|
Na 'enige' vertraging en vol ongeduld wachten op de bus, waren we
eindelijk vertrokken. En anderhalf uur later kwamen we aan bij het mijnmuseum.
Eerst ons lekker lunchpakket verorberen, nadien brachten we een bezoekje aan
het mijnmuseum.
We beleefden een dag uit het leven van een mijnwerker. Zoals de
echte mijnwerker kregen we een vest en gingen we een helm en een lamp ophalen.
Iedere mijnwerker had een nummer op een plaatje. Met dat plaatje konden ze hun
lamp halen. Dit plaatje kwam dan in de plaats van de lamp te hangen. Zo konden
ze op het einde van de shift zien wie er nog beneden was. We kregen uitleg over
het omkleden en konden de badzaal zien: een grote zaal met allemaal aparte
hokjes met douches. Om hun rug te wassen, zeepten ze de muur in en gingen nadien
met hun rug tegen de muur schuren. De werkers werden opgedeeld in groepen. Per
groep werd je op een trein gezet. Iedere werker had een taak. Ook wij kregen
een taakje; zo waren er werkers, opruimers, iemand die de bouten naar beneden
moest dragen, ....
Toen kwam het treintje aangereden. Wat maakte dat lawaai! Per 4
namen we plaats in een wagonnetje. Wat was dit een belevenis ! We werden
afgezet aan de ondergrondsimulatie. We deden de lampjes aan want we zagen geen
hand voor de ogen. Doorheen de mijngang zagen we de machines die de kolen
vervoerden. De gids zetten de boor aan en de luchtsluis, wat een hels lawaai.
De arbeiders moesten op hun knieën werken, er was amper 80 cm doorgang.
Ongelooflijk dat de mensen zo 8 uur per dag werkten en voor zon weinig loon..
Na het bezoek aan de mijn stapten we terug op de bus en reden we
naar de jeugdherberg. Eenmaal aangekomen rolden we onze valiezen naar de
kamers. We maakten de bedden op en legden onze kleren netjes in de kasten
(lees: schuif onder het bed). Daarna konden we nog wat spelen op het terrein en
de dieren eens bezichtigen. Hier lopen paardjes, geiten en een pauw.
Tijd voor het avondmaal: prei-roomsoep; patatjes, boontjes en
varkensgebraad met een lekker sausjes; als dessert: een puddinkje. Na het eten
was er tijd om kaartjes te schrijven naar het thuisfront. En natuurlijk ook
gezellig gezelschapsspelletjes spelen met elkaar.
Om 21 uur vertrokken we naar de kamers: er werd gedoucht en we
trokken onze pyjama aan. We kregen nog uitleg over een spelletje dat vanaf
morgen ingaat: 'gotcha'. Ieder krijgt een woord dat hij iemand anders moet
laten zeggen. Op het einde van de week kijken we wie de meeste kaartjes
verzameld heeft. De juf las nog voor uit een boekje en toen kropen we ons bedje
in.
|
