Ik ben Paul Van De Velde
Ik ben een man en woon in Beveren (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek,pc & de kindjes verzorgen.
op de foto zie je Philip en mij ik ben de jongen aan de rechter kant met de micro dit was met onze disco bar En Dj Tom
<b>Hieronder copie van een authentieke brief, ontvangen door Belgacom !!!!!!!!
Beste mijnheer van Belgacom,
Ik heb het genoegen u de ontvangst te melden van uw brief van 12 april jl. waarin u voor de derde keer betaling vraagt voor het geld dat ik u schuldig ben.
Gelieve te noteren dat ik het bedrag dat u eist absoluut niet betwist en dat ik de oprechte intentie heb u zo snel mogelijk te betalen.
Aan de andere kant echter heb ik nog veel meer schuldeisers die ik ook wens te betalen.
Het is daarom dat ik elke maand de namen van al mijn schuldeisers op briefjes schrijf en in een hoed steek, en daaruit de onschuldige hand van mijn dochtertje van drie een naam laat trekken, die dan zo snel mogelijk zijn factuur betaald krijgt.
Ik durf hopen dat uw naam binnenkort getrokken wordt.
Gelieve inmiddels mijn oprechte gevoelens van hoogachting te willen aanvaarden.
Handtekening
P.S. : Gezien de onbeleefde en scherpe toon van uw laatste brief, deel ik u mede dat u niet zal mogen deelnemen aan de twee volgende trekkingen.
Onderwerp: de belastingsinspekteur
Onderwerp: de belastingsinspekteur
De belastinginspecteur komt langs bij de synagoge .
En terwijl hij de boeken controleert vraagt hij de Rabbijn:
"Ik zie dat u veel kaarsen koopt, wat doet u eigenlijk met het overgebleven kaarsvet?"
"Goede vraag!" zegt de Rabbijn, "Dat sparen we op en geven we terug aan de fabrikant.
Eens in de zoveel tijd sturen ze ons dan doos met gratis kaarsen toe."
"O" zei de belastinginspecteur, enigszins teleurgesteld dat zijn ongewone vraag een praktisch antwoord had.
Maar onverstoorbaar ging hij door met zijn stuitende vraagstelling:
"En hoe gaat dat dan met de ...? Wat doet u met de kruimels?"
"Ah!" zei de Rabbijn, en realiseerde zich dat de inspecteur hem wilde pakken met een niet te beantwoorden vraag.
"Wij verzamelen de kruimels en geven deze terug aan de fabrikant.
Eens in de zoveel tijd sturen ze ons dan een doos met gratis Matzes toe."
"Ik begrijp het," antwoordde de inspecteur, snel denkend over hoe hij het deze betweterige Rabbijn verder moeilijk kon maken.
"Nou Rabbijn, dan rest mij u nog te vragen wat u doet met alle overblijfselen van de besnijdenissen."
"Ook hierbij verspillen wij niets!", antwoordde de Rabbijn.
"Wij verzamelen alle stukjes voorhuid en sturen deze naar de Belastingdienst.
Eens in de zoveel tijd sturen ze ons dan een lul...."
>b>lees dit vooral is goet en denk is goe na > >
> >>
> >> Om even stil van te worden
> >>
> >> Enkele jaren geleden strafte een vader zijn driejarig dochtertje,
> >>
> >> omdat zij overbodig gebruik had gemaakt
> >>
> >> van mooi verguld cadeau-papier.
> >>
> >> Geld was er niet in overvloed
> >>
> >> en hij kon niet verdragen dat zij dit duur papier gebruikte
> >>
> >> om een cadeautje in te pakken en onder de kerstboom te leggen.
> >>
> >> De volgende morgen bracht het kindje het verguld cadeautje naar
> >>
> >> haar vader en zei: "Hier, papa, voor jou !"
> >>
> >> Met stomheid verslagen en aangegrepen door het voorval, bekloeg
> >>
> >> de vader zich zijn sterke reactie van de dag voordien.
> >>
> >> Het dochtertje aanvaardde zijn excuses maar al te graag.
> >>
> >> Hij opende de doos,
> >>
> >> maar ontdekte dat er in de doos helemaal niets inzat.
> >>
> >> Hij schreeuwde naar haar! :
> >>
> >> "Weet je dan niet dat het heel dom is om iemand
> >>
> >> een lege doos te geven, er moet altijd iets in zitten!"
> >>
> >> Het meisje kreeg tranen in de ogen en zei:
> >>
> >> "Maar papa, de doos is niet leeg,
> >>
> >> ik heb haar gevuld met kusjes, enkel voor jou!".
> >>
> >> De vader was volledig van de kaart,
> >>
> >> omarmde zijn dochter en hoopte dat zij
> >>
> >> hem ooit zijn opwindende reactie zou kunnen vergeven.
> >>
> >> Enige tijd later wordt het meisje door een ziekte getroffen
> >>
> >> en sterft.
> >>
> >> De vader heeft de doos nog steeds bij zich, dichtbij zijn bed.
> >>
> >> Elke keer dat het verdriet de overhand neemt,
> >>
> >> neemt hij de doos vast
> >>
> >> en neemt een verbeelde kus uit de doos
> >>
> >> en herinnert zich de grote liefde die zijn dochter in
> >>
> >> het cadeau had gestoken.
> >>
> >> Tot slot herinnert ons dit verhaal aan het feit dat iedereen zo
> >>
> >> een vergulde doos zou moeten bezitten,
> >>
> >> vol met onvoorwaardelijke liefde en
> >>
> >> kusjes van onze familie en vrienden.
> >>
> >> Bestaat er eigenlijk wel een beter cadeau?
> >>
> >> U heeft nu twee mogelijkheden:
> >>
> >> U geeft deze boodschap door aan vrienden of
> >>
> >> u negeert en wist dit bericht,
> >>
> >> alsof het verhaal u niet geraakt heeft.
> >>
> >> Het is duidelijk dat ik voor de eerste optie heb gekozen.
> >>
