Beste buren en vrienden,
"Wat ruist er in het struikgewas...", dit iconisch zinnetje dat de Toon Hermans getrouwen zeker zullen herkennen, speelt door mijn hoofd bij het schrijven van deze inleiding. Voor de jongeren onder ons : Toon was de grote voorloper van de standup comedians van nu. Sommige van zijn liedjes en gedichten zijn taaier om te overleven dan de man zelf.
Is het niet in het struikgewas, dan is het alleszins in Aalst dat er wat beweegt. Het rustige provinciestadje vervelt in een snel tempo. Talloos zijn de nieuwe gebouwen (denken we maar aan het admnistratief centrum), de opbouw van nieuwe wijken (Tragel) en oevers van de Dender, het nieuwe reguleren van het verkeer, grote infrastuctuurwerken, de toevloed (zo lijkt het toch soms) van nieuwe bewoners met andere zeden, gewoonten en huidskleuren... Er verandert veel in korte tijd deze dagen, zoveel is zeker.
Tja, dan kan je maar veilig in je schelp kruipen, doen alsof het niets met jou te maken heeft en hopen dat het vanzelf weer overgaat. Maar toch weet je ook dat dat niet het geval zal zijn, dat de Nieuwe Tijd er aan komt en dat je maar beter gewapend bent.
Wij willen alvast dat onze buurt mee is met haar tijd. Is ze dat niet, dan zal de tijd haar inhalen en verwordt ze stilaan tot een verzameling huizen en doorgangsbanen voor auto's, fietsen en dgl. maar ook niet meer dan dat.
Daarom zijn we hard bezig met het maken van plannen voor de toekomst.We denken hierbij aan een heus "Coop-ernicus plan" ! Weldra hopen we die te presenteren aan de beleidsmensen van Aalst. Jullie horen er nog van !
|
