ik heb nu in totaal 105 bladzijden gelezen. Désiré heeft zopas zijn jeugdliefde terug gevonden in het rusthuis. Ik vind het mooi hoe het lot kan beslissen en mensen herenigt. Dit is tot nu toe het mooiste fragment van het boek. Ik heb alvast zin in de volgende 35 bladzijden.
ik plaats deze blog een dag later dan ik las, omdat ik gisteren ben vergeten één te plaatsen. Ik begin nu het einde van het boek te naderen en dat vind ik eigenlijk jammer. Het boek had zeker honderd pagina's dikker gemogen. Het verhaal gaat iets te vlug naar mijn mening. Hierdoor raakt het niet een sleur, maar iets verdieping van de personages had wel gemogen. Ik lees liever dikke boeken, omdat je er dan langer genot van krijgt.
