Nadat Winston vernomen had dat Julia van hem houdt, beslissen ze samen af te spreken. Maar aangezien liefde ook gezien wordt als opstand tegen de Partij moeten ze afspreken in een open veld ver van de bewoonde wereld. Daar bespreken ze beiden hun ideeën over de Partij. Ook hebben ze daar seks en vanaf dan gaan ze proberen te rebelleren. Later beseft Winston toch dat ze op een andere manier kijkt op de Partij, wat hem dwarszit, maar toch blijft hij van haar houden. Want ze zullen elkaar namelijk, naar hun afspraak, nooit verraden.
Een normale dag op het werk. Hij ziet dat Julie, een collega die hij haat, en haar arm gebroken heeft, valt op de grond. Ondanks zijn haat helpt hij haar recht te staan. Wanneer ze wegstapt beseft hij dat ze een briefje in zijn had gestopt heeft. Hij heeft schrik om het te openen en uiteindelijk na enkele uren doet hij het open en ziet hij niets anders dan het onverwachte bericht 'ik hou van u'. Dit was het enige dat hij niet verwacht had want voor hem is ze altijd maar een Partijvolger geweest en iemand die hem zou verklikken. Maar nu is zijn beeld over haar helemaal veranderd.
Op een bepaalde dag beslist Winston in het dagboek, dat hij gekocht had bij een antiquair genaamd Charrington, al zijn gevoelens over Grote Broer de Partij neer te schrijven. Hij heeft het moeilijk om te beginnen want hij weet dat hij zeer waarschijnlijk bekeken wordt. Toch overwint hij zijn angst en start hij met schrijven. Zijn dagboek spreekt vooral over het feit of er nu wel geschiedenis bestaat want niks staat vast. Maar ook draagt hij het dagboek op aan O'Brien, een collega, van wie hij vermoedt dat hij ook iemand is met dezelfde ideëen als hem tegen de Partij want elke dag opnieuwe wisselen ze een begrijpende blik naar elkaar tijdens de '2 minuten haat'.
