Dan weer stijl en dan… Splash!!! In het water. Ik droogde me af en wij gingen weer verder zien. Toen wouden we even relaxen. We gingen naar een film kijken. De film noemde: ‘The Simpsons Movie’. We gingen kijken. Na 2 uur kijken was de film gedaan. Het was een leuke film. We keken verder. Toe zagen we dat er een kleine zoo was. We keken rond en zagen: paarden, apen, beren, … Maar we zagen een eenzame gorilla. We gaven hem bananen. Hij was héél blij. Hij kwam naar ons. Hij lachte. We gingen verder. We keken wat rond. We zagen een super groot rad. Het noemde: ‘De Rat-Rad. We wouden erin. We gingen er dus in. En we vertrokken. We gingen hoger en hoger en hoger. We waren boven en gingen toen lager en lager. Totdat we beneden waren. We gingen eruit. Maar ik, Berend en Juul wouden er nog is in. De kinderen moesten dringend naar de wc. Ze gingen naar de wc en wij nog is in het rad. We gingen weer hoger en hoger en hoger… Totdat we bij de top waren. Maar we gingen niet verder. We zagen iemand. Het was Prins Amazone. En er was nog iemand. Hij leek op Amazone. Het was zijn broer, Prins Horizone. Ze hadden het rad stop gezet. We probeerden het te laten bewegen. We gingen heen en weer. Maar Juul overdreef wat en vloog zo over het randje van het karretje. Maar ik hield zijn voeten vast. Toen schreeuwde Juul: ‘Ik zie iets dat staat te piepen. Het lijkt wel een bom!!!’ Berend begon direct in zijn tas te zoeken. Hij nam er iets uit. Het was een boekje met de titel: ‘Hoe maak je een bom onschadelijk?’ Hij bladerde wat in het boekje en zag toen een bom. Berend zei: ‘Luister goed, knip eerst de rode draad door.’ ‘Met wat? Ik heb geen schaar!!!’ ‘Hier neem deze. Knip de rode draad door!!!’ Hij knipte de rode draad door. ‘Wat nu?!’ ‘Knip de gele draad door!!!’ ‘Klaar!!!’ ‘Verbind nu de gele draad met de blauwe draad door.’ ‘Klaar! Wat nu?’ ‘De laatste draad. Knip de gele draad door!!!’ Hij knipte de draad door, en toen bewoog het karretje. Maar we gingen niet omlaag. Ineens gig hij heen en weer en toen schoot hij zichzelf weg. We vlogen door de lucht en het karretje lande ergens donkers. We zagen in de verte wat licht. Toen wat meer, weer wat meer. En toen vlogen we meters in de lucht. We gingen super snel. We lande op een spoor in India. We draaiden en vlogen weer in de lucht. We lande weer in België op het reuzenrad. Toen zagen we dat Prins Horizone en Prins Amazone omhoog kropen op het reuzenrad. Ze wouden ons aanvallen maar toen kwam de gorilla. Hij gaf hun een zware klap en ze vlogen in ons karretje. Juul wou grappig doen en knipte opnieuw de gele draad door. Ze vlogen meters hoog. Berend had er een camera op geplaatst. We zagen dat de landing baan defect was. Ze gingen recht op een olifant en schoten meters weg. De Indianen keken ze verbaasd aan. Ze zeiden: ‘Apa yang menyebabkan kegilaan ini di sini di India?’ Vertaling: ‘Wat doen die gekken in dat karretje hier in India?’ We zagen hun niet meer. We gingen de kleintjes halen en gingen naar huis. Op mijn bureau dacht ik na over ons avontuur. ‘Ik zet het in een boek!!! De titel wordt: ‘Op naar de kermis’.

26-03-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

 Hey allemaal, we hebben weer een nieuw verhaal. Het noemt ‘Op naar de kermis’. De kleintjes willen naar de kermis. We gaan in verschillende attracties en dan de laatste attractie was het ergst. Het bewoog niet meer. Wie had het stilgezet? Het was Prins … en Prins … Lees het morgen in het nieuwe verhaal. 

25-03-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

Groetjes James 

Bijlagen:
Mijn film.wmv (5.6 MB)   
Poster van De Tintons.docx (27.6 KB)   

19-03-2011 om 00:00 geschreven door De Tintons

 

 

Groeten James 

Bijlagen:
0443_0001.pdf (50.9 KB)   

 

 

Bijlagen:
De Tintons.wmv (3.8 MB)   

09-02-2011 om 17:23 geschreven door De Tintons

28-12-2010 om 00:00 geschreven door De Tintons

Op een koude winternacht zei ik: ‘Sorry John Post, je bent ontslagen.’ John vroeg: ‘Waarom ben ik ontslagen?’ Ik zei: ‘Je hebt niet eens Scoop Muis een brief gestuurd om te vragen of ze onze krant wouden verkopen. Maar je hebt niks gedaan.’ ‘Het spijt me, kan ik het goedmaken?’ ‘Sorry, je bent ontslagen.’ Toen ging John Post weg. We moesten op zoek naar een nieuwe muis voor de post. Ik ging naar Berend. O trouwens, ik ben Tintons, James Tintons. Mijn broer noemt Berend Tintons. Ik ging dus naar Berend om te vragen wat we gingen doen. Hij zei: ‘We kunnen misschien posters ophangen?’ Ik antwoordde: ‘Ja, dat is een goed idee.’ We moesten nu wel gaan slapen.

De volgende ochtend gingen we posters ophangen. Na een uurtje of 3 kwamen er heel veel reacties binnen. We lazen alle reacties. Maar ons oog viel op een speciale brief. Van een ene Juul Kost. Hij had veel capaciteiten. Dus we besloten hem te bellen. Aan de andere kant hoorden we: ‘Hallo, met Juul Kost. Met wie spreek ik?’ ‘Hallo, met James Tintons. Ik wou je bellen over je reactie op onze advertentie over de post. Je bent aangenomen.’ ‘O, dank u wel, ik kom morgen werken.’ Hij legde af.

De volgende morgen kwam Juul Post langs. Hij zag er net zo uit als Lilly op haar eerst dag. Maar hij had zwarte sneakers aan. En hij had ook een koffertje bij. Ik stelde hem voor aan iedereen. Gila, Lilly, Opa Jordaan, … Toen we klaar waren, was het al 16 uur. Toen ging de telefoon. Berend nam op: ‘Hallo, met Berend, met wie spreek ik?’ aan de andere kant hoorden we een stem: ‘Ik ben in gevaar! Kom naar Slagenstraat 11! Help me!’ Ineens brak de lijn af. Ik wist niet wie dit was. Na een discussie besloten we naar Slagenstraat 11 te gaan. Die dag vertrokken we in onze mooie auto.

De reis duurde uren. Ineens vroeg ik aan Berend die bij het stuur zat: Kijk, hier is het, als we rechts af gaan, dan 2 keer links, rechtdoor, links, rechts en dan naast De Muizenvriend.’ Hij keek niet dus hield ik de kaart voor zijn snuit. Hij schreeuwde: ‘Doe die kaart weg!’ Hij remde heel hard. Toen we stil stonden zaten we op het randje van een 500 meter diepe berg. Dit was heel eng. We leunden dus allemaal achteruit zodat de auto niet kiepte.Toen begon de auto ineens heel hard naar voren te kiepen. Maar we gaven niet op. Maar het maakte niks uit.

Toen kiepte auto naar voren. We vielen de put in. We riepen allemaal in koor: ‘Nee we vallen! Aaaaaaaaaah!’ Toen botste we heel hard tegen de grond. BAFF! We lagen zeker wel 3 uur bewusteloos op de grond. Toen deed ik mijn ogen open. We lagen nu in een grot. Ik zag mijn broer Berend, Gila en Jozef. Ze waren nog bewusteloos. Toen zag ik een hele grote schaduw. Maar die was snel weer weg. Toen kwam Gila bij, daarna Jozef. En daarna weer Berend. We probeerden een uitweg te vinden.

We liepen door allemaal gangen. Maar zagen niets. Toen zagen we in de verte wat licht. We gingen erheen. Maar het was niet het licht dat we verwachtte. Het was van een haardvuur. Daar zagen we een grote schaduw. Maar ineens vielen er stenen uit de lucht. We renden weg. Zo hard we konden. ‘Rennen!’ Toen de stenen ophielden, gingen we terug. Maar toen kwam er een grote rollende steen op ons af. ‘Nogmaals, rennen!’ We renden heel hard. Toen was er een andere weg we gingen daar heen. De steen rolde verder. We gingen nogmaals terug naar het vuur. Maar toen kwamen er muizen in een zwart pak. Het leken wel ninja’s. Ze kwamen op ons af.

Berend was niet zo snel en werd gepakt. Ik sloeg de ninja en redde Berend. Ik sloeg alle ninja’s neer. Toen kwam er een heel groot monster. Het leek wel… Het leek wel… Het leek wel het KOEKIEMONSTER! Toen kwam het Koekiemonster naar ons toe. We waren bang. Hij zag er eng uit. We durfden niet te blijven staan. We gingen steeds meer achteruit. Toen pakte hij ons. Hij bracht ons naar zijn grot bij het haardvuur. Hij toonde zijn vuist aan ons. Nu werden we heel bang. Maar hij wou ons niet meppen. Maar hij toonde iets. Het was een telefoon. 

Ik denk dat hij ons had gebeld. Maar waarom? 'Waarom had je ons gebeld, Koekiemonster?' 'Ik ben hier 5 maanden geleden in deze put gevallen. En ik heb hier een telefoon gevonden. Ik drukte een nummer in en die was toevallig van jou.' Ik was verast. Ik stelde voor om een uitweg te vinden. Het Koekiemonster wist een uitweg. We volgden het Koekiemonster. Toen kwamen we buiten in het licht. Wat deed dat pijn aan mijn ogen. Maar ik werd het al snel gewoon. Toen zagen we hoe diep we zaten. Zeker 500 meter diep. Dus we probeerden alles. Maar na een paar uurtjes, kwam er een touw naar beneden. Het was Juul.

Hij hees ons naar boven. Toen vroeg ik: 'Hoe wist je waar we waren?' 'Je zei: We gaan naar Slagenstraat 11. Toen je dat zei wist ik dat je hierin ging vallen. Want ik ken de wereldkaart en Kroteneiland kaart uit mijn hoofd.' We gingen in de auto en vertrokken naar kantoor. Toen we daar waren was het al 16 uur. Toen dachten we: 'Het nieuwe verhaal van De Tintons noemt Het Koekiemonster.' Maar waar was het Koekiemonster. Ik ging naar huis en daar zag ik het Koekiemonster. Ik zei: 'Je kan hier niet blijven. Maar ik weet waar je kunt blijven.' We gingen terug naar kantoor. En het Koekiemonster had zijn plek al. Op zolder stond een reuze bed. En we gaven hem een baantje bij De Slagboom. Als mascotte van De Slagboom. En toen begon ik aan het nieuwe verhaal.

22-12-2010 om 20:13 geschreven door De Tintons

21-12-2010 om 18:38 geschreven door De Tintons

Bijlagen:
Bekende familie.docx (13.2 KB)   

19-12-2010 om 15:16 geschreven door De Tintons