ÞWat leef ik toch intens mee met mijn tuintje.
ÞHet vertelt me hoedicht het aanleunt bij mijn eigenzijn.
ÞLente en jong zijn,zomer en in den volle bloei van s'levens zijn.
ÞIn de herfst van zijn bestaan zijn en traagjes naar de winter toegaan.
ÞDe lach, de blijheid, de bloem, de kleur, de geur, het frisse groen.
ÞDe melancholie, het triest zijn, de herfst en het verdorren van kleur en geur.
ÞDe winter ontneemt het restje leven uit tuin en mens.
ÞHoopvol wachtend op een nieuw lenteleven. ©  

14-04-2008, 10:57 geschreven door charles