Onze laatste dagen in Uganda zijn van start gegaan! Ik zal
nog eventjes vertellen wat we de voorbije dagen gedaan hebben en wat de plannen
nog zijn hier ;)
Het weekend na de safari was vrij rustig. We zijn bij de dierenarts op lunch
geweest en hebben genoten van een lekkere lokale maaltijd! Na het weekend was
het gedaan met de rust want er moest natuurlijk ook nog gewerkt worden ;)
Maandag zijn we begonnen met het bouwen van een nieuwe stal. We hebben palen in
de grond gezet en deze gaten gevuld met cement. s Middags heb ik Carol geholpen
met koken. Carol was degene die voor Kathleen dagelijks eten maakte en nu komt
ze ook af en toe voor ons eten maken :) We hebben samen matoke (bananenpuree)
met een omeletje gemaakt en dit voor maar liefst 7 personen! Het is eigenlijk
vrij gemakkelijk om te maken :) Groentjes snijden voor de saus en dit even
laten stoven. De bakbananen worden gewoon geschild zoals een aardappel. Nadien
worden ze bij in de pot met de groentjes gedaan en laat men dit een hele tijd
op een laag vuurtje staan.
s Avonds zijn de dierenarts, zijn gezin en Innocent komen eten en ze vonden
het heel lekker :D Het was een hele leuke avond en de kinderen hebben we uiteindelijk
ook moe gekregen met spelen :D
Dinsdag was een wisselvallige dag We hebben de bodem van
stal afgemaakt en toen kregen we een telefoontje van Jef en de dierenarts. In
Kayabwe hadden ze blijkbaar (in het Luganda) afgeroepen dat er een hond zou
rondlopen met rabiës die mensen aanviel. Er was een jongetje van 2 jaar gebeten
door deze hond maar de ouders hadden het geld niet voor de behandeling en het
transport te betalen Jonas, Jef en ik hebben dan besloten om deze som voor ons
te nemen. Jonas en ik zijn dan meteen naar Entebbe gereden met de jongen
(Regarn) en de mama (Annet). De wonde van Regarn was nog niet ontsmet dus heb
ik in de auto EHBO toegediend en de wonde ontsmet :) Alle geluk dat Jonas
handschoenen en steriele kompressen bij had. In het ziekenhuis zelf heeft Regarn
een eerste injectie gekregen maar hij moet nog 4x terug gaan naar Entebbe. De
ziekenhuizen hier zijn toch niet echt te vergelijken met die in België. We
zagen dat ze een katheter aan het steken waren bij een vrouw. Klinkt op zich
wel goed tot de omgevingsfactoren erbij komen :D De vrouw en de verzorgster
zaten buiten op een bankje en haar ader werd afgeklemd door een latex
handschoen die ze rond haar arm gebonden hadden :P Best wel speciaal om te
zien! :)
Annet was ons heel dankbaar dat we dit wouden doen om haar zoontje te redden
Wat een onbeschrijfelijk gevoel!
In de tussentijd hebben we Annet nog gezien en ze vertelde ons dat het al wat
beter gaat met Regarn :)
Woensdag hebben we de stal verder afgemaakt en zijn we ook
met de dierenarts een kalfje gaan bekijken. Het kalf leed aan East Coast Fever
wat voorkomt van een teek. Jonas en ik hebben het kalf mogen injecteren en
normaal gaan we morgen nog eens kijken hoe het met het kalf gaat :)
De voorbije dagen hebben we ons ook bezig gehouden met de
klauwen van de geiten nog eens een knipbeurt te geven. Geitenpedicure dus! :D De
ene vindt het al leuker dan de andere! We hebben er ook een zorggeitje bij! De
moeder van het bokje geeft geen melk dus gaan wij het elke dag/nacht voederen
met een spuitje. Het is een heel energiek en oh zo schattig bokje! Wanneer je
een spuitje melk hebt gegeven, loopt hij een toertje rond u en tegen dat hij
rond is, is het volgende spuitje weer gevuld! We hebben al goed gelachen met
hem :)
Zaterdag avond is er iemand nieuw gekomen in het huisje. Het
is een man van Spanje die hier in het ziekenhuis komt werken als chirurg. Hij
had wel een serieuze culture shock gisteren maar vandaag gaat het al wat beter
met hem :)
Zondag zijn we naar de mis in Kayabwe geweest nadat de dierenarts en zijn vrouw
ons hadden uitgenodigd aangezien het ons laatste weekend is hier :) We hebben
ons voor een stampvolle kerk moeten voorstellen :D Best wel ongemakkelijk haha
maar iedereen is hier wel heel vriendelijk en open :)
De komende dagen gaan we nog een nieuwe geit kopen voor bij
in de verzameling te plaatsen, haha :D We gaan nog een castratie uitvoeren en
een koe onthoornen. De dierenarts gaat ons instructies geven en wij gaan alle
procedures zelf mogen uitvoeren, wat een unieke kans voor ons!
Ik ga ook nog eens samen met Carol koken ;)
Deze dagen gaan zowel moeilijk als leuk worden. We zijn hier zon beetje aan
het uitbollen en ons klaar aan het maken voor de terugkomst naar België.
Dan komt natuurlijk ook het minder leuke deel Afscheid
nemen! Het is geweldig dat men op 2 maanden tijd vrienden kan maken voor het
leven Ik heb hier zoveel kansen gekregen en mooie momenten mogen meemaken! Ik
ben dan ook ontzettend dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken :) Natuurlijk zou
het zonder de steun van mijn ouders, mijn zus en mijn vriend niet mogelijk
geweest zijn. Vandaar dat ik het thuisfront ook nog eens wil bedanken voor de
trouwe steun die ik van hen kreeg gedurende deze periode. Ik zou ook graag
Adriane, Juliet, hun dochter Jerone en hun 2 zoontjes Jerom en Jason willen
bedanken voor de mooie momenten. Ik kan trots zeggen dat ik nu ook een Ugandese
familie erbij heb!
Trudy en Filou, onze 2 tuinkalkoenen, zal ik ook zeker
missen :D
Ook bedankt aan iedereen die mijn avonturen hier heeft
gevolgd en we zien elkaar snel terug in het belgenlandje! <3
