Contactlenzen zijn kleine lenzen gemaakt van plastic polymeren. Deze hebben een bolling aan de buitenkant om op de cornea (buitenkant van het oog) te passen en hebben een iets lichtere buiging aan de voorkant om te corrigeren voor verziendheid en dichtbijziendheid. Ook zijn er specifieke aanpassingen om presbyopia en astigmatisme te corrigeren.

Harde lenzen

De term harde lenzen verwijst naar de oorspronkelijke contactlenzen die enkele jaren geleden werden gemaakt van een materiaal genaamd PMMA, poly (methylmethacrylaat). Lange tijd waren dit de enige type lens beschikbaar. Tegenwoordig worden ze nog maar zelden gebruikt ivm een aantal nadelen van dit type lens. Harde lenzen vervingen grotendeels de zogenaamde rigid lenses (ook aangeduid als RGP). In de praktijk wanneer mensen praten over harde lenzen verwijzen ze waarschjinlijk naar de zuurstofdoorlatende lenzen. In ontwerp en uitstraling zijn gasdoorlaatbare lenzen zeer vergelijkbaar met harde lenzen maar het materiaal waarvan ze gemaakt zijn is lucht doorlatend (van het grootste belang hier zijn zuurstof en koolstofdioxide) terwijl PMMA lenzen volledig ondoorlaatbaar zijn voor deze vluchtige stoffen.

Zachte lenzen

De zachte multifocale contactlenzen zijn verschillend door hun grotere diameter, ze zijn flexibel en zijn gemaakt van waterabsorberende materialen. Het is de opname van water waarmee deze soorten contactlenzen zuurstof naar het hoornvlies doorlaten, het plastic zelf is ondoordringbaar voor gassen. Water geeft ook zachte contactlenzen hun flexibiliteit. Laat een zachte lens uitdrogen en hij wordt broos. Zachte lenzen zijn zeer populair geworden en alle grote fabrikanten, zoals Bausch & Lomb, Ciba Vision en anderen produceren dit type lens en masse.

Waarom heeft het hoornvlies zuurstof nodig?

Het hoornvlies is een interessant weefsel omdat het transparant is, anders zou licht niet het oog binnen kunnen komen. De belangrijkste reden waarom de cornea transparant is is te wijten aan het feit dat er geen bloedvaten doorheen lopen. Alle weefsels hebben zuurstof nodig en het hoornvlies ontvangt deze direct uit de lucht. De zuurstof lost op in de tranen. Ook moet het afvalproduct (koolstofdioxide) worden verwijderd door diffusie uit het hoornvlies. Alle contactlenzen zullen in zekere mate dit proces verstoren. Zuurstofgebrek kan schade toebrengen aan het hoornvlies. Bovendien kunnen de bloedvaten van het aangrenzende weefsel uitgroeien tot het in hoornvlies waardoor verdere schade het resultaat is.

Hoog watergehalte lenzen

Zachte lenzen nemen water op, het is dit water waardoor het oog de zuurstof kan openem door de contactlens heen. Hoe meer water dat wordt opgenomen door de lens hoe makkelijker het is om zuurstof op te nemen. De oorspronkelijke zachte contacten worden vaak aangeduid als 'laag watergehalte "lenzen die ongeveer 38% water bevatten. Producenten van contactlenzen hebben het materiaal verbeterd met als resultaat dat het watergehalte is gestegen. Tegenwoordig bevatten veel contactlenzen ergens tussen de 50% en 60% water met sommige zelfs met meer dan 70%

11-07-2013, 17:11 Geschreven door DeensD