Op een zware werkdag
zat ik druk bezig op mijn bureau. Er waren heel veel telefoontjes en berichten.
Ik kon het niet meer houden. Ik moest er effen tussen uit. Ik liep buiten op
straat en ik werd toen overtroffen door de pers. Ze vroegen: Wanneer komt er
een nieuw verhaal uit? En waarom kom je niet meer zo vaak buiten? Er moeten
meer kranten komen! zei een vrouw. Hoe reageer je daarop? Ik wist niet wat ik
moest zegge. Ik rende weg. Ik rende mijn huis in. Toen hoorde ik geklop. Ik
deed open. Het was mijn kleine zus Anna met een vriendje genaamd Brando. Hey
grote broer, ik en mijn schoolvriendje willen graag naar de kermis, wil jij ons
brengen? Ik weet niet, ik zal Berend en Juul ook meevragen. Oké, dank u
grote broer. Ik belde Berend en Juul en die wouden mee. Ik wou Gila en Jozef
bellen maar ze waren allebei ziek en ze konden dus niet mee. We gingen in de
auto. Ik stelde de GPS in. Na één uur in de auto zitten kwamen we aan bij de
kermis. Er stond Welkom in Kermis The Stormer. We gingen naar de attracties.
We liepen rond en toen trok Anna me naar een attractie. Er stond:
Brainstormer. Het was een achtbaan dat héél snel gaat. Maar we gingen er toch
in. Er was een lange rij en we moesten wachten, en wachten en nog veel wachten.
Maar na een kwartier wachten was het aan ons. We stapten in. We gingen hoog en
we waren op de top maar toen gingen we super snel naar beneden. En toen een
looping. En nog een. En toen was het donker. En terug licht. We waren terug bij
het begin. We stapten uit. We keken wat verder. Toen zagen we een draai
attractie. Hij noemde: De Muizenjager. We wouden er dus ook in. We gingen
erin en e begonnen lichtjes te draaien. En daarna wat harder. En toen heel
snel. En toen moest Berend kotsen. Hij deed het gelukkig naast het kopje. We
zeiden: Stoppen!!! We stopten en stapten uit. We keken nog wat rond. Toen
zagen we een water acttractie. Het noemde De natte muis. De 2 kleintjes
wouden er zo graag in. Dus we gingen erin. En we moesten helemaal naar de top
gaan klimmen. Na veel trappen op stappen. Was het aan ons. Eerst ging Anna,
toen ging Brando. Toen ging Juul. En dan Berend. Ik moest dan laatste naar
beneden. Ik duwde mij af en dan Ging ik heel snel naar beneden. Eerst een
bocht, dan een looping. Dan terug stijl. Dan weer een looping. Dan weer stijl
en dan Splash!!! In het water. Ik droogde me af en wij gingen weer verder
zien. Toen wouden we even relaxen. We gingen naar een film kijken. De film noemde:
The Simpsons Movie. We gingen kijken. Na 2 uur kijken was de film gedaan. Het
was een leuke film. We keken verder. Toe zagen we dat er een kleine zoo was. We
keken rond en zagen: paarden, apen, beren, Maar we zagen een eenzame gorilla.
We gaven hem bananen. Hij was héél blij. Hij kwam naar ons. Hij lachte. We
gingen verder. We keken wat rond. We zagen een super groot rad. Het noemde: De
Rat-Rad. We wouden erin. We gingen er dus in. En we vertrokken. We gingen hoger
en hoger en hoger. We waren boven en gingen toen lager en lager. Totdat we
beneden waren. We gingen eruit. Maar ik, Berend en Juul wouden er nog is in. De
kinderen moesten dringend naar de wc. Ze gingen naar de wc en wij nog is in het
rad. We gingen weer hoger en hoger en hoger Totdat we bij de top waren. Maar
we gingen niet verder. We zagen iemand. Het was Prins Amazone. En er was nog
iemand. Hij leek op Amazone. Het was zijn broer, Prins Horizone. Ze hadden het
rad stop gezet. We probeerden het te laten bewegen. We gingen heen en weer.
Maar Juul overdreef wat en vloog zo over het randje van het karretje. Maar ik
hield zijn voeten vast. Toen schreeuwde Juul: Ik zie iets dat staat te piepen.
Het lijkt wel een bom!!! Berend begon direct in zijn tas te zoeken. Hij nam er
iets uit. Het was een boekje met de titel: Hoe maak je een bom onschadelijk?
Hij bladerde wat in het boekje en zag toen een bom. Berend zei: Luister goed,
knip eerst de rode draad door. Met wat? Ik heb geen schaar!!! Hier neem
deze. Knip de rode draad door!!! Hij knipte de rode draad door. Wat nu?!
Knip de gele draad door!!! Klaar!!! Verbind nu de gele draad met de blauwe
draad door. Klaar! Wat nu? De laatste draad. Knip de gele draad door!!!
Hij knipte de draad door, en toen bewoog het karretje. Maar we gingen niet
omlaag. Ineens gig hij heen en weer en toen schoot hij zichzelf weg. We vlogen
door de lucht en het karretje lande ergens donkers. We zagen in de verte wat
licht. Toen wat meer, weer wat meer. En toen vlogen we meters in de lucht. We
gingen super snel. We lande op een spoor in India. We draaiden en vlogen weer
in de lucht. We lande weer in België op het reuzenrad. Toen zagen we dat Prins
Horizone en Prins Amazone omhoog kropen op het reuzenrad. Ze wouden ons
aanvallen maar toen kwam de gorilla. Hij gaf hun een zware klap en ze vlogen in
ons karretje. Juul wou grappig doen en knipte opnieuw de gele draad door. Ze
vlogen meters hoog. Berend had er een camera op geplaatst. We zagen dat de
landing baan defect was. Ze gingen recht op een olifant en schoten meters weg.
De Indianen keken ze verbaasd aan. Ze zeiden: Apayangmenyebabkankegilaaninidi sinidiIndia?
Vertaling: Wat doen die gekken in dat karretje hier in India? We zagen hun
niet meer. We gingen de kleintjes halen en gingen naar huis. Op mijn bureau
dacht ik na over ons avontuur. Ik zet het in een boek!!! De titel wordt: Op
naar de kermis.
Hey allemaal, we hebben weer een nieuw verhaal. Het noemt Op
naar de kermis. De kleintjes willen naar de kermis. We gaan in verschillende
attracties en dan de laatste attractie was het ergst. Het bewoog niet meer. Wie
had het stilgezet? Het was Prins en Prins Lees het morgen in het nieuwe
verhaal.
Hey, James hier. Ik heb geweldig nieuws. We hebben meer dan 2000 lezers!!! Dat is gewoon super gaaf. En als dank, hebben we een filmpje gemaakt. Hier zie je het en vertel iedereen over deze blog. Oh en kijk ook nog is want ik heb een poster gemaakt en als je wilt, mag je die veel afprinten en doorgeven aan iedereen.
Op een prachtige avond zaten ik, James en Juul in een restaurant. Genaamd: Chef La Petit. De ober kwam net aanlopen. Ik bestelde: Een limonade met een steak. James zei toen: Ik neem een Fanta met een pizza. Toen zei Juul: Voor mij een Coca Cola en een kleine spaghetti. Oké, jullie eten komt er zo dadelijk aan. Maar toen hoorde ik een motor. En toen reden er 3 muizen naar binnen. In een zwart pak. Er zei één: Doe alle juwelen in deze zakken, NU!!! Iedereen deed de juwelen in de zak. Toen kwamen ze bij ons. Wat hebben jullie? DIT!!! We duwde de muis en hij viel om. Toen kwam de 2de muis en wij tackelde hem. Toen zag ik een emmer. Ik rende erheen en zag toen dat James en Juul vochten met de 3de. Ik liep achter hem aan en duwde de emmer over zijn hoofd. Ze gaven op en gingen weg op de motor. Maar er viel iets uit de zak. Een grote rode robijn. We probeerden hem te pakken. Maar toen zagen we iemand aan een tafel. Het was geen muis. Het was een hond!!! En hij zat alleen. Maar we wouden dus de diamant pakken en wouden alle 3 de diamant. Maar ineens viel die hond van zijn stoel tegen een andere hond. Ze vlogen recht op de diamant. Wij hadden hem terwijl ook vast. Ineens kwam er een lichtstraal. En toen verdween de diamant. Vreemd. We rekenden af en vertrokken terug naar huis. Ik lag in bed en in mijn bed keek ik naar mijn telefoon. En ineens begon hij te zweven. Ik deed mijn ogen toe en toen keek ik weer. Hij lag gewoon op de grond. Vreemd. De volgende morgen was ik al in De Slagboom. Toen kwam James aangelopen en zei: Ik heb iets super gaafs ontdekt. Ik lag in mijn bed en ineens kon ik stralen uit mijn ogen schieten!!! Echt super gaaf. Toen kwam Juul aangelopen en zei: Ik deed gisteren iets super gaaf. Ik wou mijn wekker zetten, druk op de teller. En dan breekt die ineens. Het is allemaal raar wat we kunnen. Toen kwam de journaliste van De Slagboom. Het was blijkbaar de hond van gisteren, die stond te wachten. We lieten hem binnen, maar hij was super snel binnen. Het was bijna een seconde, van helemaal benden, 5 verdiepingen hoger. Bijna een seconde. Wauw. Ik vroeg wat zijn naam was. Hij zei: Hey, ik ben Boy, Boy De Hond. En dit is mijn vrienden Siena. We hebben blijkbaar super krachten. Jullie ook? Dan zijn wij Superhelden. Juul zei: Dan noemen we ons de 5. Ja, goeie naam. We begonnen te praten. Maar toen hoorden we: Piep, Piep, Piep, Het was Juul zijn telefoon. Er was een nieuwe e-mail, want Juul is van de post. Er stond: Ik weet dat jullie de diamant hebben aangeraakt. En jullie superkrachten hebben. Maar jullie kunnen me niet tegenhouden. Mwahahahaha. Groeten Bink. Wie was Bink? Toen antwoordde Boy: Dat is mijn aartsvijand. Hij was bij de race en de marathon. Hij is echt kwaad op mij. Ik wist niets van die diamant. Toen gingen we op onderzoek. Toen struikelde ik over een steen. Maar ik bleef zweven. Ik vloog rond in de lucht en dat betekende maar één ding. We kunnen vliegen. We probeerden het allemaal. We vlogen rond in de lucht. En ging meters hoog. Toen deed Siena heel raar. Ze trok een verward gezicht en keek rond. Toen zei ze: Ik zag dat de boeven de verkleinmachine aan het stelen waren. Hoe kun je dat weten? vroeg James. Ik denk dat ik in de toekomst kan kijken. Toen vlogen we naar het wetenschappelijk lab. Maar we zagen een gat in de muur en alles lag overhoop. We zagen geen verkleinmachine. Hij was vast al gestolen. We gingen meer op onderzoek. We zagen een klein vierkant schermpje liggen. Het leek wel een iPod. We deden hem aan en toen zagen we Bink. Hij zei: Jullie weten vast dat ik 3 lijfwachten heb. En dat ik het wetenschappelijk la heb overvallen. En de verkleinmachine heb gestolen. Maar je weet niet voor wat. Ik zal het eens uitleggen. Ik heb een maand geleden een eigen planeet gemaakt, ver in het universum. Ik heb een teleporteur gebouwd. Die breng me naar mijn planeet. Hij heet: Zurkfo. En als we daar zijn dan nemen we de verkleinmachine mee en verkleinen we de aarde. En dan nemen we de wereld over. Hahahaha. Dus probeer ons maar niet tegen te houden. We moesten dus iets doen. Toen keek Siena weer zo raar. Ze zei: Ik zag dat ze op een soort planeet waren en een kleine bol in hun handen hadden. Die bol leek op de aarde. Oh nee, ze verkleinen dus uiteindelijk toch de aarde. Boy zei: We kunnen de toekomst nog veranderen. Dat is waar. zei Juul. Toen kwam er een vreemde kale muis naar ons toe. Hij zei: Goedendag Superhelden. Ik ben jullie leraar: Yung Li. Onze leraar? We hebben niet om een leraar gevraagd. Nee, maar ik wist gewoon dat jullie hulp nodig hebben. Oké, wat moeten we dan doen? zei Boy. Les 1: Ervaring met vliegen. We vlogen rond in de lucht twee uur lang. Maar toen zei hij weer: Mooi zo, nu les 2: Krachten ontdekken. James, jij eerst. James moest richten op een glazen bord dat rechtop stond. Hij concentreerde zich en ineens kwamen er rode lasers uit zijn ogen. Het bord sprong in scherven uiteen. Berend, nu jij. Ik moest een lamp op een gebouw plaatsen. Ik keek god naar de lamp en de lamp begon te zweven. Ik probeerde de lamp op het gebouw te zetten. En dat lukte. Juul, nu jij. Juul moest boksballen omver slaan. Maar nog iets anders. Hij moest ze naar China slaan. Juul bokste tegen de boksballen en ze vlogen super ver. Maar hoe weten we of ze daar zijn beland? Toen zei de leraar weer: Boy, jouw beurt. Boy moest gaan kijken of de boksballen daar zijn beland. Maar hoe? Ineens was Boy weg. En nu was hij er weer. Hij zei: Ja, ze zijn in China belandt. Hij was super snel. Siena, kom maar op. Siena moest in de toekomst kijken. Ze zei: Ik zie dat onze leraar zegt: Goed gedaan. De leraar zei: Goed gedaan. Maar Siena, je hebt nog een andere superkracht. Nies is. Hatshoe! Ineens was Siena weg. Ze was onzichtbaar. Ineens hoorde ik: Hatshoe! Ze was er weer. Nu zei de leraar: Goed gedaan allemaal. Nu de laatste les: Samenwerking. Die ga ik jullie niet leren, dat doen jullie zelf. Wat?! Toen ging de leraar weg. Waar was hij nu naartoe? We zagen iets in de verte. Maar we konden het niet goed zien. We gingen wat hoger in de lucht om het beter te bekijken. We zagen een groot gebouw. Dat was het huis van Bink. We vlogen ernaartoe. Maar Boy wou liever rennen. We vlogen erheen. En waren aangekomen. Toen keek Siena weer zo raar. Ze zei: Oh nee, ik zag Bink praten met een soort prins. Berend antwoordde: Oh nee, dat is Prins Amazone!!! We probeerden naar binnen te gaan. Maar de deur zat op slot. Juul zei: Aan de kant!!! Hij sloeg heel hard tegen de deur. De deur viel om en we gingen naar binnen. Toen zagen we een trap. Maar er stonden 2 lijfwachten bij. We gingen op hen af. James schoot er een neer met zijn laser ogen. En ik liet hem vliegen. En toen sloeg Juul hem neer. We gingen de trap op. En we waren bij Amazone en Bink. Ze gingen net weg met de teleporteur. We gingen er ook heen. Toen zagen we hun. We gingen erop af. James pakte Prins Amazone met zijn laser ogen maar het lukte niet. Toen probeerde Boy Bink te laten struikelen, maar hij viel zelf. Toen was Siena onzichtbaar. Maar werd neer geslagen door Prins Amazone. Toen waren Juul, James en ik nog over. Ik liet Bink zweven terwijl Juul Amazone probeerde bewusteloos te raken. Maar toen zagen we Amazone op de verkleinmachine klimmen. Hij startte de verkleinmachine. Juul sloeg Bink neer. Maar toen kwam er een straal uit de verkleinmachine. De aarde begon te krimpen. Juul sloeg de verkleinstraal omver. Amazone lag op de grond. James vernietigde de verkleinmachine met zijn laser ogen. En berend hield de 2 gevangen. Boy rende tegen hen aan en ze vlogen mijlen ver weg. Wat doe je nu? Oeps, ik heb blijkbaar mijn krachten niet onder controle. Toen kwam de meester. Ik moet iets zeggen, jullie zijn superhelden voor één dag! En de aarde blijft krimpen! Jullie moeten iets doen! Krachten bundellen!!! Nee, dat kan tot gevaarlijke risicos lijden!! zei Berend. We hebben geen keus. We deden onze handen in elkaar en zeiden: De krachten van de verenigde naties. Laser, Hypnotisch, Sterkheid, Snelheid, Helderziend en Onzichtbaarheid!!! Samen: De Vijf!!! Toen kwam er een grote lichtstraal uit ons. De aarde begon weer te groeien. Het was gelukt. James wou Yes in de lucht schrijven maar het lukte niet. We probeerden te vliegen, maar dat lukte ook niet. Onze krachten waren verloren. Maar de leraar zei: Les 3 voltooid. Jullie zijn echte Superhelden. Maar we hebben geen krachten. Dat si waar, maar jullie zijn superheld vanbinnen. We gingen terug naar huis. Bink en Prins Amazone waren ontsnapt. We pakken ze nog wel. We zaten weer aan het bureau. We zijden: De Prins en Bink zijn ontsnapt, maar we krijgen ze wel. Onze krachten zullen ook wel nog is terug komen. Hopelijk. Want wij zijn De Vijf
Hey allemaal, het 5de verhaal komt eraan. En er komt een geheime artiest van een andere blog in het verhaal. Het is namelijk Boy De Hond! Kijk ook naar zijn blog: http://www.bloggen.be/boydehond. Dus blijf kijken en voor ik het vergeet. Kijk naar dit contract. Het is het contract va de samenwerking van Boy De Hond en De Tintons.
Hey, we hebben fantastisch nieuws. We hebben meer dan 1000 lezers!!! Dat is echt super gaaf. Hier is ons bedank bericht dat we hebben gemaakt. Kijk maar en heb plezier.
De Tintons had een onderbreking. Er was een probleem met prins Amazone. Hij was in de gevangenis en de politie zei van niet. Dus we gingen... Oh weet je wat, we zetten het wel in een verhaal. Het nieuwe verhaal is niet over prins Amazone maar over iets heel anders lees binnenkort het berichtje vanhet nieuwe verhaal.
Op een koude winternacht zei ik: Sorry John Post, je bent ontslagen. John vroeg: Waarom ben ik ontslagen? Ik zei: Je hebt niet eens Scoop Muis een brief gestuurd om te vragen of ze onze krant wouden verkopen. Maar je hebt niks gedaan. Het spijt me, kan ik het goedmaken? Sorry, je bent ontslagen. Toen ging John Post weg. We moesten op zoek naar een nieuwe muis voor de post. Ik ging naar Berend. O trouwens, ik ben Tintons, James Tintons. Mijn broer noemt Berend Tintons. Ik ging dus naar Berend om te vragen wat we gingen doen. Hij zei: We kunnen misschien posters ophangen? Ik antwoordde: Ja, dat is een goed idee. We moesten nu wel gaan slapen.
De volgende ochtend gingen we posters ophangen. Na een uurtje of 3 kwamen er heel veel reacties binnen. We lazen alle reacties. Maar ons oog viel op een speciale brief. Van een ene Juul Kost. Hij had veel capaciteiten. Dus we besloten hem te bellen. Aan de andere kant hoorden we: Hallo, met Juul Kost. Met wie spreek ik? Hallo, met James Tintons. Ik wou je bellen over je reactie op onze advertentie over de post. Je bent aangenomen. O, dank u wel, ik kom morgen werken. Hij legde af.
De volgende morgen kwam Juul Post langs. Hij zag er net zo uit als Lilly op haar eerst dag. Maar hij had zwarte sneakers aan. En hij had ook een koffertje bij. Ik stelde hem voor aan iedereen. Gila, Lilly, Opa Jordaan, Toen we klaar waren, was het al 16 uur. Toen ging de telefoon. Berend nam op: Hallo, met Berend, met wie spreek ik? aan de andere kant hoorden we een stem: Ik ben in gevaar! Kom naar Slagenstraat 11! Help me! Ineens brak de lijn af. Ik wist niet wie dit was. Na een discussie besloten we naar Slagenstraat 11 te gaan. Die dag vertrokken we in onze mooie auto.
De reis duurde uren. Ineens vroeg ik aan Berend die bij het stuur zat: Kijk, hier is het, als we rechts af gaan, dan 2 keer links, rechtdoor, links, rechts en dan naast De Muizenvriend. Hij keek niet dus hield ik de kaart voor zijn snuit. Hij schreeuwde: Doe die kaart weg! Hij remde heel hard. Toen we stil stonden zaten we op het randje van een 500 meter diepe berg. Dit was heel eng. We leunden dus allemaal achteruit zodat de auto niet kiepte.Toen begon de auto ineens heel hard naar voren te kiepen. Maar we gaven niet op. Maar het maakte niks uit.
Toen kiepte auto naar voren. We vielen de put in. We riepen allemaal in koor: Nee we vallen! Aaaaaaaaaah! Toen botste we heel hard tegen de grond. BAFF! We lagen zeker wel 3 uur bewusteloos op de grond. Toen deed ik mijn ogen open. We lagen nu in een grot. Ik zag mijn broer Berend, Gila en Jozef. Ze waren nog bewusteloos. Toen zag ik een hele grote schaduw. Maar die was snel weer weg. Toen kwam Gila bij, daarna Jozef. En daarna weer Berend. We probeerden een uitweg te vinden.
We liepen door allemaal gangen. Maar zagen niets. Toen zagen we in de verte wat licht. We gingen erheen. Maar het was niet het licht dat we verwachtte. Het was van een haardvuur. Daar zagen we een grote schaduw. Maar ineens vielen er stenen uit de lucht. We renden weg. Zo hard we konden. Rennen! Toen de stenen ophielden, gingen we terug. Maar toen kwam er een grote rollende steen op ons af. Nogmaals, rennen! We renden heel hard. Toen was er een andere weg we gingen daar heen. De steen rolde verder. We gingen nogmaals terug naar het vuur. Maar toen kwamen er muizen in een zwart pak. Het leken wel ninjas. Ze kwamen op ons af.
Berend was niet zo snel en werd gepakt. Ik sloeg de ninja en redde Berend. Ik sloeg alle ninjas neer. Toen kwam er een heel groot monster. Het leek wel Het leek wel Het leek wel het KOEKIEMONSTER! Toen kwam het Koekiemonster naar ons toe. We waren bang. Hij zag er eng uit. We durfden niet te blijven staan. We gingen steeds meer achteruit. Toen pakte hij ons. Hij bracht ons naar zijn grot bij het haardvuur. Hij toonde zijn vuist aan ons. Nu werden we heel bang. Maar hij wou ons niet meppen. Maar hij toonde iets. Het was een telefoon.
Ik denk dat hij ons had gebeld. Maar waarom? 'Waarom had je ons gebeld, Koekiemonster?' 'Ik ben hier 5 maanden geleden in deze put gevallen. En ik heb hier een telefoon gevonden. Ik drukte een nummer in en die was toevallig van jou.' Ik was verast. Ik stelde voor om een uitweg te vinden. Het Koekiemonster wist een uitweg. We volgden het Koekiemonster. Toen kwamen we buiten in het licht. Wat deed dat pijn aan mijn ogen. Maar ik werd het al snel gewoon. Toen zagen we hoe diep we zaten. Zeker 500 meter diep. Dus we probeerden alles. Maar na een paar uurtjes, kwam er een touw naar beneden. Het was Juul.
Hij hees ons naar boven. Toen vroeg ik: 'Hoe wist je waar we waren?' 'Je zei: We gaan naar Slagenstraat 11. Toen je dat zei wist ik dat je hierin ging vallen. Want ik ken de wereldkaart en Kroteneiland kaart uit mijn hoofd.' We gingen in de auto en vertrokken naar kantoor. Toen we daar waren was het al 16 uur. Toen dachten we: 'Het nieuwe verhaal van De Tintons noemt Het Koekiemonster.' Maar waar was het Koekiemonster. Ik ging naar huis en daar zag ik het Koekiemonster. Ik zei: 'Je kan hier niet blijven. Maar ik weet waar je kunt blijven.' We gingen terug naar kantoor. En het Koekiemonster had zijn plek al. Op zolder stond een reuze bed. En we gaven hem een baantje bij De Slagboom. Als mascotte van De Slagboom. En toen begon ik aan het nieuwe verhaal.
Het nieuwe verhaal van De Tintons komt er weer aan. Het vierde verhaal wordt ook heel tof. In het vierde verhaal wordt er een vreemd telefoontje gepleegd. En de vreemde muis zei dat we naar Slagenstraat 11 moeten gaan. We vertrokken met de auto. Maar na een tijdje belandde we in een put. Na wat omstandigheden, zagen we een grote schaduw. Het was het ... Je leest het morgen allemaal in het vierde verhaal van De Tintons.
Jullie zouden zeker ook willen weten welke muizen er in de verhalen van De Tintons. Je kunt het later allemaal lezen in een speciaal bericht. Wie zit er allemaal in de familie Tintons? Wie zijn de vijanden? Wie werkt er in De Slagboom? Je kunt het later allemaal lezen.
Hallo, dit is Jozef. Weet je we hebben weinig lezers! We zouden graag meer lezers hebben. Dus vertel het door aan: je vrienden, familie, ..... En dan kunnen zij onze avonturen ook lezen!! Groetjes James, Berend, Gila en Jozef.
Hey, we hebben weer veel megemaakt en het duurde zelfs een maand!!! Er is een nieuwe medewerker, Juul Kost. Hij komt nieuw voor in het volgende verhaal. En als je iemand kent die boeken uitgeven, stuur dan een e-mail. En zeg tegen iedereen over deze blog.
:Op een zonnige dag keek in de brievenbus. Mijn vaste magazine Metro Muis (MM) zat in de brievenbus. Ik keek naar de voorpagina. Niet te geloven! riep ik. Geronimo Stilton de bekende schrijver en uitgever van De Wakkere Muis deelt poottekeningen uit in Rokford. Dat gelegen is in ons buurland Muizeneiland. Dat wordt een verre reis, maar de moeite waard. Ik belde meteen mijn broer Berend. O, ik ben me vergeten voor te stellen. Mijn naam is Tintons, James Tintons. Mijn broer noemt Berend Tintons. We zijn van de uitgeverij De Slagboom. De enige drukkerij in Dolford. Ik belde dus Berend. Ik zei: Berend, Geronimo Stilton deelt poottekeningen uit in Rokford. Rokford? vroeg Berend verbaasd. Dat is een heel eindje vliegen.
Maar ik ga wel mee.'Ik belde toen mijn zus Gila en mijn neef Jozef. Die wilden ook mee. De volgende morgen gingen we naar de luchthaven. Achter een bureau zat een grijze rat met schele ogen. Hij had een bril open kapotte tanden. Ik zei: Goedendag meneer, ik wil graag 4 kaartjes naar Rokford.' 'Goed, voor de kaartjes is het 5264 euro.' Wow wat een hoop geld, zei Berend. Ik betaalde de tickets. Toen gingen we naar het vliegtuig genaamd Airmuis. We waren net op tijd. We stegen op en waren in de lucht. Ik merkte dat we de enigen waren in het vliegtuig. Na een tijdje deed het vliegtuig heel raar. Het ging van links naar rechts? Opeens hoorde ik de motor niet meer. Ineens gingen we heel snel naar beneden. We storten neer! riep ik. BAF! We lagen bewusteloos op de grond. Na een tijdje kwamen we bij. Wat een klap zei Berend. Kom we gaan verder. We gingen verder en toen zei Berend: O ja, ik heb een kaart bij. Hier zijn we. In Eskaratto een onbewoonde stad. We gingen verder. We kwamen terecht in een bos. Ineens riep Jozef: Kom is, ik zie hier iets! We gingen naar Jozef. We zagen een kasteel. Er stond een bord. Er stond: Kasteel Skalattor. Ik zag mijn broer Berend niet meer. Waar was hij? Ik keek wat rond en zag hem aan de deur. Wat doe je, Berend? Zie je dat dan niet? vroeg hij. Hij pakte een peperklip en deed wat in het slot. KLIK.
De deur was open en we gingen naar binnen. Het was er kil. Bijna geen behang aan de muren. Een halve vloermat. Geen meubels. Een zilveren ridder. We gingen naar een andere kamer. Daar stonden een paar meubels. Mijn zus Gila ging op een versleten zetel zitten. AUW! riep Gila. Ze was op een kapotte veer gaan zitten. Berend zei: Wacht maar Gila. Ik maak het wel. Hij pakte verschillende dingen uit zijn zakken. Hij duwde, trok en plakte wat aan die veer. Daarna was de veer weer gemaakt. Gila ging weer zitten en toen BAF! De Zetel was doorgezakt. Dat heb ik niet gedaan. Zei Berend. Ineens bewoog de zilveren ridder. Raar. Hij richtte het zwaard op ons en kwam op ons af. We kwamen in een kamer met een boekenkast. Ik rende heel hard en struikelde over een halve mat. Recht tegen de boekenkast. Alle boeken vielen, maar één boek bleef staan. Vreemd. Jozef pakte het boek. Ineens begon de kast te draaien. Er was daar een geheime gang.
We gingen van de trap. Het werd donker. Toen gingen ineens alle kaarsen aan. We zagen een oude rat. Hij had geen haar. Zag een beetje scheel. Maar had toch een paar tanden. Hij zei: Wat doen jullie in mijn kasteel? We dachten dat het hier onbewoond was. Het staat op de kaart. Zei Berend. Hij antwoordde: Ja, het staat hier in een bos. De muizen van die kaart kwamen hier in de buurt. Maar mijn ridder hebben hun bang gemaakt. Ze rende weg. En ze wilden het niet op de kaart zetten. Waarom niet? vroeg Gila. Hij antwoordde: Omdat ze de andere muizen niet naar hier wouden laten komen. Ik zag dat hij zijn voet bewoog. Ik wou niet dat iemand dit kasteel zou kennen. Dus jullie mogen het ook niet weten. Zei hij. Hij kwam op ons af! Rennen! We renden zo hard we konden. Ineens zagen we ze niet meer. Ze lagen bewusteloos op de grond. Hoe kwam dit? Ineens zagen we iemand. Het was LILLY? Ze had een versleten pan vast. Daarmee sloeg ze zeker de twee neer. We renden weg uit het kasteel.
Maar hoe komen we weg? Ik hoorde Lilly zeggen: Kijk dan, die helikopter. Daarmee ben ik hierheen gekomen. We gingen in de helikopter. Ik zuchtte. Ik zag het kasteel. Maar we gingen de verkeerde kant op. Dolford is de andere kant op. We gingen richting Muizeneiland. Ik zei: Wat doe je nu? Gila zei: Je hebt een heel avontuur beleefd voor een poottekening van Geronimo Stilton. Dus die krijg je. We waren geland. Ik rende naar Geronimo en vroeg een poottekening. Ik vroeg voor zijn telefoonnummer en e-mail. Die kreeg ik. Ik zag mijn zus Gila aan het praten met Thea Stilton (zus van Geronimo). Toen ik weer op kantoor was keek ik naar de poottekening. Super. Ik weet weer een nieuw boek. zei ik. De titel wordt Welkom op kasteel Skalattor riepen ik en Berend in koor. Nu beginnen aan mijn boek. Op een zonnige dag .. EINDE.
Morgen is het klaar. Het derde verhaal van De Tintons. Het verhaal noemt ''Welkom op kasteel Vrekkenstein''. Ik zal al een voorproefje zeggen. We gaan samen met onze zus Gila en onze neef Jozefop reis voor een poottekening van Geronimo Stilton. We vertrekken met het vliegtuig. Ineens hoorde ik een complete stilte. De motor was gestopt. Toen .... Dat is genoeg. Morgen kun je alles lezen. Tot morgen. En nog is, zeg tegen iedereen over deze blog. Doei.
We hebben nog steeds evenveel lezers. Het heeft niets opgeleverd. We zouden er meer moeten hebben. Veel meer! Jullie kunnen tegen iedereen vertellen over deze blog. Het verhaal zal pas geschreven worden als er meer lezers komen. En dat geheim komt als jullie het tegen iedereen zeggen over deze blog; Dan worden we mischien later als Geronimo Stilton. Ok? Doe het!!!
Sorry lezers, maar ik en Berend zijn op vakantie en kunnen geen verhalen schrijven in de vakanties. Maar na de Herfstvakantie gaan we zeker en vast een nieuw verhaal bedenken. Hopelijk snappen jullie dit. Maar we hebben nog slechter nieuws. Onze blog wordt bijna niet bekeken. En dan zullen we de blog moeten sluiten. Maar mischien kunnen jullie wel iets doen. Vertel aan iedereen die je kent over deze blog. Dan zullen we nog véél verhalen kunnen schrijven. Jullie kunnen helpen. Hopelijk doen jullie dit en snappen jullie dit. En als we meer lezers krijgen zullen wij jullie al een geheim voor in de toekomst verklappen. Help ons alsjeblieft.
Op een werkdag ging ik binnen in De Slagboom. Iedereen was druk bezig, maar zei niks. Mijn broer James kwam aangelopen. Hij zei: 'Berend, ik moet je iets vertellen. We hebben vrij vandaag omdat we al één boek hebben geschreven.' Yes, een vrije dag. O ja, ik ben me vergeten voor te stellen. Mijn naam is Tintons, Berend Tintons. Mijn broer noemt James Tintons.
Na een uurtje gingen we naar het Muizenbos. Het was heel rustig. We gingen een eindje wandelen. Toen zagen we de tijd. 5u al? 'Ik moet mij gaan klaarmaken voor de Basketbal.' zei James We gingen terug naar Sanford. Toen we daar waren moest James direct weg naar de Basketbal. Maar toen zei hij: 'O nee, ik ben mijn vest vergeten in het bos. Kun jij die gaan halen broer?' 'Nu, op dit tijdstip?' vroeik verbaast, 'het is al zo laat. Maar ik doe het wel.' Mijn broer ging weg. Ik ging dus terug naar het Muizenbos. Het was daar donker. Ik zocht naar de vest van James, maar vond niks. Toen trapte ik op iets. En toen. KLIK. Er ging een luik open en ik viel er in. Ik rolde van een berg. En viel toen op steentjes. Ondertussen bij James. Zijn basketbal training was gedaan. Hij ging binnen in ons kantoor en hij zag dat ik er niet was. Dus hij besloot ook naar het Muizenbos te gaan. Toen hij daar was zag hij ook niets en trapte ook op een steentje. Hij viel ook in het luik. En rolde ook van een berg.
Toen ineens hoorde hij: 'AU!!' James schrok. Hij vocht met die muis. Maar die muis was ikzelf. Ik riep: 'Ik ben het, Berend.' Hij stopte direct en liet me los. Toen besloten we verder te gaan. Maar we konden niks zien. Maar gelukkig heeft James een kaaslamp altijd op zak. Maar die ging uit. Hij zie: O nee Ik ben vergeten de batterijen te vervangen. Toen nam ik een lichtkaas (een kaas dat licht geeft in het donker). We gingen verder. En verder. Totdat we voor een muur stonden. Toen werden we verblindt en werden we meegenomen. Toen we onze ogen openden zagen we een groep mensen. Ze waren ook verdwaald. We gingen samen met de groep naar de muur. En ik zag iets vreemds. Een soort knop in de muur. Ik drukte er op en ineens draaide de muur. Er zat een oude muis. Met scheve tanden, oude badjas. En een grijze snor. Hij zei: 'Wat doen jullie in mijn huis?' 'We dachten dat er hier niemand woonde, en waarom woont u hier?' vroeg James. 'Ik hou niet zo veel van de huizen bovengronds. Dus besloot ik ondergronds te gaan wonen.' zei de oude muis. Hij wees ons een weg terug naar boven; Maar we waren nog steeds verdwaald. Waar was de parking?
Opeens kwamen er allemaal kaasballetjes op ons af. Ik nam uit mijn rugzak tennisraketten en sloeg tegen alle kaasballetjes. PAF. PIF. POEF. Ik sloeg ze alle kanten op. Toen besloot mijn broer mee te helpen. Hij at alle kaasballetjes op (want hij is de eetmuis van de familie). Maar na tientallen kaasballetjes, botste er een balletje tegen zijn hoofd en viel hij flauw. Ik sloeg alle balletjes weg. Totdat er een reuze kaasbal aanrolde. De groep rende weg en ik probeerde James bij te brengen. Maar toen hij wakker werd zag hij de bal en at hem op. Helemaal op. Toen hoorde we een gerommel. Het was James. Ineens liet hij een reuze boer, zodat er een weg vrijkwam. We volgde de weg en kwamen bij de parking aan. Ik zag onze auto en reed meteen naar kantoor.
We waren weer op kantoor. Toen kwam Lilly binnen en zei: 'Waar waren jullie de hele dag? Het was SUPER druk bij De Slagboom. Ik zei: 'James, je zei dat we vrij hadden?' 'Oei, ah ja, nu herinner ik het me weer.' zei James. 'De directeur zei niet dat we vrij hadden. Maar dat hij blij was. Oei foutje.' 'Het geeft niet James.' antwoordde ik. En toen zei Lilly: 'Wat hebben jullie dan de hele dag dan gedaan?' Ik antwoordde: 'Dat is een lang verhaal.' EINDE.
Morgen is het weer zover. Het tweede verhaal van De Tintons. We hebben weer veel megeaakt deze week. En jullie kunnen het morgen allemaal lezen. We geven al een tip. James is zijn vest vergeten in het bos en ik, Berend moet die gaan halen. Ik doe dat en val in een luik. Mijn broer komt ook en valt ook in het luik. En dan ontdekken we iets. Hoe komen we eruit en hoe geraken we weer thuis? Wie is de vreemde muis? Je leest het allemaal morgen in het tweede boek van De Tintons.
Hey allemaal. Wij zijn De Tintons. We werken in 'De Slagboom'. En wij beleven de coolste avonturen. En we zetten die avonturen in een verhaal. En die verhalen lees je hier. En vertel iedereen over deze blog.
Groetjes De Tintons familie
Zoeken in blog
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hey allemaal, we hebben weer een nieuw verhaal. Het noemt Op
naar de kermis. De kleintjes willen naar de kermis. We gaan in verschillende
attracties en dan de laatste attractie was het ergst. Het bewoog niet meer. Wie
had het stilgezet? Het was Prins
en Prins
Lees het morgen in het nieuwe
verhaal. 
Hey allemaal, het 5de verhaal komt eraan. En er komt een geheime artiest van een andere blog in het verhaal. Het is namelijk Boy De Hond! Kijk ook naar zijn blog: http://www.bloggen.be/boydehond.
Dus blijf kijken en voor ik het vergeet. Kijk naar dit contract. Het is het contract va de samenwerking van Boy De Hond en De Tintons.
Hey, we hebben fantastisch nieuws. We hebben meer dan 1000 lezers!!! Dat is echt super gaaf. Hier is ons bedank bericht dat we hebben gemaakt. Kijk maar en heb plezier. 
De Tintons had een onderbreking. Er was een probleem met prins Amazone. Hij was in de gevangenis en de politie zei van niet. Dus we gingen... Oh weet je wat, we zetten het wel in een verhaal. Het nieuwe verhaal is niet over prins Amazone maar over iets heel anders lees binnenkort het berichtje vanhet nieuwe verhaal.
Hier is de bijlage van De Familie Tintons. Hier staan alle namen die ooit in een verhaal wordt gebruikt. Kijk maar.
Hallo, dit is Jozef. Weet je we hebben weinig lezers!
Morgen is het klaar. Het derde verhaal van De Tintons. Het verhaal noemt ''Welkom op kasteel Vrekkenstein''. Ik zal al een voorproefje zeggen. We gaan samen met onze zus Gila en onze neef Jozefop reis voor een poottekening van Geronimo Stilton. We vertrekken met het vliegtuig. Ineens hoorde ik een complete stilte. De motor was gestopt. Toen .... Dat is genoeg. Morgen kun je alles lezen. Tot morgen. En nog is, zeg tegen iedereen over deze blog. Doei.
