Hallo, dit is Jozef. Weet je we hebben weinig lezers! We zouden graag meer lezers hebben. Dus vertel het door aan: je vrienden, familie, ..... En dan kunnen zij onze avonturen ook lezen!! Groetjes James, Berend, Gila en Jozef.
Hey, we hebben weer veel megemaakt en het duurde zelfs een maand!!! Er is een nieuwe medewerker, Juul Kost. Hij komt nieuw voor in het volgende verhaal. En als je iemand kent die boeken uitgeven, stuur dan een e-mail. En zeg tegen iedereen over deze blog.
:Op een zonnige dag keek in de brievenbus. Mijn vaste magazine Metro Muis (MM) zat in de brievenbus. Ik keek naar de voorpagina. Niet te geloven! riep ik. Geronimo Stilton de bekende schrijver en uitgever van De Wakkere Muis deelt poottekeningen uit in Rokford. Dat gelegen is in ons buurland Muizeneiland. Dat wordt een verre reis, maar de moeite waard. Ik belde meteen mijn broer Berend. O, ik ben me vergeten voor te stellen. Mijn naam is Tintons, James Tintons. Mijn broer noemt Berend Tintons. We zijn van de uitgeverij De Slagboom. De enige drukkerij in Dolford. Ik belde dus Berend. Ik zei: Berend, Geronimo Stilton deelt poottekeningen uit in Rokford. Rokford? vroeg Berend verbaasd. Dat is een heel eindje vliegen.
Maar ik ga wel mee.'Ik belde toen mijn zus Gila en mijn neef Jozef. Die wilden ook mee. De volgende morgen gingen we naar de luchthaven. Achter een bureau zat een grijze rat met schele ogen. Hij had een bril open kapotte tanden. Ik zei: Goedendag meneer, ik wil graag 4 kaartjes naar Rokford.' 'Goed, voor de kaartjes is het 5264 euro.' Wow wat een hoop geld, zei Berend. Ik betaalde de tickets. Toen gingen we naar het vliegtuig genaamd Airmuis. We waren net op tijd. We stegen op en waren in de lucht. Ik merkte dat we de enigen waren in het vliegtuig. Na een tijdje deed het vliegtuig heel raar. Het ging van links naar rechts? Opeens hoorde ik de motor niet meer. Ineens gingen we heel snel naar beneden. We storten neer! riep ik. BAF! We lagen bewusteloos op de grond. Na een tijdje kwamen we bij. Wat een klap zei Berend. Kom we gaan verder. We gingen verder en toen zei Berend: O ja, ik heb een kaart bij. Hier zijn we. In Eskaratto een onbewoonde stad. We gingen verder. We kwamen terecht in een bos. Ineens riep Jozef: Kom is, ik zie hier iets! We gingen naar Jozef. We zagen een kasteel. Er stond een bord. Er stond: Kasteel Skalattor. Ik zag mijn broer Berend niet meer. Waar was hij? Ik keek wat rond en zag hem aan de deur. Wat doe je, Berend? Zie je dat dan niet? vroeg hij. Hij pakte een peperklip en deed wat in het slot. KLIK.
De deur was open en we gingen naar binnen. Het was er kil. Bijna geen behang aan de muren. Een halve vloermat. Geen meubels. Een zilveren ridder. We gingen naar een andere kamer. Daar stonden een paar meubels. Mijn zus Gila ging op een versleten zetel zitten. AUW! riep Gila. Ze was op een kapotte veer gaan zitten. Berend zei: Wacht maar Gila. Ik maak het wel. Hij pakte verschillende dingen uit zijn zakken. Hij duwde, trok en plakte wat aan die veer. Daarna was de veer weer gemaakt. Gila ging weer zitten en toen BAF! De Zetel was doorgezakt. Dat heb ik niet gedaan. Zei Berend. Ineens bewoog de zilveren ridder. Raar. Hij richtte het zwaard op ons en kwam op ons af. We kwamen in een kamer met een boekenkast. Ik rende heel hard en struikelde over een halve mat. Recht tegen de boekenkast. Alle boeken vielen, maar één boek bleef staan. Vreemd. Jozef pakte het boek. Ineens begon de kast te draaien. Er was daar een geheime gang.
We gingen van de trap. Het werd donker. Toen gingen ineens alle kaarsen aan. We zagen een oude rat. Hij had geen haar. Zag een beetje scheel. Maar had toch een paar tanden. Hij zei: Wat doen jullie in mijn kasteel? We dachten dat het hier onbewoond was. Het staat op de kaart. Zei Berend. Hij antwoordde: Ja, het staat hier in een bos. De muizen van die kaart kwamen hier in de buurt. Maar mijn ridder hebben hun bang gemaakt. Ze rende weg. En ze wilden het niet op de kaart zetten. Waarom niet? vroeg Gila. Hij antwoordde: Omdat ze de andere muizen niet naar hier wouden laten komen. Ik zag dat hij zijn voet bewoog. Ik wou niet dat iemand dit kasteel zou kennen. Dus jullie mogen het ook niet weten. Zei hij. Hij kwam op ons af! Rennen! We renden zo hard we konden. Ineens zagen we ze niet meer. Ze lagen bewusteloos op de grond. Hoe kwam dit? Ineens zagen we iemand. Het was LILLY? Ze had een versleten pan vast. Daarmee sloeg ze zeker de twee neer. We renden weg uit het kasteel.
Maar hoe komen we weg? Ik hoorde Lilly zeggen: Kijk dan, die helikopter. Daarmee ben ik hierheen gekomen. We gingen in de helikopter. Ik zuchtte. Ik zag het kasteel. Maar we gingen de verkeerde kant op. Dolford is de andere kant op. We gingen richting Muizeneiland. Ik zei: Wat doe je nu? Gila zei: Je hebt een heel avontuur beleefd voor een poottekening van Geronimo Stilton. Dus die krijg je. We waren geland. Ik rende naar Geronimo en vroeg een poottekening. Ik vroeg voor zijn telefoonnummer en e-mail. Die kreeg ik. Ik zag mijn zus Gila aan het praten met Thea Stilton (zus van Geronimo). Toen ik weer op kantoor was keek ik naar de poottekening. Super. Ik weet weer een nieuw boek. zei ik. De titel wordt Welkom op kasteel Skalattor riepen ik en Berend in koor. Nu beginnen aan mijn boek. Op een zonnige dag .. EINDE.
Morgen is het klaar. Het derde verhaal van De Tintons. Het verhaal noemt ''Welkom op kasteel Vrekkenstein''. Ik zal al een voorproefje zeggen. We gaan samen met onze zus Gila en onze neef Jozefop reis voor een poottekening van Geronimo Stilton. We vertrekken met het vliegtuig. Ineens hoorde ik een complete stilte. De motor was gestopt. Toen .... Dat is genoeg. Morgen kun je alles lezen. Tot morgen. En nog is, zeg tegen iedereen over deze blog. Doei.
We hebben nog steeds evenveel lezers. Het heeft niets opgeleverd. We zouden er meer moeten hebben. Veel meer! Jullie kunnen tegen iedereen vertellen over deze blog. Het verhaal zal pas geschreven worden als er meer lezers komen. En dat geheim komt als jullie het tegen iedereen zeggen over deze blog; Dan worden we mischien later als Geronimo Stilton. Ok? Doe het!!!
Sorry lezers, maar ik en Berend zijn op vakantie en kunnen geen verhalen schrijven in de vakanties. Maar na de Herfstvakantie gaan we zeker en vast een nieuw verhaal bedenken. Hopelijk snappen jullie dit. Maar we hebben nog slechter nieuws. Onze blog wordt bijna niet bekeken. En dan zullen we de blog moeten sluiten. Maar mischien kunnen jullie wel iets doen. Vertel aan iedereen die je kent over deze blog. Dan zullen we nog véél verhalen kunnen schrijven. Jullie kunnen helpen. Hopelijk doen jullie dit en snappen jullie dit. En als we meer lezers krijgen zullen wij jullie al een geheim voor in de toekomst verklappen. Help ons alsjeblieft.
Op een werkdag ging ik binnen in De Slagboom. Iedereen was druk bezig, maar zei niks. Mijn broer James kwam aangelopen. Hij zei: 'Berend, ik moet je iets vertellen. We hebben vrij vandaag omdat we al één boek hebben geschreven.' Yes, een vrije dag. O ja, ik ben me vergeten voor te stellen. Mijn naam is Tintons, Berend Tintons. Mijn broer noemt James Tintons.
Na een uurtje gingen we naar het Muizenbos. Het was heel rustig. We gingen een eindje wandelen. Toen zagen we de tijd. 5u al? 'Ik moet mij gaan klaarmaken voor de Basketbal.' zei James We gingen terug naar Sanford. Toen we daar waren moest James direct weg naar de Basketbal. Maar toen zei hij: 'O nee, ik ben mijn vest vergeten in het bos. Kun jij die gaan halen broer?' 'Nu, op dit tijdstip?' vroeik verbaast, 'het is al zo laat. Maar ik doe het wel.' Mijn broer ging weg. Ik ging dus terug naar het Muizenbos. Het was daar donker. Ik zocht naar de vest van James, maar vond niks. Toen trapte ik op iets. En toen. KLIK. Er ging een luik open en ik viel er in. Ik rolde van een berg. En viel toen op steentjes. Ondertussen bij James. Zijn basketbal training was gedaan. Hij ging binnen in ons kantoor en hij zag dat ik er niet was. Dus hij besloot ook naar het Muizenbos te gaan. Toen hij daar was zag hij ook niets en trapte ook op een steentje. Hij viel ook in het luik. En rolde ook van een berg.
Toen ineens hoorde hij: 'AU!!' James schrok. Hij vocht met die muis. Maar die muis was ikzelf. Ik riep: 'Ik ben het, Berend.' Hij stopte direct en liet me los. Toen besloten we verder te gaan. Maar we konden niks zien. Maar gelukkig heeft James een kaaslamp altijd op zak. Maar die ging uit. Hij zie: O nee Ik ben vergeten de batterijen te vervangen. Toen nam ik een lichtkaas (een kaas dat licht geeft in het donker). We gingen verder. En verder. Totdat we voor een muur stonden. Toen werden we verblindt en werden we meegenomen. Toen we onze ogen openden zagen we een groep mensen. Ze waren ook verdwaald. We gingen samen met de groep naar de muur. En ik zag iets vreemds. Een soort knop in de muur. Ik drukte er op en ineens draaide de muur. Er zat een oude muis. Met scheve tanden, oude badjas. En een grijze snor. Hij zei: 'Wat doen jullie in mijn huis?' 'We dachten dat er hier niemand woonde, en waarom woont u hier?' vroeg James. 'Ik hou niet zo veel van de huizen bovengronds. Dus besloot ik ondergronds te gaan wonen.' zei de oude muis. Hij wees ons een weg terug naar boven; Maar we waren nog steeds verdwaald. Waar was de parking?
Opeens kwamen er allemaal kaasballetjes op ons af. Ik nam uit mijn rugzak tennisraketten en sloeg tegen alle kaasballetjes. PAF. PIF. POEF. Ik sloeg ze alle kanten op. Toen besloot mijn broer mee te helpen. Hij at alle kaasballetjes op (want hij is de eetmuis van de familie). Maar na tientallen kaasballetjes, botste er een balletje tegen zijn hoofd en viel hij flauw. Ik sloeg alle balletjes weg. Totdat er een reuze kaasbal aanrolde. De groep rende weg en ik probeerde James bij te brengen. Maar toen hij wakker werd zag hij de bal en at hem op. Helemaal op. Toen hoorde we een gerommel. Het was James. Ineens liet hij een reuze boer, zodat er een weg vrijkwam. We volgde de weg en kwamen bij de parking aan. Ik zag onze auto en reed meteen naar kantoor.
We waren weer op kantoor. Toen kwam Lilly binnen en zei: 'Waar waren jullie de hele dag? Het was SUPER druk bij De Slagboom. Ik zei: 'James, je zei dat we vrij hadden?' 'Oei, ah ja, nu herinner ik het me weer.' zei James. 'De directeur zei niet dat we vrij hadden. Maar dat hij blij was. Oei foutje.' 'Het geeft niet James.' antwoordde ik. En toen zei Lilly: 'Wat hebben jullie dan de hele dag dan gedaan?' Ik antwoordde: 'Dat is een lang verhaal.' EINDE.
Morgen is het weer zover. Het tweede verhaal van De Tintons. We hebben weer veel megeaakt deze week. En jullie kunnen het morgen allemaal lezen. We geven al een tip. James is zijn vest vergeten in het bos en ik, Berend moet die gaan halen. Ik doe dat en val in een luik. Mijn broer komt ook en valt ook in het luik. En dan ontdekken we iets. Hoe komen we eruit en hoe geraken we weer thuis? Wie is de vreemde muis? Je leest het allemaal morgen in het tweede boek van De Tintons.
Mijn naam is Tintons, James Tintons. Mijn broer noemt Tintons, Berend Tintons.We zijn gewone muizen en zijn van een uitgeverij: De Slagboom. De meest bekende drukkerij van Kroteneiland. Het buurland van Muizeneiland. We wonen in Dolford, de hoofdstad van Kroteneiland We hebben een toffe smaak. Sportief, goed met computer en ook heel populair. We eten graag pizza. Kazen zijn SUPER lekker. Ouderwetse muizen kunnen we niet aan. We hebben en HELE grote familie. Maar nu over gisteren.
We wandelden ons kantoor binnen, toen ineens James zijn zus Gila naar binnen renden. BAFF!!! Recht tegen mij. Ze moest iets dringend vertellen: Ik Ik Ik 'Kalm aan zus. Vertel het langzaam.' Er zit iemand te wachten om sollicitaties te doen. Een zekere Lilly.' 'Sollicitaties? Wat? Waarom? Ik heb niets gevraagd voor sollicitaties!!!' 'Ik heb mischien posters opgehangen.' 'WAT?!?!' Ik ging dus samen met mijn broer naar Lilly. Ze had giga grote schoenen aan. Knal gele. Ze had een echt sollicitatie uniform aan. We gingen met haar naar ons bureau. Maar ineens ging er een alarm af. Het was van mijn broer. Hij moest gaan tennissen. Hij ging weg. Dus daar zat ik dan, alleen met Lilly. We hadden een goed gesprek. Op het einde was ik onder de indruk. Ik vond haar wel een goeie assistent. Dus ik belde haar. Ik hoorde aan de andere kant: Hallo? Met Lilly Volia. Ja, het is met James Tintons. Ik wou zeggen dat je aangenomen bent als assistent van mijn broer.
Ik hoorde toen ineens een GEGIL! Het was Lilly, ze was zo blij dat ze aangenomen was. Ze zei: Ik kom morgen direct om mijn werk te vragen aan Berend, daaaag!!!
Ze legde af. Ik was eindelijk alleen. Ik ging eventjes in mijn favoriete boek lezen: Geronimo Stilton. Er was ineens gebonk op de deur. Het was de neef van Berend: Jozef. Hij heeft iets bij, een pakje. Het lijkt zwaar. Maar het was niet voor mij, maar voor Berend. Berend kwam binnen. Hij ontving het pakje en opende het. Er zat een GSM in!!! Het kwam van zijn moeder en er stond op het papier: Hey zoontje van me, ik heb je dit cadeau gegeven voor je verjaardag. Ik hoop dat je het leuk vind. Ik nodig je uit om maandag te komen eten. Heb je zin? Happy Birthday. Groetjes Mama. Dit was vreemd, Berend zijn verjaardag was volgende maand. Hijzelf vond het ook al raar. Dit was zijn moeder geschrift niet. Maar hij wou toch gaan. Die maandag ging hij dus op de boot op weg naar Muizenland. Berend kwam in zijn kamer op de boot. Ineens werd hij geslagen door een zwarte man. PAF!!! Hij werd ontvoerd!!! Ik was er niet bezorgd om. Ik kwam thuis en alles lag op de grond. Mijn bureau was helemaal ondersteboven. Mijn computer lag op de openhaard. De flippertafel van mijn neef lag op de grond. Uit alle boeken waren paginas uitgescheurd!!! Behalve uit de boeken van Geronimo Stilton. Vreemd. Maar de GSM van Berend was ook weg. Juist bij zijn vertrek. Vreemd.
Ik wist dat er iets niets klopte. Dus ik stuurde een e-mail naar Berend. Of alles goed was. Maar ik zat uren te wachten en niks. Vreemd. Ik besloot op onderzoek te gaan. Op internet stond het schema van de reis met de boot genaamd: De Vresselaar. Dus ik ging giga vlug naar de volgende haven aan de rand van Muizenland. Daar was net de boot. Ik zocht Berend maar ik zag niks. Toen vroeg ik aan de persoon die de boot bestuurd of Berend nog aan boord was, maar hij zei dat er helemaal geen Berend aan boord is geweest!!!
Ondertussen bij Berend: Hij is beland bij een prins. Hij luisterde heel goed naar de prins. Die stem hoorde hij al ergens anders. Dat was Prins Amazone. Die prins kende hij van op het nieuws. Hij was net ontsnapt uit de gevangenis!!! Rond Berend stonden allemaal mannen. In een zwart pak. Ze werken voor Amazone. Maar hij vraagde aan Berend: Wil jij een raket bouwen zodat ik de machtigste man ter wereld wordt? Berend zei: ten eerste, het is de machtigste muis ter wereld, ten tweede, waarom zou ik dat doen. Je moet of anders gaat je broertje eraan!!! Als je dat durft dan Oh maar mijn mannen, eh muizen zijn er al aan bezig. Wat???
Ondertussen bij James: Ik wandelde dus naar het gemeentehuis. Vroeg of mijn broer ooit een brief van zijn moeder gekregen heeft laatste week. Maar die wist ook al van niets. Ik zag toen een paar mannen, eh muizen in een zwart pak. Ze volgden me. Toen besloot ik te rennen. PAF!!! Tegen een boom gebotst. Toen ik weer bij kwam zag ik mijn broer Berend. Eindelijk gevonden, maar waar zaten we? Het leek wel een gevangenis. Ik vroeg: Berend, waar zijn we en door wie zijn we hier? Je zult het nooit geloven. We zijn ontvoerd door .. Prins Amazone. Ik zal het je uitleggen.Ik ging op de boot en .. Na veel gepraat kwam Amazone binnen. Wel wel wel, als dat de 2 broers van De Slagboom zijn. Ik laat jullie alleen maar morgen gaan we het leuk hebben. Hij ging weg en het werd nacht. Ineens hoorde ik iets kraken aan de deur. Ik vond een paal. Ik hield het gericht op de deur. De deur ging open, het was .. LILLY? Ik zag de brief op je bureau en ik wist direct waar je was. Dus hier ben ik dan. Ik was verast dat zij hier was. Ik viel direct flauw. De volgende morgen stond Amazone daar weer. Hij was nog niet zo goed wakker. Opstaan, ik ga iets heel tof doen, héhé. Naar buiten gewichtheffen, opdrukken en lopen: 50 toertjes. NU NU NU. Hij wist nog steeds niks van Lilly. Maar waar was Lilly? O nee, ik zag haar op de gang aan het lopen. Achter Amazone aan. Wat ging ze doen. Opeens hoorde ik Paf!!! Wat was dat? Opeens zag ik haar bij de prins. Maar de prins was bewusteloos. Ik pakte direct zijn telefoon en belde de politie. De politie kwam binnen. Die arresteerden Amazone opnieuw. Hij zal niet rap meer ontsnappen. Ik was weer thuis en ik wist een nieuwe titel. Prins weer opgepakt. PERFECT! Nu maar wachten op de reacties. Lilly kwam binnen en zei: We moeten het over mijn salaris hebben. Wat dacht je van 20 euro per week. Onze snorharen waren verstijfd. 20 20 20 euro. OK zei berend stotterend. Ok, morgen kom ik echt werken. Ok zei ik. Eindelijk rust. Hopelijk komt er niet weer zon pakje. Er kwam een postbode binnen en zei: Een pakje voor James en Berend. Berend en James schreeuwen: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!
Hey allemaal, ik ben James Tintons. En ik ben Berend Tintons. We zijn nog bezig aan ons eerste verhaal. Het kost veel werk. Morgen kunnen jullie genieten van het eerste verhaal. Het word gaaf. En omdat jij deze blog kent geef ik al een hint. Er wordt iets gestuurd. En Berend gaat er op af. Dus het blijkt nep te zijn. James Doet alles om zijn broer teug te krijgen, maar wordt ook ontvoerd. Ze horen iemand die hun komt bevrijden. Het is...... En de vijand in dit verhaal is...... Dat is genoeg. Morgen krijg je het hele verhaal te zien en regelmatig komen er nieuwe verhalen uit. Dus tot morgen.
Hey allemaal. Wij zijn De Tintons. We werken in 'De Slagboom'. En wij beleven de coolste avonturen. En we zetten die avonturen in een verhaal. En die verhalen lees je hier. En vertel iedereen over deze blog.
Groetjes De Tintons familie
Zoeken in blog
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hallo, dit is Jozef. Weet je we hebben weinig lezers!
Morgen is het klaar. Het derde verhaal van De Tintons. Het verhaal noemt ''Welkom op kasteel Vrekkenstein''. Ik zal al een voorproefje zeggen. We gaan samen met onze zus Gila en onze neef Jozefop reis voor een poottekening van Geronimo Stilton. We vertrekken met het vliegtuig. Ineens hoorde ik een complete stilte. De motor was gestopt. Toen .... Dat is genoeg. Morgen kun je alles lezen. Tot morgen. En nog is, zeg tegen iedereen over deze blog. Doei.
We hebben nog steeds evenveel lezers. Het heeft niets opgeleverd. We zouden er meer moeten hebben. Veel meer! Jullie kunnen tegen iedereen vertellen over deze blog. Het verhaal zal pas geschreven worden als er meer lezers komen. En dat geheim komt als jullie het tegen iedereen zeggen over deze blog; Dan worden we mischien later als Geronimo Stilton. Ok? Doe het!!!
Morgen is het weer zover. Het tweede verhaal van De Tintons.
Hey allemaal, ik ben James Tintons. En ik ben Berend Tintons. We zijn nog bezig aan ons eerste verhaal. Het kost veel werk. Morgen kunnen jullie genieten van het eerste verhaal. Het word gaaf. En omdat jij deze blog kent geef ik al een hint. Er wordt iets gestuurd. En Berend gaat er op af. Dus het blijkt nep te zijn. James Doet alles om zijn broer teug te krijgen, maar wordt ook ontvoerd. Ze horen iemand die hun komt bevrijden. Het is...... En de vijand in dit verhaal is...... Dat is genoeg. Morgen krijg je het hele verhaal te zien en regelmatig komen er nieuwe verhalen uit. Dus tot morgen. 
